Οι παλιές εγκαταστάσεις της Λούξ και το ιστορικό ...fiat του ιδρυτή της Παναγιώτη Μαρλαφέκα

Πριν από 63 χρόνια στην Πάτρα, μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση, με επικεφαλής τον Παναγιώτη Μαρλαφέκα, κάνει τα πρώτα της βήματα στον χώρο της βιομηχανίας αναψυκτικών.

Πενήντα χρόνια μετά και αφού χρειάστηκε να πολεμήσει με το «τέρας» της κρίσης, η εταιρεία Λουξ όχι μόνο αντέχει, αλλά είναι ένα πραγματικό success story, καθώς έχει επεκτείνει τις δραστηριότητές της εκτός των ελληνικών συνόρων.

Όπως σημειώνει σε σχετικά πρόσφατο αφιέρωμά του το Fortune, η δεύτερη γενιά, οι γιοι του Παναγιώτη Μαρλαφέκα (Γιάννης, Κωνσταντίνος και Πλάτωνας) είναι εκείνοι που ουσιαστικά έδωσαν το έναυσμα για την εξάπλωση της εταιρείας και εκτός Ελλάδας. Όπως ανέφερε και παλιότερα ο Πλάτων Μαρλαφέκας, διευθυντής μάρκετινγκ της Λουξ:

«Αρχές της δεκαετίας του ’50 ο πατέρας μου, Παναγιώτης Μαρλαφέκας, αποφασίζει να δημιουργήσει τη δική του βιομηχανία αναψυκτικών. Έχοντας προηγούμενη εμπειρία πάνω στο θέμα των πωλήσεων, αφού εμπορευόταν το ούζο που έφτιαχνε ο αδελφός του στην περιοχή, επέλεξε να ασχοληθεί με κάτι παρεμφερές. Εκείνη την περίοδο έκανε το επιχειρηματικό ξεκίνημά του με ένα μικρό εργοστάσιο στην Παλιά Πόλη της Πάτρας, το οποίο λειτουργούσε μέχρι και το 1972.

"Ως επιχειρηματίας είχε πρωτοποριακές σκέψεις σε πολλά πράγματα και ήταν αρκετά μπροστά από την εποχή του. Είχε ζητήσει μάλιστα από κάποιον στιχουργό να του προτείνει μερικά ονόματα για την επωνυμία της επιχείρησης, καταλήγοντας τελικά στο brand ΛΟΥΞ. Μην ξεχνάτε πως τη δεκαετία του ’50 η λέξη “λουξ” συνόδευε τα πάντα. Ο κόσμος μιλούσε για λουξ σπίτι, για λουξ αυτοκίνητα κ.ά. Αυτό που θυμάμαι να μας λέει είναι ότι αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου θα σου αναλογεί πάντα ένα κομμάτι της αγοράς. Όταν μπήκαν οι μεγάλες πολυεθνικές στην ελληνική αγορά, ο πατέρας μου ήταν ακόμη επικεφαλής της ΛΟΥΞ. Σαφώς και η δική μας εταιρεία πέρασε δύσκολα, όμως εκείνος πάντα έβρισκε λύσεις για να είναι επιβιώσει".

Τη δεκαετία του '80

Με την είσοδο των πολυεθνικών εταιρειών, από τη δεκαετία του '80 και εντεύθεν, στην ελληνική αγορά, ο ανταγωνισμός μόνο εύκολος δεν ήταν. Λέει ο κ. Μαρλαφέκας: «Τη δεκαετία του ’80 μόνο στην Πάτρα υπήρχαν γύρω στις έντεκα μάρκες αναψυκτικών. Δεν ήταν καθόλου εύκολη η επιβίωση σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Μάλιστα, αν το δούμε σε επίπεδο προβολής σε όλη την Ελλάδα, την ίδια περίοδο δραστηριοποιούνταν στη χώρα περίπου 900 εταιρείες αναψυκτικών. Στον κλάδο βιώσαμε τη λαίλαπα των μεγάλων πολυεθνικών, οι οποίες εφάρμοζαν αθέμιτους τρόπους ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα την εξαφάνισή του. Από τις 900 εταιρείες έμειναν στο τέλος μόλις 20 με 25.Επιβίωσαν κυρίως εκείνες που είχαν κάνει κάτι διαφορετικό καθ’ όλη τη διάρκεια της δραστηριοποίησής τους. Άλλωστε τότε για να κρατηθεί κανείς στην αγορά έπρεπε να τηρεί δύο βασικές αρχές: Η πρώτη ήταν η ποιότητα. Είναι κάτι που υπάρχει μέχρι σήμερα, διότι το προϊόν είναι ο βασιλιάς της επιχείρησης. Μπορείς να φτιάξεις οποιοδήποτε μείγμα μάρκετινγκ, αλλά το προϊόν προηγείται. Η δεύτερη αρχή ήταν το καλό σέρβις και οι καλές σχέσεις που έπρεπε να έχει ο επιχειρηματίας με τα καταστήματα, καθώς τότε η προσέγγιση γινόταν σε διαπροσωπικό επίπεδο.

Ανασύρει τις παιδικές του μνήμες από τότε που πήγαινε σχολείο και περνούσε πολλές ώρες στο εργοστάσιο, αλλά σημειώνει και το «τώρα» της επιχείρησης που έχει αλλάξει δραστικά – προς το καλύτερο. Οι επενδύσεις σε υποδομές, αναγκαίες για να υπάρξει δυναμικό ξεκίνημα, άρχισαν ήδη να αποδίδουν.«Η αναγνώριση των προϊόντων Λουξ από την εγχώρια αγορά χρειάστηκε χρόνο και ήταν κάτι που κερδήθηκε με κόπο. Στις νέες αγορές ανά την Ελλάδα όταν κάποιος πωλητής πήγαινε να μιλήσει για τη Λουξ, επειδή υπήρχε σύγχυση και πολλοί δεν γνώριζαν το προϊόν, μας μπέρδευαν με τα σαπούνια LUX, οπότε αναγκαστήκαμε σε πολλές περιοχές να κάνουμε προδιαφήμιση προτού πάμε να πουλήσουμε το προϊόν. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι διεθνώς στο μάρκετινγκ πρώτα κάνει κανείς τοποθέτηση και μετά βάζει διαφημίσεις. Εμείς σε κάποια κομμάτια αντιστρέψαμε τη στρατηγική μας για να υπάρξει εξοικείωση με το προϊόν», αναφέρει χαρακτηριστικά.