Το "Μικρό θλιμμένο κορίτσι" με την Μαριόν Κοτιγιάρ στην Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας

ΜΙΚΡΟ ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ -     LITTLE GIRL BLUE

Σκηνοθεσία: Μόνα Ασάς
Σενάριο: Κάρολ Ασάς, Μόνα Ασάς
Ηθοποιοί:  Μαριόν Κοτιγιάρ, Μαρί Μπινέλ, Ντιντιέ Φλαμάν.
Φωτογραφία: Νοέ Μπακ
Μοντάζ: Βαλερί Λουαζελό
Μουσική: Βαλεντίν Κινό
Χώρα:  Γαλλία, Βέλγιο (Έγχρωμη)
Διάρκεια: 95΄

H Μαριόν Κοτιγιάρ παραδίδει μια ερμηνεία που κόβει την ανάσα… Μια ωδή στη δύναμη της αφήγησης και το βάθος του ανθρώπινου συναισθήματος.

Μία κόρη επιχειρεί να λύσει το αίνιγμα της αυτοκτονίας της μητέρας της μέσα από την αποτύπωση της ζωής της. Ενα μεταμοντέρνο, υπαρξιακό κολάζ από τη Μόνα Ασάς που χρησιμοποιεί το σινεμά για να επανασυνδεθεί, μετά θάνατον, με τη διάσημη μητέρα της Καρόλ, με όχημα τη Μαριόν Κοτιγιάρ.

Η σταδιακή μεταμόρφωση της Μαριόν Κοτιγιάρ σε Καρόλ Ασάς που έχει αναλάβει την σκηνοθεσία αυτής της εντελώς ανάποδης και ενίοτε χαοτικής ιστορίας. Με απλά λόγια η Κοτιγιάρ σε Καρόλ Ασάς με όχημα το σινεμά, δεν ιχνηλατεί μόνο τη δική της σχέση με τη μητέρα της, αλλά και την παθολογική σχέση της Καρόλ Ασάς με τη δική της μητέρα, την συγγραφέα Μονίκ Λανζ, για την οποία μάλιστα είχε γράψει βιβλίο. Ρεσιτάλ Κοτιγιάρ (Δ. Δανίκας).

Η Μαριόν Κοτιγιάρ μεταμορφώνεται μπροστά στην κάμερα της Μονά Ασάς στη μητέρα της τελευταίας, Καρόλ, συγγραφέα και φωτογράφο. Σκηνοθέτρια και πρωταγωνίστρια προσπαθούν να ανακαλύψουν μαζί την πραγματική ταυτότητα μιας συναρπαστικής γυναίκας.

Εσωστρεφής όσο και δημιουργικά πρωτότυπος συνδυασμός ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. Υπερβολικά φιλόδοξη ως σινε-κατασκευή, αποτυπώνει το πνεύμα μιας ανήσυχης εποχής.

Σ' ένα ευρύχωρο, παρισινό, ψηλοτάβανο και φωτεινό διαμέρισμα, μια γυναίκα, καθισμένη στο πάτωμα, εξερευνά εκατοντάδες φωτογραφίες. Τις «ταιριάζει», τις κολλάει μεταξύ τους με σελοτέιπ και, σιγά-σιγά, γεμίζει τους τοίχους με μια ταπετσαρία μνήμης. Μέσα στο μοτίβο της βρίσκεται η μητέρα της. Και η γιαγιά της. Και η ίδια. Η Μαριόν Κοτιγιάρ που, σε λίγο, θα χτυπήσει την πόρτα με τον αέρα της σταρ, γρήγορα θα φορέσει τα ρούχα της συγγραφέως Καρόλ Ασάς, το ζεστό κολιέ με τις χάντρες που δεν έβγαζε από πάνω της το τελευταίο διάστημα της ζωής της και θα βουτήξει μέσα σ' αυτή την αινιγματική προσωπικότητα, σαν android που έχει κληθεί για να ξαναφέρει ζωή στο θάνατο, για να προλάβει η κόρη, η σκηνοθέτης Μόνα, να ψάξει, να ρωτήσει, να καταλάβει.

Σαν κολάζ είναι κι η ίδια η ταινία της Μόνα Ασάς, ένα ψευδοντοκιμαντέρ που αναζητά στα τεκμήρια την ψυχή, τα τραύματα και τις γυναικείες αποφάσεις αυτοδιάθεσης. Εγγονή μιας ρηξικέλευθης γιαγιάς, της Μονίκ Λανγκ, που δούλεψε στις εκδόσεις, έγραψε η ίδια κι έγινε φίλη με τους ανθρώπους του πνεύματος της ανήσυχης εποχής της, στενή φίλη και θαυμάστρια του Ζαν Ζενέ. Κακοποιημένη σε μικρή ηλικία, γιατί σε κάποια πράγματα δεν μπορείς ν' αντιδράσεις. Κόρη μιας συμπλεγματικής, σύνθετης μαμάς, της Καρόλ Ασάς, φωτογράφου και συγγραφέως, εξερευνήτριας της ζωής, κακοποιημένης σε μικρή ηλικία, γιατί κανείς δεν το θεώρησε κακό.

Μέσα σε δεκαετίες που είδαν τον κόσμο ν' αλλάζει, τρεις γυναίκες που υπερβαίνουν τη νόρμα, γράφουν, κάνουν παρέα με τους καλλιτέχνε της εποχής, έχουν τολμηρή ερωτική ζωή, πονούν και προχωρούν, σε μια τριπλοτυπία γενεών. Οπου η κακοποίηση αντιμετωπίζεται σαν κάτι μοιραίο κι όπου η ατομική ανάγκη μπαίνει μπροστά απ' όλα. Ενα ιδιαίτερο έργο τέχνης, που χτίζεται βήμα-βήμα και φωτογραφία-φωτογραφία, που περιγράφει τις μεγαλύτερες τραγωδίες και τα σιωπηλά εγκλήματα, μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητα, αλλά ντυμένα και με χιούμορ και μια αποφορτισμένη αντιμετώπιση της απώλειας (της αθωότητας ή του γονιού).

Η Κοτιγιάρ είναι ένα ευαίσθητο, τολμηρό πολυεργαλείο, καθώς η επιθυμία της Μόνα ν' αναπαράγει τη μητέρα της, με ακρίβεια και τάξη, την τάξη που καθόλου η ίδια δεν είχε στη ζωή της, τής προσφέρει ένα προκλητικό καλούπι, την ενσάρκωση του λόγου και της εικόνας σαν θύελλα, ανακατεμένα με home movies, φωτογραφίες, επιστολές, βιβλία, αποκόμματα ημερολογίων που εμφανίζονται στην οθόνη, μαγνητοφωνήσεις κι εξομολογήσεις, όλα μαζί, με νόημα και μήνυμα. Με μια ροπή προς τη θλίψη, τις blue μέρες, κι έναν πηγαίο κι αυξανόμενο θαυμασμό για το ατίθασο γυναικείο πνεύμα.

Λήδα Γαλανού

Στην παράδοση των Μαργκερίτ Ντιράς, Ανί Ερνό και πολλών άλλων Γαλλίδων λογοτέχνιδων, οι οποίες αναζήτησαν την ταυτότητά τους μέσα από την εξομολογητική σχέση με τα βιώματά τους, η γεννημένη το 1952 Καρόλ Ασάς ήταν κόρη μιας διανοούμενης και συγγραφέα, της Μονίκ Λανζ, την τρικυμιώδη σχέση της με την οποία περιέγραψε στο αυτοβιογραφικό "Fille de". Η κόρη της Μονά, σκηνοθέτρια της "Γοητείας του Σκαντζόχοιρου" (2009) με τη Ζοζιάν Μπαλασκό, προσπαθεί να προσεγγίσει την περίπλοκη προσωπικότητα της μητέρας της με έναν εσωστρεφή όσο και δημιουργικά πρωτότυπο συνδυασμό ψυχολογικού δράματος και ντοκιμαντέρ. 

Καθώς η Μαριόν Κοτιγιάρ μεταμορφώνεται μπροστά στην κάμερα σε Καρόλ, υλικό αρχείου, μυθοπλασία και ντοκουμέντο γίνονται ένα, ξεφλουδίζοντας μια πολυδιάστατη αλήθεια (πολιτική, ψυχολογική, έμφυλη, σεξουαλική, οικογενειακή), που αποκαλύπτει μόνο αντανακλάσεις και θραύσματα. Η συμφιλίωση με το παρελθόν τελικά επέρχεται, αλλά η τραυματική συλλογική σχέση της σύγχρονης Γαλλίας με την κληρονομιά της μένει μετέωρη, σε μια υπερβολικά φιλόδοξη σινε-κατασκευή, η οποία αποτυπώνει μερικές από τις επώδυνες αντιφάσεις μιας ανήσυχης εποχής. 

Χρήστος Μήτσης

Mona Achache
Σκηνοθέτης και σεναριογράφος, γεννήθηκε το 1981.

 Φιλμογραφία:  HPI (TV Series 2022–2024), Μικρό θλιμμένο κορίτσι (2023), Champion (TV Movie 2022), Coeurs vaillants (2021), Οι γυναίκες και ο δολοφόνος (2021), Balthazar (TV Series 2019–2020), Osmosis (TV Series 2019), Marjorie (TV Series 2015–2017), Accusé (TV Series 2016), Les gazelles (2014), Bankable (TV Movie 2012), Η γοητεία του σκατζόχοιρου (2009), Wawa (Short 2008), Suzanne (Short 2005), Alma et les autres... (2004).