Το πεζογραφικό έργο του Βασίλειου Νικολαϊδη στο Πολύεδρο

Ο κύκλος  εκδηλώσεων: "Όψεις της ελληνικής πεζογραφίας τον 19^ο αιώνα" συνεχίζεται με αφιέρωμα στο πεζογραφικό έργο του Βασίλειου Νικολαϊδη το Σάββατο 29.05.2010, ώρα 1μ.μ. στο χώρο του Πολύεδρου.
Μιλάει: ο Γιώργος Κεχαγιόγλου, καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ.
Τα τελευταία  χρόνια η εικόνα που είχαμε για την πεζογραφία των πρώτων πενήντα  χρόνων (1830-1880 ρομαντική περίοδος) του ελληνικού κράτους έχει αλλάξει.
Η ανακάλυψη  λησμονημένων ή άγνωστων έργων και  η προσεκτικότερη μελέτη τών γνωστών  πεζογραφημάτων έδειξαν ότι η  περιγραφή και ο χαρακτηρισμός  της πεζογραφικής παραγωγής της  περιόδου, λίγο ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Ο αριθμός των έργων δεν  ήταν ισχνός, όπως πιστευόταν, αλλά πολύ μεγαλύτερος.
Και σε αυτό το μεγαλύτερο σύνολο έργων περιλαμβάνονται  και έργα αξιόλογα, τα οποία, προφανώς επειδή ήταν γραμμένα στην καθαρεύουσα, περιέπεσαν κατά τη διάρκεια του δημοτικιστικού αγώνα σε λήθη και παρέμειναν ξεχασμένα.
Αλλά  και ορισμένα  από τα έργα αυτής  της περιόδου που δεν είχαν  ξεχαστεί, είναι σημαντικότερα απ’  ότι τα παρουσίαζε η κριτική. Από τα τέλη του 19^ου αιώνα κ.ε.
Τα πλέον  αξιόλογα έργα της περιόδου είχαν διαμορφώσει για τους αναγνώστες της εποχής μια πεζογραφική παράδοση, την οποία θα πρέπει να μελετήσουμε, αν θέλουμε να καταλάβουμε καλύτερα τη λογοτεχνία και άλλους προβληματισμούς εκείνης της εποχής. Ο κύκλος των ομιλιών αυτών θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα την πεζογραφία των δύο τελευταίων δεκαετιών του 19^ου αιώνα (Γ. Βιζυηνός , Μιχ. Μητσάκης, Αλεξ. Παπαδιαμάντης, Εμμ. Ροΐδης κλπ)· διότι αν και μετά το 1880, με την εμφάνιση νέων συγγραφέων, η πεζογραφία μας πορεύεται σε νέες κατευθύνσεις, θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι δε συνδέεται με την προηγούμενη πεζογραφική παραγωγή. Οι ομιλητές – αυτού του κύκλου εκδηλώσεων – είναι όλοι μελετητές της πεζογραφίας του 19^ου αιώνα και οι ομιλίες τους στηρίζονται σε ερευνητικά δεδομένα.

Ο Βασίλειος Νικολαϊδης γεννήθηκε στην Πόλη ίσως το 1819 (άλλες μαρτυρίες τοποθετούν τη γέννησή του μεταξύ 1815 και 1821) και ήταν γόνος φαναριώτικης οικογένειας. Στα χρόνια του Καποδίστρια και τα πρώτα χρόνια του Όθωνα σπούδασε στη Σύρο, το Ναύπλιο και την Αθήνα, μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι, ακολούθησε στρατιωτική καριέρα στο σώμα του μηχανικού και υπηρέτησε σε στρατιωτικές και άλλες δημόσιες (κυρίως διπλωματικές) θέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πολύγλωσσος και δραστήριος, δεν κινήθηκε μόνο στο μικρό ελλαδικό κράτος, αλλά και σε πολλές χώρες της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης ώς και στη Ρωσία (ως στρατιωτικός ακόλουθος στον Κριμαϊκό πόλεμο), ανέλαβε εμπιστευτικές (κατασκοπικές) και περιηγητικές-επιστημονικές αποστολές στις ευρωπαϊκές επικράτειες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και έζησε μεγάλα διαστήματα της ζωής του στο Παρίσι, προτού εγκατασταθεί ξανά οριστικά στην Ελλάδα ύστερα από το 1883, ίσως και το 1890. Πέθανε στην Αθήνα το 1903.
Έγραψε  και τύπωσε πεζογραφικά και θεατρικά έργα στα ελληνικά και τα γαλλικά (1865-1890), γαλλόγλωσσες ταξιδιωτικές εντυπώσεις (1859), γαλλική γραμματική (1882) και μετάφραση γαλλικού διδακτικού εγχειριδίου αριθμητικής (1842), ενώ επιμελήθηκε και θρησκευτικές-λειτουργικές εκδόσεις, έγραψε πατριωτικούς στίχους για μελοποίηση, ενώ συνεργάστηκε, με μεταφράσεις, άρθρα, χρονογραφήματα, επιστολές κτλ., με πολλές δυτικοευρωπαϊκές και ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά.

• Πεζογραφία: Αλή - Χουρσχήδ Μπέης· Επεισόδιον της Ελληνικής Επαναστάσεως. Παρίσι, 1882

• Θέατρο: Ελένη· Δράμα εις πράξεις δύο. Παρίσι, 1890.

Ταξιδιωτικές  εντυπώσεις: Les Turcs et la Turquie contemporaine. Itineraire et compte - rendu de voyage dans les provinces o Homanes avec cartes detaillees, Παρίσι, 1859.