Η συναρπαστική ζωή της Νανάς Δούκα και ένα πλούσιο φωτορεπορτάζ για την grand dame των Πατρών

Η Αναστασία Δούκα γεννήθηκε στην Πάτρα στις 29 Μαΐου 1924. Ηταν η κόρη του ιδρυτή της εφημερίδας «Πελοπόννησος» Χαράλαμπου Φραγκόπουλου και της Γιώτας Αθανασιάδου.

Σφράγισε με την πορεία της τόσο την Εφημερίδα Πελοπόννησος" αλλά και εν γένει τον περιφερειακό Τύπο της χώρας. Η εφημερίδα ιδρύθηκε, διοικήθηκε και ανήκε διαδοχικά στους θείους της και τον πατέρα της. Ας τα δούμε πιο αναλυτικά.

Στον 19ο αιώνα, σε ένα μικρό χωριό νότια του Ερύμανθου, στο Λειβάρτζι, ο Βασίλης Φραγκόπουλος με τη γυναίκα του Τασούλα φέρνουν στον κόσμο τέσσερα αγόρια.

Τον Διονύση, τον Ηρακλή, τον Χαράλαμπο και τον Νίκο. Καθώς τηρήθηκε ο κανόνας (το πρώτο κορίτσι της οικογένειας να παίρνει το όνομα της εκ πατρός γιαγιάς της), η εγγονή της Τασούλας, η κόρη του Χαράλαμπου, ονομάστηκε Αναστασία (Νανά).

Τα τέσσερα αγόρια, τα απαντάμε πρώτη φορά όταν, ευρισκόμενα στην Πάτρα πλέον, ανοίγουν χαρτοβιβλιοπωλείο - τυπογραφείο, τον Φάρο. Κι όταν λίγο μετά αποφασίζουν να εκδώσουν εφημερίδα, γίνονται -χωρίς να το υπολογίζουν τότε- πρωταγωνιστές μίας από τις σημαντικότερες ιστορίες του επαρχιακού Τύπου. Δηλαδή της εφημερίδας «Πελοπόννησος». 

Η αναφορά και στα τέσσερα αδέλφια δεν συνεπάγεται πως είχαν το ίδιο μερίδιο στην ιστορία της «Πελοποννήσου». Επί της ουσίας ηγήθηκαν δύο, ο Διονύσης και ο Χαράλαμπος, όμως τον δικό τους ρόλο, έστω και μικρότερο, έπαιξαν και οι άλλοι δύο, ο Ηρακλής και ο Νίκος.

Ενα μικρό βιογραφικό στους ιδρυτές και πρώτους εκδότες της «Πελοποννήσου».

ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ

(1853-1928)

Ηδη το 1917 απαντάται ως διαχειριστής της εφημερίδας αλλά και ως εκδότης.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ - ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ)

(1861-1943)

Ηταν ο πρώτος διευθυντής της εφημερίδας και ιδιοκτήτης της. Ο Διονύσης Φραγκόπουλος, που άλλαξε το επίθετό του σε Βασιλειάδης ηγήθηκε της εφημερίδας έως το 1915. Δύο χρόνια μετά, το 1917, μεταβίβασε την ιδιοκτησία της στον αδελφό του Νικόλαο.

ΗΡΑΚΛΗΣ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ

Στέλεχος της «Πελοποννήσου» το 1917, μέχρι τον θάνατο του, μεταξύ 1928 και 1951.

XAΡΑΛΑΜΠΟΣ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ

(1873-1951)

Διαδέχτηκε τον αδελφό του Διονύση στα ηνία της εφημερίδας. Ηταν ο τελευταίος εν ζωή από τους τέσσερις, όταν πέθανε λίγο πριν τη δύση του 1951. Είχε παντρευτεί τη Γιώτα Αθανασιάδου με την οποία απέκτησαν δύο κόρες, τη Νανά, σύζυγο ακολούθως, Σπ. Δούκα και τη Λίλιαν Πολέτι, που έφυγε προ 15ετίας από τη ζωή.

Η Νανά Φραγκοπούλου αφού τέλειωσε το Αρσάκειο σπούδασε στη σχολή καλογραιών στην Νάξο, αλλά και στο Παρίσι Γαλλικά, γλώσσα που κατείχε τόσο ο πατέρας της όσο και ο θείος της Διονύσης. Σημειωτέον πως ο θείος της Ηρακλής ήταν ο αγαπημένος της, ενώ ο έτερος των θείων της, Νίκος, αναφερόταν πάντα ως ο «Θείος Νικολάκης». Αλλά και σε ιδιωτικό κολλέγιο, σχεδιάστρια μόδας. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα μάλιστα, διοργάνωσε επίδειξη γυναικείας μόδας, με δικά της σχεδιασμένα ρούχα, γεγονός πρωτόγνωρο τότε.

