Μεσαιωνικού τύπου δηλώσεις του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας με αφορμή τον Μότσαρτ

Η ιστορία έχει ως εξής:

Διευθυντές σχολείων, με βάση δημοσίευμα, επικοινωνούν με εφημερίδα της Πάτρας και προβαίνουν σε δηλώσεις βάσει των οποίων ακυρώνουν τη συμμετοχή των σχολείων τους στην παράσταση του μπαλέτου Μότσαρτ εκδηλώνοντας με αυτό τον τρόπο, όπως λένε, τη διαφωνία τους με την επιλογή του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας Λουκά Θάνου, να αναθέσει σε γυναίκα τον βασικό ρόλο του μουσουργού Μότσαρτ!

Κάνουν μάλιστα και αναφορά σε επικρίσεις γονέων που οδηγούν στην απόφαση της απόσυρσης ενδιαφέροντος.

Το σκοτάδι είναι λοιπόν εδώ: εν έτει 2022 υπάρχουν αντιδράσεις (τελικά από έναν διευθυντή σχολείου, και από γονείς μαθητών όπως αναφέρεται από το ΔΗΠΕΘΕ) επειδή σε μια παράσταση καλλιτεχνικής έκφρασης η χορεύτρια Μαρία Κίκινα, ως «Μότσαρτ», παντρεύεται μια άλλη γυναίκα χορεύτρια, επί της σκηνής (έχουμε δει δεκάδες παραστάσεις, ιδίως παιδικές στις οποίες γυναίκες υποδύονται ανδρικούς ρόλους χωρίς να έχει ανοίξει ρουθούνι).

Τι θα περίμενε κανείς από έναν Καλλιτεχνικό Διευθυντή Θεάτρου του 21ου αιώνα;

Εν αρχή να γνωρίζει αν υπάρχουν ή όχι αντιδράσεις, να γνωρίζει αν υπάρχουν ή όχι ακυρώσεις στο Θέατρό του.

Κατά δεύτερον (και κύριο), να υπερασπιστεί την τέχνη του, να υπερασπιστεί την επιλογή του, να υπερασπιστεί το θέατρο απέναντι στον κάθε σκοταδιστή.

Πάμε λοιπόν να δούμε τι απάντησε ο άνθρωπος που ηγείται του Θεάτρου της πόλης μας στην εφημερίδα «Πελοπόννησος»;

Επισυνάπτουμε τις απαντήσεις του (που δεν διαψεύστηκαν ποτέ).

«Η επιλογή μου να βάλω γυναίκα στον ρόλο του Μότσαρτ, δεν είχε καμία απολύτως σκοπιμότητα. Έγινε απλά και μόνο, διότι δεν μπορούσα να βρω άνδρα χορευτή, με τη μικροσκοπική σωματοδομή και την παιδικότητα στην όψη που απαιτείται να έχει κάποιος για να αναπαραστήσει πειστικά τον Μότσαρτ, ο οποίος ήταν στην πραγματικότητα μικροσκοπικός. Φυσικά άνδρα θα διάλεγα για τον ρόλο, αλλά δεν είχα χορευτή, με αυτές τις προδιαγραφές. Προσπάθησα να φέρω κάποιους από την Αθήνα, αλλά δεν μπορούσαν. Καταλαβαίνω τις αντιδράσεις των γονέων! Έχουν ένα δίκιο! Γιατί πραγματικά σας λέω, δεν ήταν πρόθεσή μου να βάλω μια γυναίκα, να κάνει τον Μότσαρτ. Δεν βρήκα όμως κατάλληλο άνδρα. Φυσικό είναι να αντιδράσουν έτσι κάποιοι γονείς. Καταλαβαίνω ότι κάποιους ανθρώπους τούς ενοχλεί. Ειδικά στη σκηνή εκείνη του γάμου, που η Μαρία Κίκινα, ως Μότσαρτ, κάνει χειροφίλημα στη σύζυγό της. Όμως δεν ήθελα να προκαλέσω. Και δεν θα το έκανα ούτε σε πειραματική σκηνή, πόσω μάλλον σε μία παράσταση που απευθύνεται σε παιδιά».

Και συνεχίζει ο κ. Θάνου:

 «Αγοράσαμε περούκες για τους χορευτές, οπότε σε αυτή την περίπτωση και η εικόνα της Μαρίας Κίκινα ως Μότσαρτ, θα ήταν εντελώς διαφορετική. Θα είχε μεταμορφωθεί σε αγοράκι. Αλλά την ‘‘πατήσαμε’’, γιατί δυστυχώς, τεχνικά δεν ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθούν οι περούκες. Και αυτό, γιατί με τη διαρκή κίνησή των χορευτών στη σκηνή, έπεφταν συνεχώς από τα κεφάλια τους! Μας έχουν μείνει οι περούκες στο θέατρο!».

