Μαγνησία: Ραγίζει καρδιές η αδελφή της 18χρονης που αυτοκτόνησε – «Το μωρό μας δεν είναι πια σπίτι»

Σε μια συγκλονιστική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προχώρησε η αδελφή της 18χρονης που έβαλε τέλος στην ζωή της στη Μαγνησία, σκορπίζοντας ανείπωτη θλίψη στην τοπική κοινωνία.

 Συγκεκριμένα, με ανάρτησή της στο Facebook επέλεξε να αποχαιρετήσει την αγαπημένη της αδελφή, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες άφησε 4 ιδιόχειρα σημειώματα το ένα φαίνεται να απευθυνόταν στην μητέρα της, το δεύτερο στην αδελφή της, το τρίτο στον σύντροφό της και το τέταρτο ήταν γενικού περιεχομένου, στο οποίο εξηγούσε τους λόγους που αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή της.

Η τοπική κοινωνία παραμένει «παγωμένη» μετά την είδηση της αυτοκτονίας, καθώς το κορίτσι το προηγούμενο βράδυ διασκέδαζε μαζί με  φίλες της και γιόρταζε τα γενέθλια της κολλητής της στην πλατεία του χωριού.

Στην ανάρτησή της η αδελφής της 18χρονης την αποχαιρετά και ραγίζει καρδιές σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «το φορτίο που σήκωνε ήταν πολύ βαρύτερο απ’ όσο της αναλογούσε».

Η συγκλονιστική ανάρτηση
«Το μωρό μας δεν είναι πια σπίτι. Μοιάζει αδιανόητο και φυσικό ταυτόχρονα. “Γελάω και κλαίω μαζί”, μου είπε πρόσφατα. Απ’ όταν άρχισε να καταλαβαίνει τον εαυτό της ήθελε οι αποφάσεις της ζωής της να είναι δικές της. Το δεχτήκαμε και καμαρώναμε για το δυναμισμό της. Νιώθουμε περήφανες για κείνη και τώρα. Διάλεξε συνειδητά πώς να κάνει τη μεγάλη έξοδο.

Πώς και γιατί μη ρωτάτε. Το φορτίο που σήκωνε ήταν πολύ βαρύτερο απ’ όσο της αναλογούσε. Νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη που έφτασε ως εδώ, που τα κατάφερε. Εύχομαι ότι έφυγε με τη ψυχή της όσο πιο γεμάτη γινόταν. Από έρωτα, γέλιο, αγκαλιές, φίλους, αγάπη, φιλιά. Ξέρω πως, φυσικά, δεν ήταν πλήρης. Είχε τόσα σχέδια και όνειρα, ανάγκες, επιθυμίες. Η ανάγκη της για λύτρωση, όμως, ήταν μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη. Δεν θέλουμε αμήν και κεράκια. Ούτε λύπηση. Δεν ήταν καημένη. Ήταν μία επαναστάτρια. Κι ακόμα είναι. Ένα μίγμα ‘ευαισθησίας κι αξιοπρέπειας”. Το ωραιότερο μαγκάκι. Αυτό κρατήστε από τη…

“Κι όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύε”.

Μωράκι μου, σ’ αγαπώ πολύ..».