Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «το Δόντι»
Ένα ταξίδι στην ιστορία, στους ανθρώπους, στις καταστάσεις, στους τόπους κάνει ο Στάθης Πολίτης μέσα από το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «σπείρα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «το Δόντι».
Από τις Πολιτείες του αμερικανικού Νότου έως τη Γαλλική Ριβιέρα του Μεσοπολέμου, από το Λονδίνο του 1937 έως την Πάτρα της δικτατορίας του Μεταξά, και από την εμφυλιοπολεμική Ισπανία έως την ακμάζουσα Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1950, στο βιβλίο του Στάθη Πολίτη ξετυλίγεται μια ιστορία για τη φιλία και τον πόλεμο, για την αγάπη και το κακό που μπορεί να κάνει άνθρωπος σε άνθρωπο...
Ποια «ανάγκη» σας ώθησε στη συγγραφή αυτού βιβλίου; Πώς ήταν αυτή η διαδικασία;
Από τότε που με θυμάμαι γράφω. Το να γράφω είναι κομμάτι του εαυτού μου. Παρ’ όλα αυτά, δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου η λογοτεχνία.
Διάβαζα και διαβάζω πολύ –θεωρώ τη λογοτεχνία βάλσαμο για την ψυχή. Μέχρι που πριν από 6 χρόνια, μετά από μία περίοδο αναγνωστικού κορεσμού, έπιασα να γράφω μια ιστορία για ένα θέμα που μου είχε καρφωθεί στο μυαλό. Κι ύστερα την συνέχισα και την συνέχισα…Αποδείχθηκε πως ήταν ο κορμός της «σπείρας».
Πάντως, έχω μία αρχή στην σύντομη συγγραφική μου πορεία: γράφω διηγήματα και μυθιστορήματα που θα ήθελα κι εγώ ως αναγνώστης να διαβάσω.
Ως αναγνώστης λοιπόν, τι επιλέγετε να διαβάζετε;
Πρώτα και πάνω απ’ όλα, λογίζω τον εαυτό μου ως αναγνώστη. Δεν διαβάζω μόνο λογοτεχνία. Σημαντικό μέρος της βιβλιοθήκης μου, καταλαμβάνουν τα ιστορικά βιβλία, τα πολιτικά και οικονομικά δοκίμια και η ποίηση. Έρωτας όμως υπάρχει κυρίως με το πεζό λογοτεχνικό κείμενο. Σε μία πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξη που έδωσα, μου ζήτησαν να ξεχωρίσω 3 αγαπημένους μου ξένους και 3 Έλληνες λογοτέχνες.
Ανέφερα χωρίς σκέψη τους Γιόζεφ Ροτ, Μίλαν Κούντερα, Φίλιπ Ροθ και Σώτη Τριανταφύλλου, Μένη Κουμανταρέα και τον εξαιρετικό νέο συγγραφέα Νίκο Μάντη. Σε έναν μήνα θα είναι 6 διαφορετικοί.
Πως εμπνευστήκατε την ιστορία του βιβλίου; Ποια ήταν η αρχική κεντρική ιδέα;
Η ιστορία πάνω στην οποία ξεκίνησε να γράφεται η «σπείρα» ήταν αυτή του Ισπανού πρωταγωνιστή της Χοσέ Αντόνιο και είχε να κάνει με τον ισπανικό εμφύλιο. Μία από τις πιο φρικαλέες περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας, η οποία μάλιστα είχε ως κατάληξή της ένα από τα πιο μακροχρόνια δικτατορικά καθεστώτα.
Ο ισπανικός εμφύλιος είναι ελάχιστα γνωστός στα καθ’ ημάς, εν αντιθέσει με τον δικό μας, στον οποίο επιστρέφουμε σχεδόν αταβιστικά από γενιά σε γενιά. Θεωρώ πως και η λογοτεχνία οφείλει να ανοίξει τους θεματικούς τους ορίζοντες και να μην παραμένει θεματικά καθηλωμένη στα καθ’ ημάς.
Η πλοκή ήταν ξεκάθαρη από την αρχή στο μυαλό σας;
Σίγουρα είχα την κεντρική ιδέα, όπως και τους βασικούς ήρωες. Όμως στην γραφή, όλα εξελίσσονται δυναμικά. Έτσι, στην πλοκή του βιβλίου προστέθηκαν και αφαιρέθηκαν πολλά κομμάτια, καθώς η ολοκλήρωση του τελικού κειμένου απαίτησε αρκετές επισκέψεις και μπόλικα σβήσε-γράψε –αυτή άλλωστε είναι κι η μαγεία της διαδικασίας.
