Αφιέρωμα στον Ζαν Λικ Γκοντάρ από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος - Παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ "Godard par Godard"

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος θα παρουσιάσουν σε πανελλαδική πρεμιέρα το ντοκιμαντέρ της Φλοράνς Πλαταρέ "Ο Γκοντάρ για τον Γκοντάρ - Godard par Godard". Η προβολή θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 1/12/2023 στις 8.30 μμ,  στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48, μετρό Κεραμεικός, στην Αθήνα) με αφορμή τη συμπλήρωση 1 έτους από το θάνατο του σπουδαίου Γάλλοελβετού δημιουργού και λίγο πριν τις 3 Δεκεμβρίου, ημερομηνία των γενεθλίων του.

Αν βρισκόταν μαζί μας, ο Γκοντάρ θα γιόρταζε τα 93 του χρόνια…

Το ωριαίο ντοκιμαντέρ έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών ως φόρος τιμής στον Γκοντάρ, 8 μήνες μετά τον θάνατό του. Ο Γκοντάρ είχε γεννηθεί στις 3 Δεκεμβρίου του 1930 και έφυγε από τη ζωή στις 13 Σεπτεμβρίου 2022 στην περιοχή Rolle της Ελβετίας.

Το ντοκιμαντέρ «Ο Γκοντάρ για τον Γκοντάρ - Godard par Godard» σκιαγραφεί μέσα από πλάνα αρχείου το πορτρέτο του Ζαν Λικ Γκοντάρ. Ακολουθεί την ξεχωριστή και αξιοσημείωτη πορεία του σκηνοθέτη, με τις απρόσμενες αποχωρήσεις και τις εντυπωσιακές επιστροφές, που δεν κοίταζε ποτέ πίσω, δεν γύριζε ποτέ την ίδια ταινία δύο φορές και συνέχιζε ακούραστα την έρευνά του με πραγματικά ανεξάντλητη έμπνευση. Μέσα από τα λόγια, το όραμα και το έργο του Godard, η ταινία αφηγείται μία ζωή γεμάτη κινηματογράφο: τη ζωή ενός ανθρώπου που απαιτούσε πάντα πολλά από τον εαυτό του και την τέχνη του, σε σημείο να συγχωνεύεται μαζί της.

Το ωριαίο αυτό ντοκιμαντέρ, σε σενάριο του Φρεντερίκ Μπονό και σκηνοθεσία της Φλοράνς Πλαταρέ, περιλαμβάνει πλούσια πλάνα αρχείου, πολλά από τα οποία είναι άγνωστα ακόμα και στους φανατικούς φίλους του σκηνοθέτη, συμπεριλαμβανομένων εικόνων του από τα γυρίσματα κλασικών ταινιών της δεκαετίας του ’60, αλλά και σκηνών με τον ίδιο τον Γκοντάρ να περιπλανιέται στους δρόμους και τα καφέ του Παρισιού με ένα τσιγάρο στο χέρι. Επίσης, αποσπάσματα από τηλεοπτικές συνεντεύξεις του και βέβαια εξαιρετικό υλικό από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1968, όταν ο Τρυφώ και ο Γκοντάρ επέμεναν ότι το ίδιο το φεστιβάλ θα έπρεπε να κλείσει σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους Γάλλους εργάτες και φοιτητές –τον μυθικό Μάη του ’68.

Ή τότε που ο Γκοντάρ άρχισε να χρησιμοποιεί ερωτήσεις του Τύπου για να μετατρέψει τις απαντήσεις του σε περφόρμανς. Έλεγε: «Είστε όλοι μέρος του συστήματος. Εγώ δεν είμαι».

Πρόκειται για μία χρονολογική παρουσίαση των ταινιών του Γκοντάρ, η οποία καταγράφει πού βρισκόταν όταν γύριζε κάθε κινηματογραφικό έργο – και, κυρίως, μεταφέροντας στον θεατή την ψυχική κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο Γκοντάρ όταν γύριζε την κάθε ταινία.

Και βέβαια, τον ακούμε να μιλά ο ίδιος για το έργο του: για το πώς, ας πούμε, οι γυμνές σκηνές της Μπριζίτ Μπαρντό στην Περιφρόνηση έγιναν για να ικανοποιήσουν τον Αμερικανό διανομέα της ταινίας, για το πώς επεδίωκε να συγχωνεύσει το ντοκιμαντέρ με τη μυθοπλασία, ή για το πόσο πολύ μισούσε τα πλάνα με ζουμ. 

*Ο Ζαν Λικ Γκοντάρ (1930-2022) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς του γαλλικού κινηματογράφου. Με καταγωγή από την Ελβετία, σπούδασε ανθρωπολογία στο Παρίσι, όπου απορροφήθηκε από την αναδυόμενη παρισινή κινηματογραφοφιλία της δεκαετίας του 1950 και σύντομα, από κριτικός του κινηματογράφου, έγινε ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες της Nouvelle Vague.