Είχε έρθει καλεσμένη τη δεκαετία του '90 να δώσει συνέντευξη στο Tele Time και ζήτησε κομμώτρια και μακιγιάζ με τους δημοσιογράφους του καναλιού να σπεύδουν να ικανοποιήσουν την επιθυμία της
Όταν πέφτει η αυλαία της ζωής για έναν καλλιτέχνη, και ειδικά για έναν δημοφιλή, ευρέως αγαπητό καλλιτέχνη, η λύπη είναι πολύ μεγάλη. Στο άκουσμα ότι έφυγε από τη ζωή η Μαίρη Χρονοπούλου, αναμφίβολα, από τις διασημότερες ηθοποιούς της μεγάλης ακμής του ελληνικού κινηματογράφου, μας κατέλαβε στενοχώρια και θλίψη.
Μπορεί η άλλοτε αγέρωχη και επιβλητική Μαίρη Χρονοπούλου, να είχε αποσυρθεί εδώ και χρόνια από την ενεργό καλλιτεχνική δράση, ωστόσο παρέμενε ένας ζωντανός μύθος, ιδιαίτερα μέσα από την προβολή πολλών από τις ταινίες της. Πριν λίγους μήνες στην ΕΡΤ είχε προβληθεί το μελόδραμα σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη «Δάκρυα για την Ηλέκτρα» γυρισμένο το 1966 όπου μάλιστα η 33χρονη τότε Μαίρη Χρονοπούλου υποδυόταν τη μητέρα της Ζωής Λάσκαρη! Στο βιβλίο του «Τα Backstage του ελληνικού σινεμά» (εκδόσεις Άγκυρα) ο Μάκης Δελαπόρτας έχει γράψει για το επώδυνο μακιγιάζ της Μαίρης Χρονοπούλου σε ορισμένες σκηνές καθώς η ηρωίδα της, Λίνα Πετρίδη πάθαινε ένα σοβαρό ατύχημα με το κρις κραφτ της στη θάλασσα. Ο μακιγιέρ Νίκος Ξεπαπαδάκος για να μπορέσει να δείξει το πρόσωπο της Μαίρης Χρονοπούλου παραμορφωμένο, της έβαζε στο πρόσωπο ένα βαρύ υλικό, το κολλόδιο, το οποίο είχε την ιδιότητα να σουφρώνει και να μαζεύει το δέρμα. Ωστόσο δύσκολο και επώδυνο ήταν μετά και να το βγάλει από το πρόσωπο της, χρησιμοποιώντας μεγάλα βαμβάκια ποτισμένα με ασετόν. Ωστόσο η Μαίρη Χρονοπούλου ως άψογη και υπομονετική επαγγελματίας δεν διαμαρτυρόταν μέχρι να βγουν όπως έπρεπε οι σκηνές. «Δεν το έπαιζα βεντέτα ποτέ στα γυρίσματα, πρόσεχα τις εξάρσεις μου και τις συμπεριφορές μου, γι’ αυτό όσοι δούλεψαν μαζί μου πέρασαν καλά», είχε πει στον Μάκη Δελαπόρτα η αγαπητή αυτή πρωταγωνίστρια που είχε γεννηθεί στις 16 Ιουλίου 1933 στην Αθήνα και έσβησε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου νοσηλευόταν μετά από πτώση της στο σπίτι της, την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2023.
Η Μαίρη Χρονοπούλου με τα υπέροχα μάτια, το ψηλό κορμί της, την ωραία, κάπως μπάσα φωνή της (ήταν και εξαιρετική τραγουδίστρια ενώ από πιτσιρίκα λάτρευε και το χορό) έπαιξε σε σημαντικά φιλμ όπως στο υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης παραγωγής το 1966, «Το Χώμα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη που είχε γυριστεί στον Θεσσαλικό κάμπο και εκτός της Μαίρης Χρονοπούλου, είχαν πρωταγωνιστήσει ο Νίκος Κούρκουλος και ο Γιάννης Βόγλης. Στο βιβλίο του Μάκη Δελαπόρτα υπάρχει ένα κεφάλαιο όπου η Μαίρη Χρονοπούλου περιγράφει τα απρόοπτα από ένα γύρισμα σε στάσιμα νερά μίας λιμνοθάλασσας που αποδείχθηκε πως ήταν γεμάτη βδέλλες. Η προνοητική ωστόσο Μαίρη Χρονοπούλου που είχε φροντίσει να μάθει το γίνεται από τους ντόπιους, εμφανίστηκε στο γύρισμα προετοιμασμένη, έχοντας φορέσει χοντρό, χωριάτικο καλσόν αφού πρώτα είχε αλειφθεί με βενζίνη και πετρέλαιο με αποτέλεσμα η απωθητική μυρωδιά να διώχνει μακριά τις βδέλλες. Αντίθετα οι Νίκος Κούρκουλος και Γιάννης Βόγλης άρχισαν να μουγκρίζουν από τον πόνο και την ενόχληση και δεινοπάθησαν μέχρι να τελειώσει το γύρισμα.
