Ανδρέας Σοφιανόπουλος: Όταν σε αγαπά ο Ιατρικός σου Σύλλογος

Συνεχίζεται η σφοδρή η αντιπαράθεση, ανάμεσα στον Ιατρικό Σύλλογο Πατρών και τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αχαΐας Ανδρέα Σοφιανοπουλο.

Αφορμή ήταν ανάρτηση του κ . Σοφιανόπουλου την οποία καταδίκασε ο Ιατρικός Σύλλογος καθώς αναφερόταν σε συνταγογραφήσεις γιατρών που αντί για χρήση της φαρμακευτικής ουσίας πρότειναν συγκεκριμένα σκευάσματα.

Ο κ. Σοφιανόπουλος επανέρχεται με νέα του ανάρτηση στην οποία αναφέρει:

ΟΤΑΝ ΣΕ ΑΓΑΠΑ Ο ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΣ....
η πρόεδρος του ΙΣΠ, με ψέγει ως ασόβαρο και χρησιμοποιεί την παρακάτω επιχειρηματολογία για να ενισχύσει τον ισχυρισμό
της σε σχέση με την προηγούμενη ανάρτησή μου , απειλώντας κι όλας...προφανώς νομίζει πως απευθύνεται σε αδαείς ..σας παραθέτω την άποψή της χωρίς δικά μου σχόλια που νομίζω πως είναι περιττά...
<Μας κοινοποιήθηκε από οργισμένους συναδέλφους η ανάρτηση του κ. Σοφιανόπουλου, η οποία είναι συκοφαντική για όλο τον ιατρικό κόσμο, υπονοώντας ουσιαστικά κάποιες οικονομικές συναλλαγές όσον αφορά την επιλογή των ιατρών κατά τη διάρκεια της συνταγογράφησης. Να εξηγήσουμε, ότι ο γιατρός συνταγογραφεί εδώ και χρόνια δραστική ουσία δηλαδή τη δραστική ουσία του φαρμάκου και δε συνταγογραφεί φαρμακευτικό σκεύασμα παρά μόνο στο 15% της συνταγογραφικής του ύλης. Επιτρέπεται από το νόμο να έχει το δικαίωμα της επιλογής φαρμακευτικού σκευάσματος και αυτό το πράττει όταν υπάρχουν χρόνια νοσήματα, στα οποία διαφέρει η αποτελεσματικότητα κάποιων φαρμάκων και ουσιαστικά ο γιατρός επιμερίζεται το βάρος, του να δει πιο φάρμακο ταιριάζει στον ασθενή. Όταν υπάρχουν χρόνια νοσήματα πρέπει να υπάρχει μια σταθερότητα στην επιλογή του φαρμακευτικού σκευάσματος ώστε να μην υπάρχει άνοδο και κάθοδο των επιπέδων του φαρμάκου δηλαδή αστάθεια στην αποτελεσματικότητα. Πολλές φορές ο γιατρός επιλέγει να «κλειδώνει» μια εμπορική ονομασία όπως επιτρέπεται από το νόμο».
Απαντώντας στην ενόχληση -μέσω ανάρτησης- του Προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αχαΐας, επισημαίνει: «Όλα τα παραπάνω, προφανώς, ενοχλούν τον φαρμακευτικό κλάδο που ουσιαστικά θέλει να διακινήσει ό,τι έχει στο ράφι του και η ιστορία έχει να κάνει και με τις ελλείψεις φαρμάκων ουσιαστικά, όπου δημιουργούνται ταλαιπωρίες των φαρμακοποιών για να βρουν το συγκεκριμένο φάρμακο που έχει επιλέξει ο γιατρός. Αυτό όμως είναι αναφαίρετο δικαίωμα του γιατρού, δεν μπορεί ο γιατρός να χάσει την επιστημονική του υπόσταση και να απεμπολήσει το δικαίωμα του, το να κλειδώσει κάποιο σκέλος της συνταγογραφικής του ύλης και να δέχεται τα πυρά από τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου, ότι τάχα υπάρχουν κάποι>
Υ.Γ φαινόμενο των καιρών μας πως υπήρξαν και ...οργισμένοι συνάδελφοι οι οποίοι δεν έχουν καταλάβει τίποτα για το πρόβλημα...