Άλλωστε μου αρέσει να δουλεύω ταυτόχρονα περισσότερα του ενός κείμενα –είτε πρόκειται για άρθρα και δοκίμια, είτε για διηγήματα και μυθιστορήματα. Κάπως έτσι, το τελικό κείμενο της «σπείρας» ολοκληρώθηκε ένα χρόνο αφότου είχα αρχίσει τη συγγραφή του δεύτερου μυθιστορήματός μου.
«Σπείρα». Γιατί επιλέξατε αυτό τον τίτλο για το βιβλίο;
Η σπείρα αποτελεί ένα σύμβολο αρχέγονο. Δηλώνει την ζωτική δύναμη της συνέχειας, η οποία αποτελεί και βασικό νόμο της ίδιας μας της φύσης –κάθε Δύση ακολουθείται από μία Ανατολή. Ο ίδιος μας ο γενετικός κώδικας είναι μία σπείρα. Πέραν όμως των συμβολισμών, ο αναγνώστης του βιβλίου θα αντιληφθεί και μία επιπρόσθετη σύνδεση, σχετική με τον τρόπο που ξεδιπλώνεται η ιστορία. Αλλά, ας μην προβούμε σε περισσότερες αποκαλύψεις σχετικά με αυτό.
Μιλήστε μου για τους ήρωες του βιβλίου, ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που τους κάνουν ενδιαφέροντες;
Η πλοκή της «σπείρας» εκτυλίσσεται σε πέντε διαφορετικές χώρες, σε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους του προηγούμενου αιώνα. Η παρέα των πέντε νέων φίλων συναντιέται για πρώτη φορά στην Γαλλική Κυανή Ακτή το 1919, η ιστορία μας όμως ξεκινά δεκαοχτώ χρόνια μετά, σε ένα Λονδίνο που ήδη έχουν αρχίσει να το σκεπάζουν τα πρώτα σύννεφα του πολέμου.
Οι ήρωες της «σπείρας» δεν θα έλεγα πως έχουν κάτι το εντυπωσιακά «μυθιστορηματικό», πρόκειται για απλούς ανθρώπους που ζουν όμως σε καιρούς γεμάτους προκλήσεις, τις οποίες ο καθένας τις αντιμετωπίζει με τον τρόπο του –άλλους τα γεγονότα τους συνθλίβουν, άλλους τους αναγεννούν.
Παθιάζονται, αφιερώνονται σε μεγάλες ιδέες και σκοπούς ιερούς, συχνά απογοητεύονται και βρίσκουν καταφύγιο άλλοτε στην φιλία και άλλοτε στον έρωτα. Αλλά πάντα, αναπόφευκτα, συνεχίζουν. Έχοντας ολοκληρωθεί στα ζοφερά χρόνια της πανδημίας, με την «σπείρα» θέλησα να περάσω ένα μήνυμα ελπίδας –πως όσο κι αν νοιώθουμε πως μια αναποδιά είναι πολύ βαριά για τις πλάτες μας, πάντα η ζωή μας δείχνει τον τρόπο για να συνεχίσουμε.
Ο κάθε αναγνώστης θα πάρει βέβαια το δικό του αντίδωρο από την «σπείρα». Η λογοτεχνία όταν πέφτει στην παγίδα να γίνει διδακτική, χάνει το νόημά της.
Τι «κινδύνους» μπορεί να κρύβει η ανάμειξη πραγματικών και φανταστικών προσώπων σε μία ιστορία;
Σίγουρα, το να τοποθετήσεις στην πλοκή του βιβλίου ήρωες που είναι πρόσωπα αληθινά, αποτελεί ένα ρίσκο, ιδιαίτερα εάν πρόκειται για προσωπικότητες δυναμικές που έχουν αφήσει το στίγμα τους σε ότι καταπιάνονταν.
Όμως, ήταν ένα ρίσκο που πήρα ηθελημένα, καθώς δύο αληθινά πρόσωπα της αμερικανικής ιστορίας έπρεπε να παίξουν σημαντικούς ρόλους στην πλοκή του τρίτου μέρους της «σπείρας». Ελπίζω οι αναγνώστες να βρουν ξεχωριστό ενδιαφέρον και στο συγκεκριμένο κομμάτι.