Σαφώς οι περισσότεροι τη θυμόμαστε από το ρόλο της Φλώρας στην περίφημη μουσική κωμωδία «Γοργόνες και Μάγκες» του 1968, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη όπου ήταν ταιριαστό ζευγάρι με τον Λάκη Κομνηνό, τον γιο της καπετάνισσας του νησιού, Μαρίας Φωκά. Από τις αλησμόνητες φυσικά σκηνές της ταινίας, είναι εκεί όπου ακούγεται το «Τόσα Καλοκαίρια» του Μίμη Πλέσσα τραγουδισμένο από τον Δάκη με την Μαίρη Χρονοπούλου φορώντας ένα θεσπέσιο πορτοκαλί φόρεμα να κάνει τις φιγούρες της πλάι στον Λάκη Κομνηνό. Κινηματογραφική Μαγεία!
Οι περισσότεροι την έχουμε είναι αλήθεια στο μυαλό μας από αυτούς τους ρόλους, όπως για παράδειγμα στο φιλμ σήμα κατατεθέν της, «Μία κυρία στα μπουζούκια» επίσης του Γιάννη Δαλιανίδη που είχε κάνει πρεμιέρα στις αίθουσες την Πρωτοχρονιά του 1968. Ωστόσο η Μαίρη Χρονοπούλου ήταν πολλά περισσότερα και δεν δίσταζε να «τσαλαπατά» το ωραίο παρουσιαστικό της για χάρη δύσκολων ρόλων. Πολλοί τη θυμούνται και από πιο προσωπικές κοινωνικοπολιτικού χαρακτήρα ταινίες δημιουργών όπως ο Κώστας Βρεττάκος στην ταινία του 1987 που της χάρισε το βραβείο Α' γυναικείου ρόλου στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, «Τα Παιδιά της Χελιδόνας» όπου ήταν σχεδόν αγνώριστη. Είχε επίσης συνεργαστεί με τον μέγα Θόδωρο Αγγελόπουλο σε τουλάχιστον 2 ταινίες του.
Επιστρέφοντας στην ταινία «Μία Κυρία στα Μπουζούκια», ο Μάκης Δελαπόρτας είχε γράψει πως η αείμνηστη Μαίρη Χρονοπούλου τα βρήκε λίγο σκούρα όταν ο Γιάννης Δαλιανίδης της ζήτησε να πει το περίφημο κομμάτι «Στο ένα χέρι το τσιγάρο στο άλλο χέρι το μπεγλέρι», γραμμένο από τον Μίμη Πλέσσα. Και τι έκανε λοιπόν η εύστροφη πάντα Μαίρη Χρονοπούλου για να αποδώσει το γλεντζέδικο αυτό κομμάτι όπου έπρεπε να κουνηθεί και να χορέψει, έκανε το γύρισμα ζαλισμένη, σχεδόν μεθυσμένη πίνοντας πιο πριν χωρίς να την αντιληφθούν, κονιάκ που είχε βάλει σ’ ένα άδειο μπουκάλι πορτοκαλάδας.
Στην ίδια ταινία όπου είχε παίξει και η Μάρθα Καραγιάννη, η Μαίρη Χρονοπούλου είχε τραγουδήσει και το κομμάτι «Του Αγοριού Απέναντι» που έχει μείνει στην κινηματογραφική ιστορία.
Βέβαια ήταν εξαιρετική στο πρώτο της ουσιαστικά μιούζικαλ, τις «Θαλασσιές τις χάντρες» του 1967 όπου υποδυόμενη μία λαϊκή τραγουδίστρια, είπε το «Έκλαψα χτες» του Μίμη Πλέσσα. Αν και έμπειρη στο τραγούδι (είχε ήδη παλιότερα τραγουδήσει στο σινεμά, κομμάτια του Κώστα Καπνίση και του Γιώργου Μητσάκη) εν τούτοις όταν έφτασε η στιγμή να πει το «Έκλαψα χτες», δίστασε και είχε τρακ, ωστόσο ο Μίμης Πλέσσας την ενθάρρυνε και κατόπιν είπε το κομμάτι μία χαρά.