Και ολοκληρώνει με αυτή τη δήλωση που έχει γίνει αιτία να ξεσηκωθεί η γκέι κοινότητα ανά τη χώρα.

«Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ομοφυλοφιλία, αλλά έχω μεγάλο πρόβλημα να την προκρίνω. Το να παροτρύνεις και να πιέζεις ένα άτομο να γίνει ομοφυλόφιλο, επειδή ίσως είναι της μόδας, έχει μεγάλη απόσταση και σε καμία περίπτωση δεν με βρίσκει σύμφωνο. Εγώ έχω ανάγκη να βλέπω ξεχωριστά τα φύλα στη σκηνή και δεν έχω ποτέ άνδρες χορευτές θηλυπρεπείς».

Ο κύριος καλλιτεχνικός διευθυντής έκανε αυτές τις απαράδεκτες, για οποιονδήποτε, δηλώσεις, πόσο μάλλον για έναν καλλιτεχνικό διευθυντή Θεάτρου.

Εν αρχή αποδέχθηκε ότι υπήρχαν αντιδράσεις. Και απάντησε ότι κατανοεί απολύτως τους γονείς που αντιδρούν! Έχουν δίκιο μας είπε!

Έπειτα μας είπε και το εξής αδιανόητο: «Εγώ έχω ανάγκη να βλέπω ξεχωριστά τα φύλα στη σκηνή και δεν έχω ποτέ άνδρες χορευτές θηλυπρεπείς» (στην πυρά οι θηλυπρεπείς).

Μας είπε και ότι: «Το να παροτρύνεις και να πιέζεις ένα άτομο να γίνει ομοφυλόφιλο, επειδή ίσως είναι της μόδας, έχει μεγάλη απόσταση και σε καμία περίπτωση δεν με βρίσκει σύμφωνο».

Ο δηλώσεις του κ. Θάνου χαρακτηρίστηκαν από πολλούς στον θεατρικό κόσμο και κυρίως από την LGBTQI+ κοινότητα ως σκοταδιστικές και ακραίες. Το ίδιο επικίνδυνες με αυτές των φερόμενων ως διαμαρτυρόμενων γονέων τους οποίου είπε ότι κατανοεί!. Ίσως και λίγο πιο επικίνδυνες καθώς μιλάμε για τέχνη. Μιλάμε για το ΔΗΠΕΘΕ, τη ναυαρχίδα του Θέατρου στην Πάτρα.

Πώς αντέδρασε σε όλα αυτά ο κ. Θάνου, αφότου είδε τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν για τα απαράδεκτα λεγόμενά του;

Με μια ανάρτησή του στο fb και με στροφή 180 μοιρών στην οποία ο ίδιος άνθρωπος μας λέει τα εξής:

