Πως ήταν το πρώτο καμπαρέ της Αθήνας και που βρισκόταν;

Η λέξη «καμπαρέ», (γαλλικά cabaret) δηλαδή νυχτερινό κέντρο με τολμηρό μουσικοχορευτικό πρόγραμμα στη χώρα μας καταγράφηκε ως «ο τόπος της ακολασίας, των οργίων, της ηδονής, το άντρον της διαφθοράς και του εκφυλισμού, η βασιλεία της γυμνής σαρκός και του ασέμνου ηδονισμού». Πρωτοχρησιμοποιήθηκε στον Τύπο τέλη 19ου αιώνα σχεδόν πάντα σε σχέση με το Παρίσι. Το πρώτο καμπαρέ των Αθηνών ονομαζόταν «Χαραυγή» και ξεκίνησε τη λειτουργία του αρχές Οκτωβρίου 1914. Η ανακοίνωση που εκδόθηκε ήταν ιδιαίτερα προσεκτική. Βρισκόταν στο «άνω διαμέρισμα του "Πανελληνίου", όπου δύναται ο καθένας να εισέρχεται, να πίνη τον καφέ του ή την μπύρα του, να ακούη την μουσικήν του, να χορεύη, να ευθυμή, να περνά μία ώρα ευχάριστη πληρώνων δι' όλα αυτά μόνον δύο δραχμάς. Η μεγάλη αίθουσα, όπου θα υπάρχη ορχήστρα, θα χρησιμεύη δια χορόν, θα είνε δε η πρώτη φορά καθ' ην οι Αθηναίοι θα χορεύσουν επάνω εις τάπητας, προκειμένου περί κέντρου τό οποίον θα είνε δια πάντας και δια πάντα τα βαλάντια.»
Αφού λοιπόν ενημερωνόταν το κοινό για την απογευματινή ώρα έναρξης, ερχόταν και η... αναμενόμενη είδηση: «Εις τον χορόν θα συμμετέχουν είκοσι Γαλλίδες. Εκείνο όμως που πρέπει να τονισθή ιδιαιτέρως, είνε ότι δεν πρόκειται περί καφωδείου, αλλά περί τελείου ευρωπαϊκού καμπαρέ πολυτελούς, πλέοντος εις το φως, χαρίζοντος την χαράν και την ευθυμίαν, περί κέντρου δηλαδή το οποίον εις όλα τα ευρωπαϊκά μέρη συγκεντρώνει όλην την νυκτερινήν ζωήν καί όλην την νυκτερινήν κίνησιν». Δύο μήνες αργότερα στο καμπαρέ προστέθηκε «μία μικρά σκηνή» ενώ το 1916 λειτουργεί με ιδιοκτήτρια την «Κυρία Βαλρόζ» και «τήν θαυμασίαν χορεύτριαν Ζουρνά, την Παρισινήν αοιδόν Μαγκή Λαμπραντόρ, τον γνωστόν κωμικόν Βιλλάρ και με τας ηθοποιούς ποικιλιών Δδας Λόλαν Νταλτή, Άνναν Ντελίλ, Αντρέ Βίλλιαμ, Μαγκή Γκαβρός και Γκαμπή Νεστρέ».