Ρεσιτάλ υποκρισίας! Γυρίζουν πίσω τη δωρεά της μαντάμ Σούλας και βάζουν από τη πίσω πόρτα τις πολυεθνικές στα σχολεία της Πάτρας

Την ίδια ώρα που η Περιφερειακή Εκπαίδευση γύριζε πίσω την περίφημη δωρεά της μαντάμ Σούλας σε Δημοτικό Σχολείο της Πάτρας, συνοδεύοντάς τη μάλιστα, με ηθικολογίες και νουθεσίες περί αξιακού συστήματος, του ρόλου του σχολείου κ.ά., οι ίδιοι άνθρωποι κατ' εντολή του Υπουργείου Παιδείας είναι έτοιμοι να βάλουν από την πίσω πόρτα στα σχολεία της περιοχής, μεγάλη πολυεθνική εταιρεία για να διαφημίσει τα προϊόντα της.

Με το πρόσχημα της "διατροφικής αγωγής", οι άνθρωποι της πολυεθνική ετοιμάζονται τις επόμενες ημέρες να αλώσουν τα σχολεία της περιοχής, προβάλλοντας στους μικρούς μαθητές - εμμέσως πλην σαφώς - τα καλούδια που πωλούν.

Και αυτό διότι, στο τέλος κάθε παρουσίασης για τα οφέλη των φρούτων που θα γίνει στα σχολεία, η εταιρεία όπως ήδη έχει ανακοινώσει στους γονείς των μαθητών ζητώντας τους μάλιστα και τη σχετική άδεια, θα χαρίσει στα παιδιά από ένα φρούτο που η ίδια πουλά!

Άραγε, σε αυτή την περίπτωση, η κάθε σχολική μονάδα δεν προσεγγίζεται "ως όχημα και μέσο διαφήμισης για επιχειρήσεις", όπως έλεγε η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης για την περίπτωση της μαντάμ Σούλας;

Άραγε, για την πολυεθνική δεν ισχύει η θέση της Διεύθυνσης και κατ' επέκταση του Υπουργείου Παιδείας σύμφωνα με την οποία "η εκμετάλλευση του σχολείου και κατ' επέκταση των ίδιων των μαθητών από διάφορες επιχειρήσεις δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή και καταδικάζεται με τον πιο έντονο τρόπο";

Τι μήνυμα, άραγε, θα εκλάβουν οι μικροί μαθητές, αρκετοί εκ των οποίων δεν έχουν να αγοράσουν ούτε ένα κουλούρι στα διαλείμματα, μετά την παρουσίαση;

Ότι το πρόβλημα της πείνας τους, θα τους το λύσει η καλή πολυεθνική εταιρεία, που θα τους "ελεήσει" με ένα φρούτο;

Ότι τα παιδιά δεν θα πρέπει να περιμένουν λύσεις στα προβλήματά τους, από την οικογένειά τους, από την οργανωμένη Πολιτεία, από την αλληλεγγύη της κοινωνίας, αλλά από τη φιλανθρωπία της κάθε εταιρείας;

Ότι δεν πρέπει να διεκδικούν από τους αρμόδιους λύσεις, αλλά να στέλνουν επιστολές στις εταιρείες για να τους στείλουν αυτά που τους λείπουν;

Ότι το σχολειό τους δεν είναι ένας ιερός χώρος μάθησης, αλλά ένα παζάρι όπου διάφορες επιχειρήσεις, με το πρόσχημα της εταιρικής ευθύνης, μπορούν να διαλαλούν ελεύθερα την πραμάτια τους και να υποκαθιστούν τη λειτουργία του κράτους κάνοντας δωρεές και διαφημίζοντας τα προϊόντα τους;

Εντύπωση ακόμη προκαλεί, η εκκωφαντική σιωπή των εκπαιδευτικών για το θέμα.

Ενδεχομένως, οι συνδικαλιστές να μετρούν ακόμη τα κουκιά από τις πρόσφατες εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια και να συγχαίρουν εαυτούς για "τη μεγάλη νίκη της παράταξης" όπως μας πληροφορούν στα δελτία Τύπου, που εξέδωσαν τις τελευταίες ημέρες.

Αν όμως έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει, στα ίδια τους τα σχολεία, γιατί σιωπούν;

Γιατί δεν αντιδρούν;

Το ρόλο του πλασιέ και του ντίλερ των πολυεθνικών, οραματίζονται για τους εαυτούς τους;

Η ειρωνία, τέλος, της υπόθεσης είναι ότι πρόγραμμα αυτό υλοποιείται στα σχολεία της χώρας, με τις ευλογίες του Υπουργείου Παιδείας, σε μια περίοδο όπου καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά πεινούν κυριολεκτικά και περιμένουν πως και πως το κουλούρι που θα τους δώσει το σχολείο για να φάνε, σε σημείο μάλιστα που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι αυτοί που βάζουν τις υπογραφές σε τέτοιου είδους συνεργασίες παίζουν με την πείνα των ίδιων των παιδιών...