Η Νανά έμενε για ένα διάστημα στην Αθήνα, στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ, ευθύς μετά την επιστροφή της από το Παρίσι. Ηταν μια περίοδος που συνδέθηκε φιλικά με τον Ντίμη Κρίτσα, σχεδιαστή μόδας και κοσμικογράφο, των οποίων η φιλία διατηρήθηκε αναλλοίωτη μέχρι το τέλος της!

Η Νανά είχε παντρευτεί για πρώτη φορά, σε νεαρή ηλικία, πολύ πριν γνωρίσει τον Σπύρο Δούκα. Χώρισαν αιφνιδίως με τον πρώτο της σύζυγο, που έφυγε πρόωρα και άδοξα από τη ζωή στον Λαιμό της Βουλιαγμένης. Τεράστιο σοκ για την Νανά, που έκανε μέρες να συνέλθει και να μιλήσει… Αποποιήθηκε δε, ως κληρονόμος του, οποιοδήποτε μερίδιο από την μεγάλη περιουσία του άνδρα της.

Ο δεύτερος γάμος της με τον Σπύρο Δούκα, πραγματοποιήθηκε το 1956, δύο χρόνια μετά την πρώτη τους γνωριμία. Ο Σπύρος Δούκας γεννήθηκε και έζησε μέχρι την εφηβεία του, στην πόλη της Κέρκυρας. Ακολούθως, μετά την στρατιωτική του θητεία, πήγε στην Αθήνα για δουλειά. Αρχικά εργάσθηκε σε διαφημιστική εταιρεία. Μαζί με φίλους του, την Αποκριά του 1954, επισκέφθηκαν την Πάτρα για να διασκεδάσουν στο Πατρινό Καρναβάλι. Εκεί, σε κοινή παρέα φίλων γνώρισε για πρώτη φορά τη Νανά Φραγκοπούλου. Λίγες μέρες μετά, η ίδια παρέα των Πατρινών ταξίδεψε για αναψυχή στην Αθήνα, συνηθιζόταν, όπως ανέφερε ο Σπ. Δούκας, να πηγαίνουν Πατρινοί στην πρωτεύουσα μετά την καρναβαλική περίοδο. Τότε συναντήθηκε και πάλι με τη Νανά. Οταν του την σύστησαν, είπε «Ναι τη θυμάμαι, την είχα δει στο Καρναβάλι της Πάτρας». Την ίδια μέρα πήγαν μαζί σινεμά, η ιστορία τους είχε ξεκινήσει!

Το 1958 απέκτησαν το μοναχοπαίδι τους, την Λήδα, η οποία ασθένησε σε νεαρή ηλικία (12 ετών) και τελικά πέθανε το 1997 σε ηλικία 35 ετών. Στη μνήμη της κόρης τους Λήδας, ο Σπύρος και η Νανά Δούκα ίδρυσαν το 2000 το ίδρυμα «Λήδας Νανάς και Σπύρου Δούκα» με κύριο σκοπό τη χορηγία έργων ευποιίας και την προσφορά κοινωφελών υπηρεσιών προς την κοινωνία της Πάτρας. Παράλληλα στήριξαν φορείς και ανθρώπους, χωρίς ποτέ να γίνει ευρέως γνωστό.

Ιδιαίτερα γοητευτική γυναίκα η Νανά, ήταν κοσμοπολίτισσα, στον φιλικό της κύκλο της ήταν και η Ζωή Λάσκαρη, ενώ διατηρούσε σχέσεις και με την τέως βασίλισσα Άννα - Μαρία.

Ομοίως και ο αείμνηστος Σπύρος Δούκας, ένας γοητευτικός και ευθυτενής άνδρας, διακρινόταν για το στιλ του όταν χόρευε, αλλά και για τις ικανότητές του στην κολύμβηση. Του άρεσε η ορειβασία, ενώ έτρεφε αδυναμία στις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας.

Έζησε με τον άνδρα της ζωής της για 62 ολόκληρα χρόνια μαζί. Ήταν ιδιαίτερα κοινωνικός, ζωντανός, δραστήριος και κεφάτος άνθρωπος και σε κέρδιζε εξαρχής. Παρακολουθούσε με συνέπεια επί δεκαετίες τα πολιτικά - κοινωνικά και καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης, αποτελώντας μαζί με τον Σπύρο Δούκα ένα από τα πρωταγωνιστικά ζευγάρια της γενιάς τους.

Το 1951 με τον θάνατο του πατέρα της, η εφημερίδα περνάει στα χέρια της μητέρας της, Γιώτας Αθανασιάδου - Φραγκοπούλου που ήταν άλλωστε αρθρογράφος και εκδότρια της εφημερίδας. Μετά την χηρεία της έκανε δεύτερο γάμο με τον Κωνσταντίνο Παπαγγελούτσο, που υπήρξε διευθυντής και αρθρογράφος της "Πελοποννήσου".