 «Προς το τέλος της περασμένης Άνοιξης σκέφτηκα να δημιουργήσω ένα Λιμπρέτο με στιγμιότυπα από την ζωή του Μότσαρτ χρησιμοποιώντας το, κυρίως, ως αφορμή για να χορογραφήσω μερικές συναρπαστικές μουσικές του στιγμές με κεντρικό άξονα το Ιερό Ρέκβιεμ του. Όσο προχωρούσα βεβαιωνόμουν όλο και περισσότερο ότι θα άξιζε να το ανεβάσω ως πρώτη φετινή παραγωγή στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας, που είμαι και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του και έτσι προς το τέλος του καλοκαιριού ξεκίνησε η διαδικασία της έγκρισης και κατόπιν της προετοιμασίας. Ήδη από το περασμένο έτος είχα δημιουργήσει το Μπαλέτο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας με μία βασική σύνθεση πολύ καλών χορευτών που ανεβάσαμε στο πανέμορφο Θέατρο Απόλλων, δύο πολύ επιτυχημένες παραγωγές, τον Καρυοθραύστη και τις Εκκλησιάζουσες. Έχοντας λοιπόν τους υπέροχους αυτούς χορευτές Μαρία Κίκινα Kikina Maria Kikina , Ερρικ Νουρ Errik Nour , Ηλία Μανιατόπουλο ilias Elias Maniatopoulos , Ανναθαλία Καράμπελα Ανναθαλία Καρ , Κατερίνα Μαραγκάκη Katerina Maragkaki , Θεανώ Ανδρώνη Theano Androni , Κωνσταντίνα Ντιναπόγια Konstantina Ntinapogia , Κωνσταντίνα Καλλιαντάση Konstantina Kalliantasi ... το δύσκολο αυτό εγχείρημα του Μότσαρτ άρχισε να φαντάζει κάπως ευκολότερο. Από την αρχή σχεδόν πού άκουγα την Μουσική και έγραφα το Λιμπρέτο, μου ερχόταν συνέχεια στο νου η Μαρία Κίκινα για τον ρόλο του Μότσαρτ και από τις πρώτες πρόβες μας κιόλας είχα καταλάβει ότι είχα μάλλον δίκιο. Ότι είχα εντελώς δίκιο το αντελήφθην όταν άρχισα στις παραστάσεις πια να παρατηρώ τις αντιδράσεις του κόσμου, αλλά κυρίως των παιδιών. Εκεί ακριβώς με τα συνεχή ξεσπάσματα ενθουσιασμού σε κάθε παράσταση άρχισα να νιώθω μια υπέρτατη αγαλλίαση. Πολλές φορές στην τέχνη τίθενται ηθικά ερωτήματα από φοβισμένους κυρίως ανθρώπους μεσαιωνικού τύπου, έτσι και για την παράσταση μου, Μότσαρτ, τέθηκε το ερώτημα, γιατί τον Μότσαρτ να τον υποδυθεί Γυναίκα. Καταλαβαίνω τους φόβους, τους ενδοιασμούς τις ομοφοβικες δολοπλοκίες αλλά ως δημιουργός, ελεύθερος προς την τέχνη μου όλα αυτά και άλλα πολλά δεν τα συμμερίζομαι και προχωρώ με βασικό στήριγμα αυτό που νιώθω και που εγώ το ονομάζω Βιολογική Ελευθερία. Λέγοντας Βιολογική Ελευθερία εννοώ την συμφιλίωση του Κορμιού με την Σκέψη. Το αντίθετο προκαλεί ακραία ψυχικά τραύματα και δύσκολη ,αλλά και απομακρυσμένη από την ευτυχία ζωή. Μην βιάζεστε κάποιοι να χαρείτε δείχνοντας μοχθηρά τα σαπισμένα δόντια σας. Οι τοξικές, ομοφοβικες, μεσαιωνικές τακτικές δεν με αγγίζουν. Η Αισθητική είναι η μόνη μου Ηθική. Και η αισθητική για μένα αυτό τον καιρό είναι μονάχα τα χαμόγελα των παιδιών και τα ξαφνικά και αυθόρμητα ξεσπάσματα των χειροκροτημάτων Τους καθώς παρακολουθούν κατανυκτικά την παράσταση Μότσαρτ, στον Ιερό Ναό της Τέχνης που είναι το Θέατρο Απόλλων, της αγαπημένης μου Πάτρας”.

Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τη μετάλλαξη του κυρίου Θάνου ο οποίος πέρασε από τις συγνώμες  και την παρανόηση προς τους γονείς στις καταγγελίες εναντίον των Μεσαιωνιστών. Πώς πέρασε από το μεσαιωνικό «δεν χρησιμοποιώ θηλυπρεπείς χορευτές» στην αρμονία του σώματος και την ηθική του.

Υπογραμμίζουμε έτσι για την ιστορία, ότι τα περί θηλυπρεπούς αφορούν τον θεσμικό ρόλο του κ. Θάνου. Και εδώ έχουμε  αθέμιτη διάκριση στο εργασιακό περιβάλλον, όπως ακριβώς την απαγορεύει ο νόμος. Έχει δηλαδή συγκεκριμένες επιπτώσεις στα επαγγελματικά δικαιώματα των χορευτών και των ηθοποιών. (Που είναι ο ΣΕΗ;)

Λογική και αναμενόμενη η κωλοτούμπα του κ. Θάνου, ειδικά μετά τις διαστάσεις που πήρε το θέμα. Ωστόσο, αρκεί αυτή η χλιαρή προσπάθεια ανασκευής των εντυπώσεων; Κι αν αυτό αρκεί για τον καλλιτεχνικό διευθυντή, αρκεί και για την Δημοτική Αρχή; Η συνεχώς καταγγέλλουσα, κατά τα λοιπά, Δημοτική Αρχή της Πάτρας γιατί σιωπά σε αυτή την περίπτωση μπροστά στις απαράδεκτες δηλώσεις του εκλεκτού της;

Σε αυτές τις περιπτώσεις, για να γίνεσαι και λίγο πιστευτός ή έστω συμπαθής, ζητάς ένα συγνώμη στη σωστή πλευρά για όσα ελέχθησαν. Από τους θηλυπρεπείς που δεν προσλαμβάνεις π.χ. Όλα τα άλλα είναι σαπουνόπερες που δεν αγγίζουν κανένα στοιχειωδώς νοήμονα.

Πάτρα: Σάλος με την (φοβική) απόσυρση σχολείων από την παιδική παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ, επειδή ο "Μότσαρτ" είναι γυναίκα...