Μέσα από το βιβλίο γίνεται ένα ταξίδι στην ιστορία, στους ανθρώπους, στις καταστάσεις, στους τόπους. Ήταν ίσως η πρόκληση που είχατε να αντιμετωπίσετε κατά τη συγγραφική διαδικασία;
Πρόκληση δε θα την έλεγα, καθώς ήταν κάτι που προέκυψε αυθόρμητα και εξαρχής. Είμαι άνθρωπος που του αρέσουν τα ταξίδια, οπότε καθώς τα γραπτά κάθε συγγραφέα εμπεριέχουν και κομμάτια από τις προσωπικές του εμπειρίες, κάπως έτσι προέκυψε και ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας της πλοκής.
Όσον αφορά την ιστορία, πάντα με γοήτευε η κατάδυση σε διαφορετικές περιόδους της και διάφορες γεωγραφικές περιοχές. Οπότε, επίσης φυσιολογικά, οι ήρωες της «σπείρας» αναμετρώνται με σημαίνοντα γεγονότα της ιστορίας του προηγούμενου αιώνα, τα οποία και σφραγίζουν εν πολλοίς τις ζωές τους.
Η Πάτρα δε λείπει από την πλοκή της ιστορίας… Ήταν αναπόφευκτο;
Η Πάτρα δεν είναι απλά η πόλη που γεννήθηκα, είναι η πόλη που επέλεξα να ζω και να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Έχω αγαπήσει αρκετές πόλεις, προεξάρχοντος του Λονδίνου, όμως η Πατρούλα, όπως συνηθίζω να την τιτλοφορώ, θα έχει πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Οπότε ναι, μάλλον δεν θα μπορούσε να λείπει από το πρώτο μου μυθιστόρημα. Οι ήρωες την πετυχαίνουν σε καιρούς σκοτεινούς, στο δεύτερο χρόνο της δικτατορίας του Μεταξά. Τότε, η αρχόντισσα των προηγούμενων δεκαετιών είχε χάσει αρκετή από τη λάμψη της, με τον παραλληλισμό με την σημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε να είναι αναπόφευκτος.
Η φιλία είναι ένα από τα πολλά ζητήματα που απασχολούν. Με τι σχετίζεται αυτή η επιλογή; Τι σημαίνει για εσάς;
Όντως, ένα από τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνομαι στην «σπείρα» είναι η φιλία. Πώς μπορεί να αντέξει στον χρόνο και στην απόσταση, πώς μπορεί να είναι απλόχερη και δοτική, αλλά την ίδια στιγμή υστερόβουλη και φθονερή. Πιστεύω πως η φιλία που έχει ρίζες βαθιές, μπορεί να αποτελέσει, ιδιαίτερα σε καιρούς χαλεπούς, καταφύγιο ακριβό, πιο προστατευτικό κι από τον έρωτα.
Υπάρχει «αγωνία» για την ανταπόκριση από το αναγνωστικό κοινό; Σας αρέσει ο «διάλογος» με τους αναγνώστες;
Ο λογοτεχνικός στίβος είναι αναμφίβολα για εμένα μία πρόκληση καινή. Οπότε σίγουρα υπάρχει αγωνία. Το καλό είναι ότι, ως ώρας τουλάχιστον, έχω ευλογηθεί με υπέροχα σχόλια από αναγνώστες της «σπείρας» και αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα, είναι το ότι σπάνια δύο σχόλια μοιάζουν μεταξύ τους –κάτι που δείχνει πως ο κάθε αναγνώστης αντιλήφθηκε με τον δικό του τρόπο την ιστορία που θέλησα να του διηγηθώ.
Φωτό από την παρουσίαση του βιβλίου, τον περασμένο Ιούνιο στο Μαρκάτο
*Ο Στάθης Πολίτης που είναι ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός στην κοινωνία της Πάτρας, έχει γεννηθεί το 1983 στην Πάτρα. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, συνέχισε με μετεκπαίδευση στο LSE. Στο Λονδίνο έζησε για άλλα τρία χρόνια, εργαζόμενος στον ξενοδοχειακό όμιλο Accor. Επιστρέφοντας στη γενέτειρά του, δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά στον χώρο του διαδικτύου με διάφορα εγχειρήματα, κύριο εκ των οποίων είναι το thebest.gr. Ως σύμβουλος επικοινωνίας έχει να επιδείξει συνεργασίες με πατρινές και πανελλαδικής εμβέλειας επιχειρήσεις.
Ως αρθρογράφος έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με έντυπα και διαδικτυακά Μέσα Ενημέρωσης. Έχει αναπτύξει πολυσχιδή εθελοντική δράση, ενώ έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ. του Απόλλωνα Πάτρας και παραμένει φανατικός καρναβαλιστής, επικεφαλής του Πληρώματος 95. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.
Η «Σπείρα» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr