90 χρόνια Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: Όλες οι συμμετοχές της Πάτρας

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

Τορίνο 1934 (7-9 Σεπτεμβρίου)

Ελληνική συμμετοχή: 2 (άνδρες)

Μετάλλια: 1 χάλκινο

Περίπου τρεις μήνες μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου του 1934, η Ιταλία φιλοξένησε στο Τορίνο, στο στάδιο που ήταν τότε γνωστό ως Μπενίτο Μουσολίνι (το σημερινό Ολυμπιακό στάδιο) το 1ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της ιστορίας.

Μετείχαν μόνο άνδρες, 226 τον αριθμό, από 23 χώρες σε 22 αγωνίσματα.

Την Ελλάδα εκπροσώπησαν δύο Χιώτες, ένας πρώην και ένας νυν αθλητής του Παγχιακού: ο 32χρονος, τσαγκάρης στο επάγγελμα, Χρήστος Μάντικας, ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής της εποχής και σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1932 και ο 20χρονος Νίκος Σύλλας.

Την πρώτη χρονικά συμμετοχή κατέγραψε ο Μάντικας στα 110 μ. εμπόδια. Κέρδισε τη σειρά του με χρόνο 15.1 και την ίδια επίδοση πέτυχε και στον ημιτελικό, αλλά έμεινε για ένα δέκατο του δευτερολέπτου εκτός τελικού. Στα 400 μ. εμπόδια, όμως, πέρασε με άνεση στον τελικό και κατέκτησε το πρώτο ελληνικό μετάλλιο, χάλκινο, με νέο πανελλήνιο ρεκόρ, 54.9.

Ο νεαρός τότε Σύλλας, κατέλαβε την 11η θέση στη δισκοβολία με επίδοση 41.53.

Ο Μάντικας, αθλητής της ΑΕΚ, δύο χρόνια αργότερα έτρεξε στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου όπου κατετάγη 6ος. Απεβίωσε σε ηλικία μόλις 58 ετών, ύστερα από μακροχρόνια πάλη με τον καρκίνο και αφού νωρίτερα, το 1949, υπέστη παράλυση στα άκρα και αργότερα υποβλήθηκε σε μερικό ακρωτηριασμό στο δεξί πόδι λόγω μόλυνσης.

Ο Σύλλας, που όταν μετακόμισε στην Αθήνα πήρε μεταγραφή στον Πανιώνιο, εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους δισκοβόλους της εποχής του σε παγκόσμιο επίπεδο και συνέχισε να διακρίνεται διεθνώς και μεταπολεμικά.

 

Παρίσι 1938 (3-5 Σεπτεμβρίου) & Βιέννη 1938 (17-18 Σεπτεμβρίου)

Ελληνική συμμετοχή: 5 (άνδρες)

Μετάλλια: –

Για πρώτη φορά μετείχαν οι γυναίκες, αλλά σε ξεχωριστές ημερομηνίες και σε άλλη χώρα,  στην κατεχόμενη από τους Ναζί, Αυστρία στο στάδιο Πράτερ. Οι άνδρες διαγωνίστηκαν στο Ολυμπιακό στάδιο του Παρισιού (Κολόμπ) που είχε φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924.

Συνολικά μετείχαν 352 αθλητές και αθλήτριες από 23 χώρες. Στο πρόγραμμα των ανδρών προστέθηκαν τα 3.000 μ στιπλ, ενώ οι γυναίκες μετείχαν σε 9 αγωνίσματα.

Την ελληνική ομάδα αποτελούσαν 5 άνδρες. Ο 36χρονος Χρήστος Μάντικας, στο κύκνειο άσμα του σε μεγάλη διοργάνωση, αποκλείστηκε στους προκριματικούς των 110 μ. (18.0) και 400 μ. με εμπόδια (55.5) – στο δεύτερο για ένα μόλις δέκατο.

Τη μεγαλύτερη επιτυχία σημείωσε ο Γιάννης Παλαμιώτης, ένας 23χρονος άλτης του τριπλούν, που ξεκίνησε από την Αναγέννηση Καρδίτσας, συνέχισε στον ΓΣ Τρικάλων και ανδρώθηκε με τα χρώματα του Παναθηναϊκού. Ήταν μάλιστα ο πρώτος Έλληνας που πέρασε τα 15 μέτρα (15.03 το 1939). Στο Παρίσι κατέλαβε την 4η θέση με άλμα στα 14.70, τρία εκατοστά πίσω από τον Αυστριακό Καρλ Κότρατσεκ, που αγωνίστηκε υπό τη σημαία της ναζιστικής Γερμανίας.

Στο μήκος συμμετείχε ο περίφημος Γρηγόρης Λαμπράκης, αθλητής του Πειραϊκού. Κατατάχθηκε 12ος με 6.94, ενώ ο Νίκος Σύλλας ήταν και πάλι 11ος με 45.50. Στο ίδιο αγώνισμα, εντυπωσίασε ο 26χρονος Γιάννης Φλώρος του Πανελληνίου, που συνήθως έριχνε λιγότερο από τον Σύλλα. Στο Παρίσι είχε βολή στα 45.56 και κατέλαβε τη 10η θέση.

 

Όσλο 1946 (22-25 Αυγούστου)

Ελληνική συμμετοχή: 5 (άνδρες)

Μετάλλια: –

Για πρώτη φορά άνδρες και γυναίκες αγωνίστηκαν μαζί στο περίφημο Μπίσλετ Στάντιον του Όσλο στην πρώτη διοργάνωση μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετείχαν 354 αθλητές και αθλήτριες από 20 χώρες.

Στο πρόγραμμα προστέθηκε και δεύτερο αγώνισμα βάδην (μετά τα 50 χλμ), τα 10.000 μ. εντός σταδίου.

Το βαρύ όνομα της πενταμελούς ελληνικής ομάδας ήταν ο μαραθωνοδρόμος του Παναθηναϊκού, Στέλιος Κυριακίδης, νικητής στη Βοστώνη νωρίτερα την ίδια χρονιά. Όμως, ο μετέπειτα ιδρυτής του γυμναστηρίου του ΑΟ Φιλοθέης, εγκατέλειψε στο 20ό χιλιόμετρο σε μια διαδρομή που ευνοούσε τις μεγάλες επιδόσεις. Στο ίδιο αγώνισμα, ο Αθανάσιος Ραγάζος του ΓΣ Αλμυρού Βόλου και μετέπειτα μέλος του Δ.Σ. του ΣΕΓΑΣ, διέλυσε το ατομικό ρεκόρ του με 2:32.58 και κατέλαβε την τιμητική 9η θέση.

Η ελληνική ομάδα έμεινε και πάλι με την πίκρα της 4ης θέσης του Νίκου Σύλλα στη δισκοβολία, με επίδοση 47.96. Ο Σύλλας έριξε 18 εκατοστά λιγότερο από τον τρίτο Φινλανδό Βέικο Νίκβιστ.

Ένατος τερμάτισε και ο Βασίλης Μαυραπόστολος του ΑΟ Παλαιού Φαλήρου στα 3.000 μ. στιπλ με 9.41.2, ενώ ο βενιαμίν της εθνική ομάδας, ο άλτης του ύψους Γιάννης Λάμπρου του Παναθηναϊκού ήταν δέκατος με 1.85. Ο Λάμπρου, που είχε καταγωγή από την Κάρυστο, εκτός από το στίβο υπήρξε διεθνής και με τις εθνικές ομάδες μπάσκετ και βόλεϊ. Μάλιστα, το 1949 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ.

Βρυξέλλες 1950 (23-27 Αυγούστου)

Ελληνική συμμετοχή: 13 (12 άνδρες, 1 γυναίκα)

Μετάλλια: –

Η διοργάνωση φιλοξενήθηκει στο στάδιο Χέιζελ (μετέπειτα Ρουά Μποντουάν) και μεγάλωσε σε αριθμούς με τη συμμετοχή 454 ατόμων από 24 χώρες. Τα αγωνίσματα των γυναικών αυξήθηκαν σε 10 με την προσθήκη του πεντάθλου.

Η Ελλάδα έστειλε τη μεγαλύτερη αποστολή της έως τότε ιστορίας της στο θεσμό, 13 άτομα, μεταξύ των οποίων και την πρώτη γυναίκα, την 20χρονη Φανή Αργυρίου του Πανιωνίου. Υπήρξε φαινόμενο για τη γενιά της, και εκείνη τη χρονιά κατέκτησε έξι χρυσά μετάλλια στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Στις Βρυξέλλες μετείχε στο πένταθλο και κατατάχθηκε 11η επί συνόλου 11 αθλητριών με 2.304 πόντους (1.862 με τις λίστες της εποχής).

Η παρουσία της ελληνικής ομάδας, που έφτασε στο Βέλγιο την τελευταία στιγμή, δεν ήταν ιδιαίτερη επιτυχημένη. Ο Νίκος Σύλλας κατέλαβε την καλύτερη θέση, 7η, στη δισκοβολία με 46.14.

Στους προκριματικούς μετείχαν ο Μιχάλης Τσολάκης (Εθνικός ΓΣ) στα 100 μ. και στα 200 μ. (11.4 και 22.8), οι Τηλέμαχος Κανελλίδης στα 800 μ. (1.59.1) ο Λουκάς Αδαμόπουλος της Παναχαϊκής σε 800 μ. (1.57.5) και 1.500 μ. (4.06.6), ο Βασίλης Μαυραπόστολος στα 5.000 μ., όπου σημείωσε νέο πανελλήνιο ρεκόρ, 15.08.4, ο Δημήτρης Μελιδώνης (Πειραϊκός) στα 3.000 μ. στιπλ και ο Φώτης Κοσμάς (Εθνικός Αλεξανδρούπολης) στα 400 μ. εμπόδια (55.7). Ο Αθανάσιος Ραγάζος έμεινε 17ος στο Μαραθώνιο με 3.01.52.

Ο 19χρονος Ρήγας Ευσταθιάδης (Παναθηναϊκός) πήδηξε 3.80 στον προκριματικό του επί κοντώ και ο Γιάννης Παλαμιώτης 13.64 στο τριπλούν (14ος).

Τέλος, στις ρίψεις, ο Κώστα Γιαταγάνας (Εθνικός ΓΣ) έμεινε εκτός τελικού της σφαιροβολίας για τρεις πόντους με επίδοση 14.49 (10ος), ενώ ο Βασίλης Καλλιμάνης (Πανιώνιος) ήταν 13ος στον προκριματικό του ακοντίου με 54.28.

 

Βέρνη 1954 (23-27 Αυγούστου)

Ελληνική συμμετοχή: 9 (8 άνδρες, 1 γυναίκα)

Μετάλλια: –

Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Ελβετία και φιλοξενείται στο Νόιφελντ, ένα σχετικό μικρό στάδιο της Βέρνης χωρητικότητας 14.000 θέσεων. Η ίδια πόλη λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε υποδεχτεί τα πλήθη των φιλάθλων για τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου.

Μετείχαν 686 αθλητές και αθλήτριες από 28 χώρες, ενώ στο αγωνιστικό πρόγραμμα προστέθηκαν τα 800 μ. των γυναικών. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των ΜΜΕ της εποχής, έγιναν πολλές αστοχίες οργανωτικές, λάθος χρονομετρήσεις και καθυστερήσεις, προκαλώντας τη δυσφορία των ξένων αποστολών.

Η ελληνική ομάδα ήταν ολιγάριθμη και ανανεωμένη στη συντριπτική πλειοψηφία της.  Οι μοναδικοί με εμπειρία προηγούμενων διοργανώσεων ήταν ο Κώστας Γιαταγάνας, που κατέλαβε την 21η θέση στη σφαιροβολία με επίδοση 14.01 και την 15η το δίσκο με 44.31, και η Φανή Αργυρίου, η οποία, αισθητά βελτιωμένη σε σχέση με το 1950, μάζεψε 2.709 πόντους στο πένταθλο (3.498 με τα σημερινά δεδομένα) και πέτυχε πανελλήνιο ρεκόρ. Στην κατάταξη κατέλαβε τη 17η θέση, ενώ ρεκόρ σημείωσε και στο μήκος με άλμα στα 5.23.

Τη μεγαλύτερη διάκριση έφερε ο μετέπειτα Ολυμπιονίκης του επί κοντώ, Γιώργος Ρουμπάνης. Ο τότε αθλητής του Παναθηναϊκού κατέλαβε την 6η θέση με άλμα στα 4.25, με την τρίτη θέση να κρίνεται στα 4.30. Δύο χρόνια αργότερα θα κατακτούσε το ιστορικό χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο στη Μελβούρνη με 4.50 (το πρώτο για τον ελληνικό στίβο από το 1912), χάνοντας μόνο από τους Αμερικανούς Μπομπ Ρίτσαρντς και Μπομπ Γκουτόβσκι. Ο Ρουμπάνης εξελίχθηκε στον κορυφαίο αθλητή της χώρας, πέτυχε τρία ρεκόρ Ευρώπης και αποτέλεσε μία από τις διασημότητες της κοινωνικής ζωής στην Αθήνα εκείνης της εποχής. Σπούδασε στις ΗΠΑ στο περίφημο UCLA και θήτευσε δίπλα στον διάσημο προπονητή Πέιτον Τζόρνταν.

Στη Βέρνη διακρίθηκε και ο προερχόμενος από τους Φίλιππους Καβάλας, Γιάννης Καμπαδέλης του Παναθηναϊκού, καθώς έφτασε μέχρι τα ημιτελικά στα 110 μ. με εμπόδια, δηλαδή στους δώδεκα καλύτερους, με επίδοση 15.2.

Ντεμπούτο στη διοργάνωση έκανε ο θρυλικός, 22χρονος τότε, Ευάγγελος Δεπάστας του Πανιωνίου, ο οποίος αγωνίστηκε σε 800 μ. και 1.500 μ.. Με 1.52.7 και 3.58.2 αντίστοιχα δεν πέρασε στους τελικούς, αλλά έβαλε τις βάσεις για μια μεγάλη αθλητική καριέρα. Στην πορεία, έγινε ο πρώτος Έλληνας που κατέβηκε το 1.50 στα 800 μ. και τα 4.00 στα 1.500 μ., ενώ αναδείχτηκε βαλκανιονίκης και Μεσογειονίκης. Το 1957 ψηφίστηκε αθλητής της χρονιάς.

Στα 1.500 μ. στη Βέρνη αγωνίστηκε και ένας άλλος εξαιρετικός δρομέας εκείνων των χρόνων, ο 21χρονος Δημήτρης Κωνσταντινίδης του Παναθηναϊκού. Τερμάτισε σε 3.57.6.

Στα 400 μ. έτρεξε ο Βασίλης Σίλλης της ΑΕ Παγκρατίου, με καταγωγή από το Κρασνοντάρ της Ρωσίας. Συνήθιζε να κερδίζει τους αντιπάλους του στο δεύτερο 200άρι. Το 1954 είχε την τιμή να είναι ο πρώτος αθλητής που κέρδισε το βραβείο του ΠΣΑΤ για τον καλύτερο της χρονιάς. Πρώτευσε ξανά στην ψηφοφορία το 1962. Στη Βέρνη έκανε καλή κούρσα τερματίζοντας σε 48.8.

Στο πρωτάθλημα πήραν μέρος και δύο 17χρονοι: ο Νίκος Γεωργόπουλος του Παναθηναϊκού, που έτρεξε σε 100 μ. (11.0) μ. και 200 μ. (22.2) και ο Αντώνης Κουνάδης του Εθνικού ΓΣ, ο οποίος μετείχε στον προκριματικό του δίσκου (20ός με 42.79). Πέρα από τις διακρίσεις του στον στίβο (αθλητής της χρονιάς το 1959), ο Κουνάδης ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα. Το 1999 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 2018 πρόεδρος. Διετέλεσε ακόμα διορισμένος πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ τη διετία 1973-74.

Ο Γιώργος Τσακανίκας (ΑΟΠΦ) δεν αγωνίστηκε στον προκριματικό της σφαίρας λόγω ασθένειας.

Στοκχόλμη 1958 (19-24 Αυγούστου)

Ελληνική συμμετοχή: 15 (13 άνδρες, 2 γυναίκες)

Μετάλλια: –

Για τρίτη φορά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στίβου διεξήχθη στην ίδια πόλη και χώρα με το Παγκόσμιο Κύπελλο. Η διοργάνωση φιλοξενήθηκε στο Ολυμπιακό στάδιο της Στοκχόλμης, τον τόπο διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων του 1912.

Πήραν μέρος 626 αθλητές και αθλήτριες από 26 χώρες. Νέο αγώνισμα ήταν τα 400 μ. γυναικών, ενώ τα 20 χλμ. βάδην αντικατέστησαν τα 10.000 μ. εντός σταδίου. Όσο για τις καιρικές συνθήκες, σχεδόν καθημερινά έβρεχε.

Η Ελλάδα αγωνίστηκε με τη μεγαλύτερη αριθμητικά ομάδα της έως τότε ιστορίας της και για πρώτη φορά με δύο γυναίκες. Την καλύτερη εμφάνιση έκανε ο Γιώργος Παπαβασιλείου της ΑΕΚ στα 3.000 μ. στιπλ. Με μια καταπληκτική κούρσα, ο Παπαβασιλείου, που γεννήθηκε στην Αρέθουσα της Θεσσαλονίκης και ξεκίνησε το στίβο στον Άρη,  κέρδισε τη σειρά του με 8.55.4 και στον τελικό πέτυχε μεγάλο πανελλήνιο ρεκόρ με 8.51.2, επίδοση που του χάρισε την όγδοη θέση. Λόγω της πρόκρισής του στα στιπλ δεν πήρε μέρος στα 5.000 μ. όπου είχε επίσης δηλωθεί. Ο Παπαβασιλείου πέτυχε πάμπολλες διακρίσεις και ρεκόρ στα στιπλ και είχε τόσο καλή τεχνική στο πέρασμα των εμποδίων, ώστε δεν πατούσε καν στη λίμνη. Το 1955 ανακηρύχθηκε αθλητής της χρονιάς από τον ΠΣΑΤ.

Νίκος Σύλλας, Ευάγγελος Δεπάστας, Δημήτρης Κωνσταντινίδης και Γιώργος Παπαβασιλείου.
Προσδοκίες υψηλές στη Στοκχόλμη υπήρχαν από τον Ολυμπιονίκη του επί κοντώ Γιώργο Ρουμπάνη, αθλητή του Πανελληνίου πλέον. Δύο μήνες νωρίτερα είχε καταρρίψει το ευρωπαϊκό ρεκόρ στο Μόναχο με 4.60. Προκρίθηκε εύκολα στον τελικό, όπως και ο Ρήγας Ευσταθιάδης, ξεπερνώντας το όριο των 4.15. Στον τελικό, όμως, έμειναν και οι δύο χαμηλά και πλασαρίστηκαν στη 18η και 19η θέση με 4.10 και 4.00 αντίστοιχα. Ο Ρουμπάνης από το 4.10 ανέβηκε στο 4.30, αλλά και τις τρεις φορές περνούσε το σώμα του πάνω από τον πήχη και τον έριχνε με τα χέρια.

Στους τελικούς πέρασαν ακόμα ο Γιώργος Τσακανίκας στη σφαίρα με επίδοση 15.91 και ο Κωνσταντίνος Σφήκας (Εθνικός ΓΣ) στο τριπλούν με 14.60. Τελικά, αμφότεροι κατέλαβαν τη 16η θέση με 15.73 και 14.34 αντίστοιχα.

Στα 200 μ. οι σπρίντερ Νίκος Γεωργόπουλος και Βασίλης Σίλλης έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά με τον πρώτο να πετυχαίνει την καλύτερη επίδοση με 21.7. Οι δύο τους μετείχαν ακόμα στα 100 μ. (ο πρώτος) και στα 400 μ. (ο δεύτερος). Οι χρόνοι τους ήταν 11.1 και 49.2.

Ο Ευάγγελος Δεπάστας πέρασε εύκολα στο ημιτελικά των 800 μ. με 1.50.7, αλλά αποκλείστηκε από τον τελικό για 0.2 δευτ. τερματίζοντας σε 1.50.3, «εφαρμόζοντας κακή τακτική», σύμφωνα με το ρεπορτάζ των εφημερίδων της εποχής. Ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης έμεινε στα προκριματικά τόσο στα 800 (1.50.9 – ο πιο γρήγορος από όσους αποκλείστηκαν) όσο και στα 1.500 μέτρα (3.50.5). Ομοίως και ο πρωτάρης στη διοργάνωση Χρήστος Χιώτης του Απόλλων Αθηνών στα 5.000 μ. (14.33.6). Ο Χιώτης εκείνη τη χρονιά έγινε ο πρώτος Έλληνας μεταπολεμικά που κέρδισε το αγώνισμα στους Βαλκανικούς Αγώνες στη Σόφια και ανακηρύχθηκε αθλητής της χρονιάς από τον ΠΣΑΤ. Ένα χρόνο πριν είχε καταρρίψει το πανελλήνιο ρεκόρ στο 5άρι με επίδοση 14.26.8.

Στους προκριματικούς σταμάτησε τόσο στα 110 μ. (15.3) όσο και στα 400 μ. με εμπόδια (53.6) ο Γιάννης Καμπαδέλης, όπως και ο Δημήτρης Σπυρόπουλος (Εθνικός ΓΣ) στο μήκος με 7.04.

Στη Στοκχόλμη εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση ο Γιώργος Μαρσέλλος του Πανιωνίου. Στα 22 του έκανε φοβερή κούρσα στον προκριματικό των 110 μ. με εμπόδια και τερμάτισε δεύτερος στη σειρά του με 14.8. Στον ημιτελικό, όμως, δεν επανέλαβε αυτή την επίδοση που αποδείχτηκε ότι ήταν αρκετή για να τον οδηγήσει στον τελικό. Το 1964 επιλέχθηκε ως πρώτος λαμπαδηδρόμος και σημαιοφόρος της ελληνικής ομάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Το 1974 διορίστηκε πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ για ένα οχτάμηνο, ενώ από το 1975 έως το 1982 διοίκησε την Ομοσπονδία έχοντας εκλεγεί από τα σωματεία.

Τα δύο κορίτσια της ομάδας, η μόλις 16 ετών Στέλλα Μουσούρη (Πανιώνιος) και η 19χρονη Σοφία Λερίου (Πανιώνιος) είχαν περισσότερο τυπική συμμετοχή. Η πρώτη αγωνίστηκε σε 100 μ. (13.1) και 200 μ. (26.3) και η δεύτερη στη δισκοβολία (39.96). Η Λερίου κυριάρχησε στα χρόνια που ακολούθησαν σε σφαίρα και δίσκο και έγινε η πρώτη που έριξε πάνω από 40 και 45 μέτρα.

Βελιγράδι 1962 (12-16 Σεπτεμβρίου)

Ελληνική συμμετοχή: 11 (10 άνδρες, 1 γυναίκα)

Μετάλλια: –

Για πρώτη φορά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα φιλοξενήθηκε στα Βαλκάνια, στο JNA Stadium, που σήμερα φέρει το όνομα Παρτίζαν και αποτελεί έδρα του ομώνυμου συλλόγου.

Η Ελλάδα συμμετείχε με 10 αθλητές και 1 αθλήτρια, τη Σοφία Λερίου στο δίσκο (έριξε 41.25), αλλά τα αποτελέσματα ήταν μάλλον αποθαρρυντικά. Μόνο ο Γιώργος Μαρσέλλος κατάφερε να περάσει γύρο στα 110 μ. εμπόδια, τρέχοντας 14.2 με ευνοϊκό άνεμο άνω του επιτρεπτού ορίου.

Οι υπόλοιπες παλιοσειρές της ομάδας, Βασίλης Σίλλης (400 μ. – 48.4), Γιώργος Παπαβασιλείου (3.000 μ. στιπλ – 9.05.8), Γιώργος Τσακανίκας (δίσκος – 48.96) και Αντώνης Κουνάδης (δίσκος – άκυρες βολές) έμειναν μακριά από τα γνωστά στάνταρ τους.

Ο Γιώργος Τσακανίκας με έναν άλλον εξαιρετικό σφαιροβόλο της εποχής, τον Γιώργο Λεμονή.
Οι πρωτάρηδες της ελληνικής αποστολής ήταν ο Εδεσσαίος Γιώργος Μεσημέρτσης του Ολυμπιακού, που πήρε μέρος στα 1.500 μ. (3.51.8) και οι 22χρονοι Θανάσης Μυλωνόπουλος (Παναθηναϊκός) στα 400 μ. εμπόδια (54.9), Χρήστος Πιερράκος (Εθνικός ΓΣ) από τη Σκάλα Λακωνίας στο ακόντιο (67.80) και Σταύρος Χατζηλαίος (Πανελλήνιος)στα 20 χλμ. βάδην (εγκατέλειψε).

Ο Χρήστος Πιερράκος στη μετέπειτα πορεία του κατέρριψε πολλές φορές το πανελλήνιο ρεκόρ. Το 1964 προκρίθηκε και αγωνίστηκε στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων. Για την επιτυχία του ο ΠΣΑΤ τον εξέλεξε αθλητή της χρονιάς. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στη λαμπαδηδρομία για το Μεξικό, η δάδα που κρατούσε εξερράγη, αλλά αυτός προτίμησε να καεί το χέρι του παρά να απορρίψει την Ολυμπιακή Φλόγα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες το χέρι του υποτροπίασε και δεν μπόρεσε να αγωνιστεί.

Στο Βελιγράδι συμμετείχε στο επί κοντώ και ένας 21χρονος Τρικαλινός, ο Χρήστος Παπανικολάου του Παναθηναϊκού. Στη Γιουγκοσλαβία πήδηξε μόλις 4.20, αλλά λίγα χρόνια αργότερα θα έγραφε μερικές από τις χρυσές σελίδες του ελληνικού κλασικού αθλητισμού.

Βουδαπέστη 1966 (30 Αυγούστου-4 Σεπτεμβρίου)

Ελληνική συμμετοχή: 15 (14 άνδρες, 1 γυναίκα)

Μετάλλια: 1 αργυρό

Το Νεπ Στάντιον, δηλαδή το Στάδιο του Λαού (αργότερα μετονομάστηκε  σε Φέρεντς Πούσκας), υποδέχτηκε 769 αθλητές και αθλήτριες από 30 χώρες. Στη Βουδαπέστη καθιερώθηκε η πρόκριση οχτώ, αντί έξι, στους τελικούς των δρόμων έως τα 800 μέτρα. Για πρώτη φορά έγινε τεστ ανίχνευσης φύλου και ηλεκτρονική χρονομέτρηση, που προκάλεσε καθυστέρηση στην έκδοση των αποτελεσμάτων.

Μετάλλιο κατέκτησαν 14 χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, χάρη στον Χρήστο Παπανικολάου. Ήταν το πρώτο για τη χώρα μας μετά 32 άνυδρα χρόνια και το χάλκινο του Χρήστου Μάντικα.

Η εθνική ομάδα ήταν πλήρως ανανεωμένη, καθώς μόνο ο Γιώργος Τσακανίκας, που έριξε 47.96 στον προκριματικό του δίσκου (στη σφαίρα δεν αγωνίστηκε λόγω αδιαθεσίας) και ο Παπανικολάου είχαν εμπειρία από προηγούμενη συμμετοχή τους στο θεσμό.

Στο επί κοντώ ο Παπανικολάου συμμετείχε με την τρίτη καλύτερη επίδοση, 5.03 που αποτελούσε βαλκανικό ρεκόρ. Στον πρωινό προκριματικό, παρά τη βροχή, πέρασε εύκολα με την πρώτη το 4.60. Το όριο ήταν 4.40.

Ο τελικός διήρκησε πέντε ώρες, από τη 1 το μεσημέρι μέχρι τις 6 το απόγευμα. Ο Παπανικολάου μπήκε στον αγώνα στα 4.60 και πέρασε με την πρώτη, όπως και τα 4.80, τα 4.90 και τα 5.00. Όταν υπερέβη τα 5.05 με τη δεύτερη προσπάθεια, αγκάλιασε τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης καθώς ο Ερβ Ντ’ Ανκός πατέρας του Φιλίπ, του προπονητή που καθοδήγησε τον Ρενό Λαβιλενί στις μεγάλες διακρίσεις του, απέτυχε τρεις φορές.

Το φαβορί του αγώνα, ο Ανατολικογερμανός Βόλφγκανγκ Νόρντβιγκ είχε αποτύχει δύο φορές, αλλά ξεπέρασε τα 5.05 με την τρίτη και στη συνέχεια και τα 5.10, ύψος που απέτυχε ο Παπανικολάου. Ο Έλληνας πρωταθλητής κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο και οι συμπατριώτες μας που βρισκόντουσαν στις εξέδρες μπήκαν στον αγωνιστικό με τις γαλονόλευκες σημαίες για να τον σηκώσουν ψηλά στα χέρια τους.

Από τους υπόλοιπους Έλληνες, μόνο ο 21χρονος Παναγιώτης Νικολαΐδης του Πανελληνίου πέρασε γύρο στα 100 μ. (10.7 στον προκριματικό, 11.0 στον ημιτελικό).

Στους προκριματικούς συμμετείχαν ακόμα: ο Κύπριος Χάρης Αϊβαλιώτης του ΓΣ Ολύμπια Λεμεσού στα 200 μ. (21.6), ο Νίκος Ρεγκούκος (Παναθηναϊκός) στα 400 μ. (48.3), ο Κύπριος Κώστας Μιχαηλίδης (Πανελλήνιος) στα 800 μ. (1.51.9), ο Νάσος Λαζαρίδης (Πανιώνιος), ένας από τους πρώτος που συνδύασαν πρωταθλητισμό και σπουδές (Πολυτεχνείο), στα 110 μ. εμπόδια (14.7), ο Κατερινιώτης Δήμος Μαγκλάρας (Ολυμπιακός) στο μήκος (7.35), ο Κορίνθιος Βαγγέλης Βλάσσης (ΑΕΚ) στο τριπλούν (15.39), ο Φραγκίσκος Πολίτης (Παναθηναϊκός) στη σφύρα (55.18), οι Νικολαΐδης, Αϊβαλιώτης, Νίκος Αργύρης (Πανιώνιος) και ο Κύπριος Γιώργος Μικελίδης (Παναθηναϊκός) στα 4Χ100 μ. (41.4), οι Ρεγκούκος, Μιχαηλίδης,  Δημοσθένης Κουτσούλης (Πανελλήνιος) και Θανάσης Βογιατζής (ΑΕΚ) στα 4Χ400 μ. (3.14.2) και η Θεσσαλονικιά πολυσύνθετη αθλήτρια του Πανιωνίου και πρώην του Άρη, Χαρά Σασαγιάννη, που έτρεξε τα 80 μ. με εμπόδια σε 12.1, πήδηξε 5.62 στο μήκος και σταμάτησε στο τρίτο αγώνισμα στο πένταθλο.

Ο Βαγγέλης Βλάσσης, ο πρώτος Έλληνας που πέρασε τα 16 μέτρα στο τριπλούν. Μετά τον πρωταθλητισμό ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα στα ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης.
Ο Βογιατζής διετέλεσε μέλος του ΔΣ του ΣΕΓΑΣ επί σειρά ετών και γενικός γραμματέας από το 2007 έως το 2012.

Αθλητικές ειδήσεις τώρα

O Παναθηναϊκός σκέφτεται το ΟΑΚΑ ως μόνιμη έδρα- ΤΑ ΡΕΚΟΡ ΤΟΥ

Αντίδραση της ΠΑΕ Παναχαϊκή σε δημοσιεύματα για την Εγγυητική

Ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα Κ17 της Super League