Μετά τον θάνατο της μητέρας της η Νανά Δούκα ανέλαβε (1986) την έκδοση της εφημερίδας, μαζί με τον Σπύρο Δούκα, βάζοντας την δική τους σφραγίδα στην πορεία του περιφερειακού Τύπου, ακολουθώντας πάντα την οικογενειακή παράδοση του πατέρα της, Χαράλαμπου και των θείων της, Διονύση, Ηρακλή και Νίκου που ήταν οι ιδρυτές της «Πελοποννήσου», μέχρι το 2011. 

Tο πρώτο σπίτι της Νανάς, η οικία Φραγκόπουλου, εκεί όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια, δεν υπάρχει πια. Ηταν ένα ωραίο σπίτι στην οδό Αγίου Ιωάννου Πράτσικα, απέναντι σχεδόν από το νυν 3ο Λύκειο.

Μετά την επιστροφή της από την Αθήνα και τον γάμο της με τον Σπύρο Δούκα, η Νανά και ο σύζυγός της ήταν οι πρώτοι που κατοίκησαν την πρώτη πολυκατοικία της Πάτρας στη γωνία της Ρήγα Φεραίου με την Καρόλου: «Πρώτοι ένοικοι ήμασταν εμείς, μπήκαμε ευθύς μετά την κατασκευή της, το 1958. Πήγαμε μαζί με την Λήδα, αμέσως μόλις γεννήθηκε κατευθείαν από το μαιευτήριο», είχε εκμυστηρευτεί ο Σπύρος Δούκας.

Νωρίτερα και για ένα μικρό διάστημα είχαν μετακομίσει στην Αθήνα, είχαν νοικιάσει ένα μικρό διαμέρισμα στην λεωφόρο Β. Σοφίας.

Στην πολυκατοικία της Ρήγα Φεραίου έμειναν για 12 χρόνια. Το 1970 η μοναχοκόρη τους Λήδα, μικρό παιδί 12 χρονών, αντιμετώπισε σοβαρή ασθένεια. Μετακόμισαν στην οικεία της μητέρας τους, της Γιώτας Παπαγγελούτσου στην Γεροκωστοπούλου, δίπλα ακριβώς από τα γραφεία της «Πελοποννήσου» στην Υψηλάντου.

Το σπίτι εκείνο είχε αγοραστεί από τον Κώστα Παπαγγελούτσο, και κρίθηκε κατεδαφιστέο από το Υπουργείο Πολιτισμού για να αναδειχθεί το Αρχαίο Στάδιο της πόλης. Ο πατριός της Κώστας Παπαγγελούτσος ήταν υποθηκοφύλακας Πατρών, είχε κάνει κι αυτός προηγούμενα, πρώτο γάμο, οι απόγονοί του ζουν στην Αθήνα.

To 1962 αγόρασαν από τον επιχειρηματία Μουστάκη ένα παλιό, σχετικά σπίτι, στα Ροΐτικα, όπου μέχρι τέλος ήταν το εξοχικό τους, ενώ τη δεκαετία του ’80 μετακόμισαν στην Ηρώων Πολυτεχνείου όπου ήταν και η τελευταία τους εν ζωή κατοικία.

Ενδεικτικό της αγάπης μεταξύ Σπύρου και Νανάς είναι και το παρακάτω περιστατικό.

Στη μοναδική συνέντευξη που είχε δώσει ο Σπύρος Δούκας, το 2016 στον υπογράφοντα, είχε μαζί του τη φωτογραφία της μονάκριβης κόρης του Λήδας. Οσο κι αν ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές, η απώλεια ενός παιδιού δεν γιατρεύεται. Μιλούσε για τη Λήδα, χωρίς δισταγμό. Δεν κόμπιασε, δεν έσπασε η φωνή του.

Δάκρυσε και λύγισε μία και μόνη φορά. Οταν χρειάστηκε να πει πως είχε ραντεβού με δικηγόρο, να διευθετήσει κάποιες διαδικασίες για την ανήμπορη τότε, Νανά, χωρίς να ολοκληρώσει τη φράση του. Ο κόμπος στην ομιλία του, πρόδιδε πόνο, πρόδιδε και φόβο για τα επερχόμενα, θαρρείς.

Η Νανά Δούκα υπήρξε πρόσωπο σπάνιο. Σαν χαρακτήρας, σαν ύφος και σαν άποψη ζωής.

* Ευχαριστούμε το ίδρυμα «Δούκα», την εφημερίδα «Πελοπόννησος» τον εκδότη Θεόδωρο Λουλούδη και την αρχισυντάκτρια Μαρίνα Ριζογιάννη για την παραχώρηση των φωτογραφιών της Νανάς Δούκα

Ειδήσεις Τώρα

Έρευνα: Οι 10 προορισμοί που αναζήτησαν περισσότερο οι Ελληνες στην Google για ταξίδια στο εξωτερικό

Τι κρύβεται πίσω από την κούραση και την κακή διάθεση που νιώθουν 9 στους 10 ενήλικες

Πάτρα: Αποκτά «κεφάλι» στην κούρσα για το δίκτυο υδατοδρόμων