Σαν γονείς, όταν έρθει η ώρα να φέρουμε τα παιδία μας σε επαφή με κάποιο άθλημα, η αναρρίχηση δεν είναι στις πρώτες μας επιλογές.

Αυτό οφείλεται σε διάφορους λόγους. Η αναρρίχηση σαν άθλημα δεν είναι ευρέως γνωστή. Μπορεί ακόμα να θεωρείται επικίνδυνη. Η δημοτικότητα της ωστόσο αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Σε αυτό συνέβαλε κυρίως η δημιουργία αρκετών κλειστών χώρων αναρρίχησης (οι γνωστές πίστες) αλλά και το γεγονός ότι η αναρρίχηση θα παρουσιαστεί ως ολυμπιακό άθλημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020.

Είναι λοιπόν η αναρρίχηση ένα καλό άθλημα για τα παιδιά; Ποια είναι τα οφέλη της;

Το πιο προφανές όφελος της αναρρίχησης για τα παιδιά είναι η φυσική πτυχή του αθλήματος. Η αναρρίχηση είναι μια από τις καλύτερες μορφές άσκησης, καθώς η κίνηση για την προώθηση στον κάθετο τοίχο, απαιτεί την συμμετοχή κάθε μέρος του σώματος.

Η αναρρίχηση θα ενδυναμώσει τα δάχτυλα (χεριών και ποδιών), τα χέρια, τα πόδια και τον κορμό του παιδιού σας. Καθώς το παιδί προοδεύει, θα ενισχύσει τη συνολική δύναμη, την αντοχή και την ευλυγισία του.
Το σκαρφάλωμα σε έναν τοίχου βοηθάει τα παιδιά να βελτιώσουν τον συντονισμό. Για να ολοκληρώσουν με επιτυχία μια διαδρομή ή ένα πρόβλημα, πρέπει να παρατηρήσουν την διαδρομή, να σχεδιάσουν και στη συνέχεια να συντονίσουν τα χέρια και τα πόδια τους για να φτάσουν στο επιλεγμένο σημείο. Οι δεξιότητες συντονισμού που αναπτύσσονται μπορούν να μεταφερθούν σε πολλές άλλες πτυχές της ζωής, συμπεριλαμβανομένων και άλλων αθλημάτων.
Είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος να ενισχυθεί η κατανόηση του αριστερού και του δεξιού.
 

Πέρα όμως από την απλή παροχή σωματικής δραστηριότητας, η αναρρίχηση μπορεί να συμβάλει σε ψυχικά και συναισθηματικά θαύματα.

Η αναρρίχηση για τα παιδιά αποδεικνύεται ωφέλιμη και σε άλλες πτυχές της ζωής. Μια μελέτη του 2017 που δημοσιεύτηκε στην Αμερικανική Εφημερίδα Lifestyle διαπίστωσε ότι η αναρρίχηση μπορεί να βελτιώσει την αυτοεκτίμηση, την αποτελεσματικότητα και την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους.
Μελέτη του 2015 που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Elrangen της Νυρεμβέργης, εξέτασε τις θεραπευτικές ιδιότητες της αναρρίχησης και τις θετικές επιδράσεις της στο άγχος, τη γνωστική λειτουργία, την κατάθλιψη, την αυτοεκτίμηση, καθώς και στην κοινωνικοποίηση.

Η αναρρίχηση βοηθάει τα παιδιά στο να ξεπεράσουν τους φόβους τους (υψοφοβία π.χ.). Κάθε μικρή επιτυχία στον τοίχο ή τον βράχο γίνεται μια προσωπική νίκη, η οποία, με τη σειρά της, μπορεί να κάνει θαύματα βοηθώντας τα παιδιά να αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους.

Τα παιδιά για να αναρριχηθούν σε μια διαδρομή στον βράχο ή στον τεχνητό τοίχο της πίστας, πρέπει να αποφασίσουν την αλληλουχία των κινήσεων που θα χρησιμοποιήσουν και κατόπιν να προσπαθήσουν να εκτελέσουν αυτές τις κινήσεις. Μαθαίνουν έτσι να λύνουν προβλήματα και να παίρνουν αποφάσεις. Άλλη μια χρήσιμη δεξιότητα στην ζωή.

Η αναρρίχηση παρέχει, ακόμα και στα μικρότερα παιδιά, ψυχικές προκλήσεις που είναι τόσο διασκεδαστικές όσο και χρήσιμες για τον αναπτυσσόμενο εγκέφαλό τους.
Μια διαδρομή/πρόβλημα είναι σαν ένα παζλ,το οποίο έχει περισσότερους από έναν τρόπο επίλυσης. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Έτσι κάποιο παιδί μπορεί να χρησιμοποιήσει την μυϊκή του δύναμη για να σκαρφαλώσει μια διαδρομή, ενώ κάποιο άλλο να βασιστεί στην ισορροπία και τα πατήματά του. Μαθαίνουν έτσι να εντοπίζουν τα δυνατά τους χαρακτηριστικά και να τα χρησιμοποιούν για να πετύχουν τον σκοπό τους. Στο τέλος όμως, είτε φτάσουν στην κορυφή είτε όχι, η αναρρίχηση είναι ένας σπουδαίος τρόπος διασκεδασης.

Στην αναρρίχηση, ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο ανταγωνιζόμαστε είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Ωστόσο, είναι ένα ομαδικό άθλημα που απαιτεί μεγάλες δεξιότητες επικοινωνίας και ακρόασης. Είναι απαραίτητο ο αναρριχητής και ο εκπαιδευτής (ή αργότερα ο σχοινοσύντροφος/ασφαλιστής) να είναι σε θέση να επικοινωνούν και να ακούν τις οδηγίες του άλλου προκειμένου να αναρριχηθούν αποτελεσματικά και με ασφάλεια. Ενισχύεται έτσι το αίσθημα εμπιστοσύνης προς άλλους ανθρώπους και η συντροφικότητα.

Η αναρρίχηση επιτρέπει στα παιδιά να διαχειρίζονται και να αξιολογούν τον κίνδυνο. Έτσι θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν πότε κάνουν κάτι πολύ επικίνδυνο, ανακαλύπτοντας τα όριά τους και ξεπερνώντας τις προκλήσεις.

Τα παιδιά, από τις πρώτες τους προσπάθειες για να περπατήσουν έως την πρώτη φορά που θα σκαρφαλώσουν στο κρεββάτι τους ή το δέντρο στην αυλή του σπιτιού σας, θέλουν να τραβήξουν, να αναρριχηθούν και να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους. Γιατί λοιπόν να μην αναπτύξουν με ασφάλεια αυτές τις βασικές φυσικές δεξιότητες από νεαρή ηλικία μέσα από το άθλημα της αναρρίχησης;

Η ενασχόληση με την αναρρίχηση, μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 18 μηνών, με την συμμετοχή του γονέα/κηδεμόνα και με την μορφή παιχνιδιού.

Παιδιά από 6 ετών και άνω, μπορούν να ασχοληθούν πιο ενεργά με την αναρρίχηση.

ΠΗΓΗ