Άκου το σύμπαν συνωμοτεί για να μας βοηθήσει!!!
Παρακολούθησα στον τύπο την περασμένη εβδομάδα ότι ο Βραζιλιάνος συγγραφέας Πάουλο Κοέλο επισκέφθηκε την χώρα μας στο πλαίσιο της ετήσιας συνάντησης που πραγματοποιεί με τους φίλους του. Δεν σας κρύβω ότι για χρόνια ήταν ο αγαπημένος μου συγγραφέας.
Έχω διαβάσει κι εγώ, όπως εκατομμύρια πολίτες του κόσμου, τον Αλχημιστή αλλά και το Πέμπτο Βουνό, το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός και άλλα βιβλία του. Τολμώ μάλιστα να παραδεχθώ ότι όταν, πριν από περίπου 10-12 χρόνια, είχα φθάσει στις τελευταίες σελίδες του Αλχημιστή είχα δακρύσει και είχα πιστέψει πραγματικά ότι «το σύμπαν συνωμοτεί για να μας βοηθήσει, όταν προσπαθούμε να ζήσουμε το προσωπικό μας όνειρο».
Στην πορεία των χρόνων όμως η ζωή μου έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Κανείς και τίποτα δεν συνωμοτεί για να σε βοηθήσει. Στη ζωή είσαι μόνος. Έρμαιο των επιλογών σου και των κοινωνικών συνθηκών που επικρατούν γύρω σου.
Αντιλαμβάνομαι πως ένας βαθειά θρησκευόμενος άνθρωπος όπως ο Κοέλο θεωρεί πως ο Θεός ή το Σύμπαν όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο βιβλίο του, μπορεί να σε πάρει από το χέρι και να δημιουργήσει τις καταστάσεις εκείνες που θα σου επιτρέψουν να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα και να είσαι ευτυχισμένος.
Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Αν όντως το σύμπαν συνωμοτούσε υπέρ μας, όταν κάτι το θέλουμε πάρα πολύ, τότε θα ζούσαμε σε έναν επίγειο παράδεισο.
Δεν θα υπήρχε μοναξιά.
Οι μεγάλοι έρωτες δεν θα τέλειωναν ποτέ.
Οι γονείς που θέλουν να ζήσουν τις οικογένειές τους δεν θα έμεναν άνεργοι.
Όσοι πραγματικά το αξίζουν θα έκαναν την καριέρα που επιθυμούν και δεν θα τσακίζονταν τα όνειρά τους από τη διάχυτη αναξιοκρατία που επικρατεί στην χώρα μας.
Συνάνθρωποί μας δεν θα έψαχναν στα σκουπίδια για φαγητό.
Τόσοι και τόσοι μετανάστες δεν θα εγκατέλειπαν τις φτωχικές τους πατρίδες για να αναζητήσουν την «τύχη» τους κάπου αλλού.
Μικρά αγόρια και κορίτσια δεν θα έπεφταν θύματα εμπόρων, κάθε χρώματος, σαρκός…
Αυτή είναι η αλήθεια. Θα ήταν πάρα πολύ όμορφο τα λόγια του Κοέλο να ήταν αληθινά. Όμως δεν είναι. Ζούμε σε μια επίγεια κόλαση όπου ο πόνος και η δυστυχία επικρατούν και μας βασανίζουν. Όπου καθημερινά τα όνειρα εκατομμυρίων ανθρώπων τελειώνουν όταν ξυπνήσουν το πρωί και αντικρίσουν την απάνθρωπη πραγματικότητα.
Λυπάμαι που ακούγομαι πεσιμιστής, εγώ πάντως νιώθω πραγματιστής. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν μου αρέσει να κάνω όνειρα… ξέρω όμως ότι κανένα σύμπαν ή Θεός δεν ασχολείται μαζί τους!
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