«Ήμουν μία άχαρη, ψηλή, ξερακιανή κοπέλα», είχε πει και λίγο χαριτολογώντας στον Μάκη Δελαπόρτα η Μαίρη Χρονοπούλου προσθέτοντας «και έτσι που ήμουν πώς να χορέψω στις ταινίες, το απέφευγα». Επίσης σε συνέντευξη της στον Νίκο Χατζηνικολάου το 2022 είχε πάνω κάτω εκμυστηρευθεί πως ο δυναμισμός που έβγαζε στην μεγάλη οθόνη δεν είχε καμία σχέση με την ίδια στην πραγματικότητα και πως η κινηματογραφική προσωπικότητα της ενδεχομένως να φόβιζε τους άνδρες.
Στη μικρή οθόνη η Μαίρη Χρονοπούλου, έκανε λίγες και επιλεγμένες εμφανίσεις και σίγουρα από τις πιο πετυχημένες ήταν το σήριαλ όπου πρωταγωνίστησε στο Μega Channel τις σεζόν 1992-93 και 1993-94 ερμηνεύοντας την Μαίρη Μωυσιάδου, «Μάνα είναι μόνο μία».
«Παιδί» του Εθνικού Θεάτρου αν και η ίδια είχε δηλώσει αυτοδίδακτη, η Μαίρη Χρονοπούλου είχε θεατρική παιδεία, είχε παίξει Κάφκα, Πίντερ και Πιραντέλο αλλά και επιθεώρηση και στην Πάτρα τη θυμόμαστε και από μία μουσικοθεατρική παράσταση όπου εμφανιζόταν μαζί και με την Μάρω Κοντού, με την οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν και καλές φίλες.
Στο σινεμά είχε παίξει και στην ταινία «Η γυναικοκρατία» (1973) σε σκηνοθεσία του Ερρίκου Θαλασσινού, με το σενάριο να αντλεί στοιχεία από Αριστοφανική κωμωδία, πλάι σε ηθοποιούς όπως ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ο Θύμιος Καρακατσάνης, ο Θόδωρος Κατσαδράμης, η Ευαγγελία Σαμιωτάκη και η Μαρία Ιωαννίδου.
Τέλος μία ωραία ιστορία γύρω από την Μαίρη Χρονοπούλου είχε εκτυλιχθεί εδώ στην Πάτρα στα μέσα του ’90. Η γοητευτική πρωταγωνίστρια που βρισκόταν στην Πάτρα προφανώς για κάποια παράσταση, είχε πάει καλεσμένη στο κανάλι Tele Time, στην οδό Καραϊσκάκη, από τα μεγαλύτερα περιφερειακά κανάλια της εποχής, για να μιλήσει και ζήτησε να της φρεσκάρουν λίγο τα μαλλιά. Οι δημοσιογράφοι τότε του καναλιού μην έχοντας άλλη επιλογή έσπευσαν να της βρουν μία κομμώτρια και μακιγιάζ ώστε να ικανοποιήσουν το αίτημα της ηθοποιού, η οποία βγαίνοντας μετά μία κούκλα στο τηλεοπτικό γυαλί να μιλήσει, τους ευχαρίστησε και με το παραπάνω.
Θα λείψει από το κοινό η παρουσία της. Μένουν οι ταινίες και οι ρόλοι της, η σπινθηροβόλα ματιά της, το μπρίο και η εντυπωσιακή της όψη, η φωνή της και η ποιότητα της. Και θα μείνουν για πάντα, και θα λέγαμε πως τώρα με το «φευγιό» της, περιμένουμε με μεγαλύτερη ανυπομονησία το βιβλίο που θα κυκλοφορήσει για τη ζωή της.
"Δάκρυα για την Ηλέκτρα" με τη Ζωή Λάσκαρη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη.
"Το Χώμα βάφτηκε κόκκινο" με τον Νίκο Κούρκουλο που έφτασε και έως τα Όσκαρ.
"Η Γυναικοκρατία" το 1973.
"Μία Κυρία στα μπουζούκια".
"Γοργόνες και μάγκες" με τον Λάκη Κομνηνό.
"Τα παιδιά της Χελιδόνας", με τον Ηλία Λογοθέτη.
"Ορατότης Μηδέν" του Νίκου Φώσκολου το 1970.
Με τον Φαίδωνα Γεωργίτση στα Οσκαρικά "Κόκκινα Φανάρια" σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη το 1963.
"Γοργόνες και Μάγκες".
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr