Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Αμαλιάδα Νάσος Νασόπουλος
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

/

Η πιο αναπτρεπτική φυσιογνωμία της Πάτρας- Ο κ. Βασίλης δέχθηκε "πόλεμο" για το στυλ του αλλά δεν έκανε ποτέ, ούτε βήμα πίσω- Μια συνέντευξη- εμπειρία

Η πιο αναπτρεπτική φυσιογνωμία της Πάτρα...
Κοντογεωργοπούλου Γιώτα
[email protected]

Η μεγαλύτερη έκπληξη ωστόσο για μένα, δεν ήταν όταν είδα για πρώτη φορά τον κύριο Βασίλη, αλλά όταν μίλησα μαζί του

Τον πρόσεξα πρώτη φορά πριν από εννέα περίπου χρόνια και αμέσως μου προκάλεσε εντύπωση το γεγονός ότι σε μια πόλη που η σεμνοτυφία και τα φοβικά σύνδρομα για το διαφορετικό κρατούσαν ακόμη γερά τα γκέμια, αυτός τολμούσε να περιφέρει με 'ψυχή"  την ιδιαιτερότητά του, η οποία έγκειται στην αδυναμία του σε μερικά αξεσουάρ φετίχ, που θεωρούνται γυνακεία υπόθεση.

Από τότε τον έχω δει πολλές φορές τυχαία στο δρόμο να τολμά να περπατά με γυναικεία παπούτσια, που είναι τα αγαπημένα του, με σκουλαρίκια κρίκους, αλλά και με γυναικεία τσάντα, γεγονός που κάνει τα βλέμματα να γυρίζουν αντιστρόφως πιο εύκολα από ό,τι γυρίζουν τα μυαλά.

Η μεγαλύτερη έκπληξη ωστόσο για μένα, δεν ήταν όταν είδα για πρώτη φορά τον κύριο Βασίλη, τον Λάκη όπως τον φωνάζουν οι φίλοι, αλλά  όταν μίλησα μαζί του και ανακάλυψα ότι πίσω από αυτή την extreme εμφάνιση βρίσκεται ένας πολύ αξιοπρεπής και ενδιαφέρον άνθρωπος, ο οποίος επισημαίνει ότι δεν είναι gay, παρά το γεγονός ότι λόγω εμφάνισης κάποιοι του έχουν κολλήσει με βεβαιότητα  την ταμπέλα, είχε πάντα σχέσεις με γυναίκες και δεν συζήτησε ποτέ και για τίποτα να οπισθοχωρήσει σε ό,τι του αρέσει και βγαίνει σαν ανάγκη από μέσα του, όσα και αν άκουσε, ό,τι και αν του καταλόγισαν, όσες επιθέσεις και αν δέχθηκε.

Υπ΄αυτή την έννοια, ο  κ. Βασίλης, είναι ένας άνθρωπος γνήσιος και απολύτως ειλικρινής, που αξίζει  τον σεβασμό μας, αλλά δεν τον βρίσκει πάντα σε μια πόλη όπως η Πάτρα, μερίδα πολιτών της οποίας του έχει επιφυλλάξει δυσάρεστες εκλήξεις, σε ένδειξη μη ανοχής στο διαφορετικό.

Η αλλαγή ωστόσο σε τέτοιες συμπεριφορές απέναντι στην όποια αδυναμία, έρχεται από τη νιότη.

Η παρέα της 15χρονης κόρης  μιας φίλης μου, λέει τον κ. Βασίλη πρίγκιπα, επειδή περπατάει πάντα περήφανος και δεν κολλάει στα ψηλά του τακούνια, που συχνά είναι...γόβες. Και ούτε γελάει, ούτε κοροϊδεύει όταν τον βλέπει να περνάει. Είναι η γενιά της Κοντσίτα. Τόσο απλό. Έμαθε να το βλέπει αλλιώς...

Αλλά τα πράγματα δεν ήταν και δεν εξακολουθούν να είναι τόσο εύκολα. Μέχρι να φτάσουμε να σεβόμαστε το γεγονός ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο. Πάμε όμως να γνωρίσουμε τον κ. Βασίλη, τον άνθρωπο που δίνει τη δική του περήφανη μάχη από μικρό παιδί, έχοντας αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα όχι μόνο από κάτι στενά μυαλά στα οποία δεν βρίσκει τόπο το "αλλιώς", αλλά και από μια πάθηση που τον ταλαιπωρεί από μικρό και μειώνει την όρασή του.

Θα σας πώ μόνο ότι ο κ. Βασίλης, περπατάει στην πόλη πάνω στα  ψηλά του τακούνια,  βλέποντας μόνο κατά ένα 8%.

 

Ο Βασίλης, γεννήθηκε στην Αμερική από γονείς, η καταγωγή των οποίων είναι από το Βασιλικό Αχαϊας, ήρθε για πρώτη φορά στην Πάτρα όταν ήταν 8 ετών και στα 20  ξαναέφυγε για την Αμερική όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια, και σε διάφορες δουλειές.

Εδώ και δέκα περίπου χρόνια ζει συνέχεια στην Πάτρα και θα έβαζα στοίχημα ότι είναι ελάχιστοι οι Πατρινοί που δεν τον έχουν δει έστω  μια φορά και δεν τον έχουν προσέξει.

