Πάτρα: Το πνεύμα των... αγριεμένων- Καλούν αστυνομία στον πεζόδρομο για πρόστιμο στη μουσική!- «Με βρίζουνε, με διώχνουνε»

Toν 70χρονο μουσικό στον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου τον γνωρίζουμε όλοι.

Είναι ο ήχος της μελωδίας στις καθημερινές μας διαδρομές δια μέσου του πλέον πολυσύχναστου πεζόδρομου. Αυτές τις μέρες μάλιστα, είναι ο ήχος των Χριστουγέννων.

Σε κάποιους ίσως κάτι επιπλέον να θυμίζει. Το τετ α τετ με τον Στέφανο Κασσελάκη για παράδειγμα και τη θερμή αγκαλιά που αντάλλαξαν την ώρα που εκείνος, στο πλαίσιο περιοδείας στο κέντρο, έκανε μια στάση μπρος στον πλανόδιο καλλιτέχνη, κάτι που συνηθίζουν πολλοί καθώς η μουσική …εξημερώνει ακόμη και όσους διέρχονται τη Ρήγα Φεραίου έξαλλοι υπό το βάρος των προβλημάτων της καθημερινότητας.

Φαίνεται ωστόσο ότι υπάρχουν και  «έξαλλοι» που δεν επιδέχονται εξημερώματος.

Είναι αυτοί που στέλνουν την αστυνομία στον πεζόδρομο για να βάλουν πρόστιμο στη… μουσική.  

Και μιας και η αστυνομία δεν βρίσκει άλλη προφανή λύση για το πρόβλημα, πέραν της τήρησης του γράμματος του νόμου καταλήγει να σκέφτεται ως εξής: Τι κάνει …παράνομο ο ενοχλητικός μουσικός, μιας και δεν παίζει σε ώρες κοινής ησυχίας; Κάνει… κατάληψη πεζοδρόμου!!!!

Για να απαλλαγεί λοιπόν του αμαρτήματος, η ΕΛΑΣ  συνιστά στον μουσικό να κουβαλάει στην πλάτη το ηχείο που τοποθετεί στον πεζόδρομο, όπως και την τσάντα του σαξοφώνου και το καρεκλάκι του. Οι εικόνες που είδαν το φως της δημοσιότητας με τον 70χρονο μουσικό να παίζει σαξόφωνο φορτωμένος την ενοχλητική πραμάτεια του, συνιστούν σαφέστατα ντροπή.

Η είδηση πέρασε στα... ψιλά. Αλλά έχει μια βαθιά ανθρώπινη διάσταση που μας επιβάλλει να σταθούμε. 

Ο άνθρωπος που παίζει μουσική στη Ρήγα Φεραίου είναι Βορειοπηπειρώτης. Υπήρξε μουσικός της Κρατικής Ορχήστρας της Αλβανίας και υπεύθυνος του κρατικού κινηματογράφου στο Τεπελένι. Ήρθε πριν από χρόνια στην Ελλάδα για να εργαστεί όπως χιλιάδες συντοπίτες του.

Η μουσική είναι το μόνο πράγμα που γνωρίζει για να βγάλει το ψωμί του, στην ηλικία του.

Υπάρχουν και άλλα που δεν γνωρίζει όμως ο κ. Μαλκάς.

Ότι στην Πάτρα, την πόλη στην οποία η κατάληψη πεζοδρόμων και πεζοδρομίων αποτελεί συνήθεια που έγινε …λατρεία, απειλούνται πρόστιμα για το μικρό ηχείο και τη θήκη του μουσικού το οργάνου.

Ότι σε μια πόλη στην οποία καβαλάει ανενόχλητο στους πεζόδρομους όποιο δίτροχο ή τετράτροχο επιθυμεί, μας… ενοχλεί η μουσική!

Ότι σε μια εποχή που οι μουσικοί του δρόμου προστατεύονται από τη νομοθεσία, εμείς μετράμε πόντους κατάληψης από το... καπέλο με το οποίο μαζεύουν κέρματα.

Και, κυρίως, αγνοεί και κάτι άλλο ο κ. Μαλκάς.

Ότι έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο διάβρωσης που μας… πνίγει η μουσική και μας οδηγεί να σηκώνουμε τηλέφωνα καταγγελίας, έτσι, για το πνεύμα της αναισθησίας που βάζει στόχο της ακόμη και έναν 70χρονο καρδιοπαθή μουσικό που παίζει σαξόφωνο για να ζήσει. Και μάλιστα περίοδο Χριστουγέννων (προφανώς το πνεύμα μετακόμισε).

Ο Δημήτρης Χριστοδουλόπουλος εντόπισε τον κ. Μαλκά και τον ρώτησε για όσα βιώνει. «Με βρίζουνε, με διώχνουνε, σαν να είναι το σπίτι τους» του είπε. «Μου κάνουνε ψυχολογικό πόλεμο κάθε μέρα. Κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια. Δεν θέλουνε να με δούνε, δεν θέλουνε μουσική, δεν θέλουνε σαξόφωνο».