Οργισμένη άνοιξη

 Η επικαιρότητα κατά πως φαίνεται τις τελευταίες μέρες, δεν δείχνει να αλλάζει. Το γεγονός που κυριολεκτικά «κεραυνοβόλησε» την χώρα εδώ και τόσες μέρες, βρίσκεται ψηλά, στην κορυφαία θέση της δημόσιας συζήτησης.

Το δυστύχημα στα Τέμπη, συνέπεσε σε μια «ακήρυχτη» προεκλογική περίοδο, όπου μέχρι να στηθούν οι κάλπες, όλα θα είναι νωπά. Ιδιαιτέρως  στη συλλογική μνήμη.

Από την μια η κυβέρνηση φαίνεται να βρίσκεται σε γενική αμηχανία, εφόσον η διαχείριση του ζητήματος, δεν μπορεί να γίνει μόνο επικοινωνιακά, ενώ ταυτόχρονα της έχει δημιουργήσει και πλείστα  εσωκομματικά ζητήματα. Η ΝΔ την δεδομένη χρονική στιγμή οφείλει να φωτίσει ολόπλευρα τα αίτια του τραγικού συμβάντος και να απονείμει με δικαιοσύνη τις ευθύνες όπου και αν αυτές αναλογούν.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι επιτελείς του στο Μαξίμου θα πρέπει να γνωρίζουν καλά πως μια εθνική τραγωδία έχει μόνο ήρωες αλλά και αποδιοπομπαίους τράγους. Τίποτα το ενδιάμεσο. Είναι στο χέρι τους τι αυτοί  θα επιλέξουν.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα στην διαχείριση κρίσεων, υπήρξαν κατά το παρελθόν πολλά. Ένα εξ αυτών ο Γκέρχαρντ Σρέντερ. Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας υπολειπόμενος κατά πολύ στα γκάλοπ του αντιπάλου του στις εκλογές του 2002, Έντμουντ Στόιμπερ, φόρεσε τις αδιάβροχες μπότες του και έτρεξε με τα σωστικά συνεργεία να βοηθήσει στις φονικές πλημμύρες εκείνης της χρονιάς που είχαν «χτυπήσει» τη Γερμανία. Και φυσικά κάλυψε το χαμένο έδαφος και κέρδισε. Η επικοινωνία εξάλλου πάντα ήταν το δυνατό του στοιχείο. Συνδυασμένη με την γερμανική επιμονή στην αποτελεσματικότητα.

Από την άλλη ο Δημήτρης Χριστόφιας στην Κύπρο, δεν ήταν τόσο τυχερός. Το 2008 το ΑΚΕΛ κατέκτησε την εξουσία στο «χρυσοπράσινο φύλλο» της Μεσογείου, αλλά το δυστύχημα στην ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί το καλοκαίρι του 2011,έδωσε τέλος στην πολιτική κυριαρχία του Χριστόφια, καθιστώντας την εξουσία του κυριολεκτικά «μιας χρήσης». Όπως ήταν φυσικό το 2013, νικητής στην Κύπρο ανεδείχθη ο Νίκος Αναστασιάδης. Αποδεικνύοντας πως πλην της οικονομικής κατάστασης, οι πολίτες αξιολογούν και την διαχείριση κρίσεων και τα αντανακλαστικά  που δείχνουν οι κυβερνήσεις σε αυτές. Κριτικάροντας πολλές φορές και τους επί  μέρους χειρισμούς.

Ο Μητσοτάκης πρέπει να λάβει υπόψη του τα παραπάνω ιστορικά υποδείγματα. Όχι όμως να τα μιμηθεί. Έχει χρέος να προχωρήσει σε λύσεις σαν να μην βρισκόταν η χώρα σε προεκλογική τροχιά. Να σπάσει αυγά.

Είναι σαφές πως η κοινωνία είναι οργισμένη με όσα αντικρίζει. Και δεν επιθυμεί να ακούει ποιο κόμμα άσκησε για μεγαλύτερο χρόνο την εξουσία και πόσα δεινά προξένησε. Επιθυμεί να δει προβλήματα να λύνονται. Αυτός που θα αντιμετωπίσει με τέτοιο τρόπο τις καταστάσεις θα κερδίσει και την λαϊκή επιδοκιμασία.

Εξάλλου η άνοιξη μόλις μπαίνει. Και φέτος θα αργήσει να πει την τελευταία της λέξη.

Ο Διονύσης Γ. Γράψας είναι ιστορικός και εργάζεται στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.