Σία Αναγνωστοπούλου: Η προστασία της πρώτης κατοικίας ήταν κατοχυρωμένη επί ΣΥΡΙΖΑ

Συνέντευξη στο  Kontra News έδωσε χθες η Τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Αχαΐας Σία Αναγνωστοπούλου.  Σημεία από τη συνέντευξή της.

Για την εξωτερική πολιτικη

Είμαστε σε μία πολύ δύσκολη ατραπό στην εξωτερική πολιτική. Ο πρωθυπουργός με τον υπουργό Εξωτερικών δεν συνεννοούνται.  Αυτό είναι  βασικό πρόβλημα για τα συμφέροντα της χώρας. Βλέπουμε από τη μία τον πρωθυπουργό να λέει ‘θα προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπο για να ορίσουμε τις θαλάσσιες ζώνες με την κυβέρνηση της Λιβύης’ και από την άλλη ο υπουργός Εξωτερικών να πηγαίνει στην Τρίπολη και να μην βγαίνει από το αεροπλάνο, να μην έχει διευθετηθεί η υπόθεση από πριν. Ένα ταξίδι του υπουργού Εξωτερικών προετοιμάζεται πάρα πολύ καλά. Δεν είναι, δεν συνεννοούμαστε και πάμε εκεί κάνοντας κάτι που θα πουλήσουμε μετά στο εσωτερικό ακροατήριο ως ένα μεγάλο γεγονός. Εμείς έχουμε πει συγκεκριμένα πράγματα: να οριστούν οι θαλάσσιες ζώνες και βάση του διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης. Επέκταση στα 12 μίλια, εκεί που δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και από εκεί και πέρα να αρχίσει η συζήτηση για οριοθέτηση. Το θέμα όμως είναι γενικότερο. Στην ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο, αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κάνει ή έχει κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να είναι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή και απομονωμένη και με προβλήματα, χωρίς μία ενεργητική πολιτική, που να μας βγάζει από τα αδιέξοδα. Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα για την εξωτερική πολιτική. Η διάσταση μεταξύ Μαξίμου και υπουργείου Εξωτερικών είναι επίσης πολύ μεγάλο πρόβλημα και είδαμε τώρα τις αποδείξεις. Δεν έχουμε πια καμία παρουσία, θετική με την έννοια ότι έχουμε πρόταση στα γεγονότα, ότι είμαστε μέσα στα γεγονότα. Από το 2019 λέμε ότι δεν υπάρχει στρατηγική για την εξωτερική πολιτική. Ο κ. Μητσοτάκης πίστεψε ότι αν είναι ο πιστός ακόλουθος έχει λύσει το πρόβλημα της εξωτερικής πολιτικής. Και δεν βλέπει τις τεράστιες γεωπολιτικές ανακατατάξεις, δεν ακολουθεί την πολιτική που είχε χαράξει η χώρα από το 2010 και μετά σε σχέση με την Ανατολική Μεσόγειο την οποία και ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις. Έχουμε φύγει από όλα αυτά.

-Για την υπόθεση Κολοβού:

Η προστασία της πρώτης κατοικίας ήταν κατοχυρωμένη επί ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση της ΝΔ παρέτεινε κατά την περίοδο της πανδημίας τη διάταξη που είχαμε για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Αν δεν υπήρχε η διάταξη,  πώς το έκανε; Έφερε τον πτωχευτικό νόμο που άνοιξε τους πλειστηριασμούς για την πρώτη κατοικία μετά την πανδημία και έχουμε τώρα αυτά τα περιστατικά. Για να έφτανε κανείς να χάσει το σπίτι του, θα έπρεπε να περάσει από μία πάρα πολύ μεγάλη διαδικασία προστασίας της κατοικίας του. Υπήρχαν οι ασφαλιστικές δικλείδες. Αυτές οι ενδιάμεσες δικλείδες χάθηκαν εντελώς επί ΝΔ και το κυριότερο: στήθηκε ένας χορός πάνω σε αυτό. Ένα πανηγύρι τραπεζών, funds και των περίφημων ενδιάμεσων τύπου Πάτση. Εκεί στήθηκε αυτό το τρίγωνο της εξαγοράς έναντι ελάχιστου αντιτίμου και μετά της δίωξης βέβαια των ανθρώπων, των σπιτιών τους και της περιουσίας τους έτσι όπως το είδαμε εντελώς πεντακάθαρα με την υπόθεση Πάτση. Άρα η ΝΔ αυτό που πρέπει να κάνει είναι να πάρει πίσω τον πτωχευτικό νόμο που έχει φτιάξει για να προστατεύσει και την πρώτη κατοικία τους. Και να μην ξαναδούμε για 15.000 ευρώ να σπάνε την πόρτα μιας χαμηλοσυνταξιούχου δημοσιογράφου, της κ. Κολοβού, να μπαίνουν με αυτό τον τρόπο μέσα στο σπίτι της.

-Για την κιβωτό του κόσμου:

Πριν κάποιες μέρες είχαμε τη συζήτηση στη Βουλή για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για το παιδί που έφερε η ΝΔ. Της ασκήσαμε σφοδρή κριτική. Για να έχει το κράτος μία πραγματική πολιτική για το παιδί, πρέπει να επενδύσει στο παιδί και ειδικά στο παιδί που έχει μεγαλύτερη ανάγκη. Είχαμε δρομολογήσει πράγματα επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ: είχαμε διπλασιάσει τον προϋπολογισμό εν μέσω μνημονίων, είχαμε νομοθετήσει για την αναδοχή και την υιοθεσία, ώστε να μην αποτελεί η ιδρυματοποίηση το κεντρικό για την αντιμετώπιση θεμάτων που αφορούν το παιδί, αντιθέτως να αρχίσει να απαλείφεται. Και κυρίως το κράτος, η κοινωνική πρόνοια να είναι παρούσα. Όλα αυτά εξαφανίστηκαν σιγά σιγά από το 2019 και μετά, για να φτάσουμε στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για το παιδί το οποίο ήταν στην ουσία ένα ευχολόγιο. Επειδή όμως η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή, η Κιβωτός του κόσμου σπάει πια, με δραματικό τρόπο δυστυχώς για τα παιδιά, ένα πρόβλημα που ήταν καλυμμένο. Θα αποφασίσει λοιπόν μία αριστερή προοδευτική κυβέρνηση να φτιάξει ένα πραγματικό κράτος πρόνοιας όπως το είχαμε δρομολογήσει, με επίκεντρο το παιδί, γιατί η ΝΔ δεν μπορεί να το κάνει αφού δεν πιστεύει στο κράτος πρόνοιας. Τέτοια φαινόμενα είναι ντροπή να τα αντιμετωπίζουμε. Είναι ντροπή να υποκαθίσταται η κοινωνική πρόνοια από τη φιλανθρωπία. Αυτά συνέβαιναν σε άλλες εποχές. Δεν μπορεί στον 21ο αιώνα να μην υπάρχει μέριμνα από το κράτος, να μην ελέγχει το κράτος τι γίνεται και πώς γίνεται. Είναι ένα τραύμα στο σώμα της κοινωνίας και αυτό που συνέβη στον Κολωνό και είναι σε εξέλιξη και αυτό που συμβαίνει τώρα με την Κιβωτό του κόσμου. Δεν περιμένω από μία συντηρητική νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που συνεχώς συρρικνώνει το κοινωνικό κράτος, να λύσει αυτό το θέμα. Άρα πρέπει να είναι άλλος ο προσανατολισμός: σε πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν , που η θεμελιώδης πολιτική τους περιστρέφεται γύρω από το κράτος πρόνοιας.