Ο λόγος; Ο Βασίλης φοράει γυναικεία παπούτσια με τακούνια, γυναικεία μπλουζάκια, κολιέ, σκουλαρίκια και κρατάει γυναικεία τσάντα. Φτιάχνει και τα νύχια του τα οποία και βάφει, ενώ δεν αποχωρίζεται ποτέ τα παντελόνια.

Τον ρωτάω "πώς και έτσι;" και μου απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια.

"Είναι ένα φετίχ. Όχι, δεν είμαι gay όπως λένε όσοι δεν μπορούν να το καταλάβουν. Ό,τι κάνω, το κάνω από υπερβολική λατρεία στο γυναικείο φύλλο. Έτσι αισθάνομαι και έτσι γίνεται. Απο τον καιρό που αισθάνθηκα τον εαυτό μου σε σεξουαλικό και στυλιστικό ή συναισθηματικό επίπεδο, νιώθω αυτή την ανάγκη να ντύνομαι έτσι. Είναι κάτι που συμβαίνει όπως λένε διάφοροι ψυχολόγοι και διάφορες εκπομπές που έχω παρακολουθήσει για το θέμα. 'Ενα 5% του πληθυσμού αισθάνεται την ανάγκη να ντύνεται με γυναικείες στυλιστικές επιλογές και δεν είναι ομοφυλόφιλοι. Είναι μια ιδιαιτερότητα. Συμβαίνει και με τις γυναίκες, αλλά προσέξτε τη διαφορά. Εκεί δεν είναι ούτε παρεξηγήσιμο, ούτε κατακριτέο. Η κοινωνία το αποδέχεται. Με τους άνδρες όμως κολλάει αμέσως η ταμπέλα" μου λέει και συνεχίζει: "Οι περισσότεροι που έχουν αυτή την ανάγκη κρύβονται και καταπιέζουν τον εαυτό τους. Δεν το εκφράζουν αυτό που νιώθουν. Εγώ δεν το έκανα ποτέ. Κάνω αυτό ακριβώς που βγαίνει απο μέσα μου".

Μόνο και μόνο με αυτή την εξομολόγηση και την ευθεία αλήθεια του, ο κ. Βασίλης έχει κερδίσει τον σεβασμό μου καθώς σε μια χώρα "δήθεν" στην οποία τα τελευταία χρόνια το bullying κάνει...άθλιες δουλειές σε όλες τις ηλικίες, το να λες δημόσια τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς να τρέμεις,  είναι μεγάλη υπόθεση.

Ωστόσο κρατώ για μένα το επώνυμο του κ.  Βασίλη, με δική μου επιλογή καθώς κανείς δεν μου λέει ότι κάποιοι "έξυπνοι" και κολλημένοι δεν θα μετατρέψουν το τηλέφωνό του σε μέσο έκφρασης της πηγαίας τους ανοησίας.

Όπως μου λέει, στην Αμερική συνήθως δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα, "Οι άνθρωποι εκεί δεν πολυασχολούνται όπως γίνεται για παράδειγμα και στις πολύ μεγάλες πόλεις, π.χ στην Αθήνα. Όσο μικρότερος είναι ένας τόπος, τόσο περισσότερα είναι και τα κουτσομπολιά, ιδίως από μια μερίδα ανδρών που έχουν εμμονή με αυτά τα πράγματα και οποιαδήποτε παρεκπροπή από το σύνηθες στο ντύσιμο την ονομάζουν ομοφυλοφιλία" μου λέει.

Και με τις γυναίκες συμβαίνουν τα ίδια; "Με ορισμένες ναι, συνήθως όμως οι γυναίκες είναι πιο απελεθερωμένες, Κοιτάνε να δούνε αν κάτι σου πηγαίνει και αν θεωρούν ότι σου ταιριάζει, σου λένε πάρτο. Το πιο σημαντικό και για τους άνδρες αλλά και λιγότερο για τις γυναίκες, δεν είναι το τι νομίζουν οι ίδιοι, αλλά το τι θα πούν οι άλλοι".

Ο κ. Βασίλης έχει και φίλες και φίλους. Ένας καλός του φίλος  που έχει μαγαζί του έχει πει: "στο μαγαζί μου, ό,τι θες και στο σπίτι. Έξω όμως δεν βγαίνω μαζί σου γιατί θα με περάσουν για αδελφή. Δεν έχει σημασία που δεν είσαι, έτσι θα μας περάσουν γιατί ντύνεσαι έτσι όπως ντύνεσαι. Του λέω και εγώ: στην Πάτρα είναι καμιά 40.000 ομοφυλόφυλοι πόσους βλέπεις να κυκλοφορούν έτσι;"

Η νοοτροπία αυτή  αποτυπώνει στο έπακρο τα ταμπού στα οποία είναι ακόμη περιτοιχισμένη η κοινωνία και όπως φαίνεται θα εξακολουθήσει να είναι για πολλά χρόνια ακόμη.

"Όλα αυτά όμως δεν αντικατοπτρίζουν πάντα την πραγματικότητα" μου λέει ο κ. Βασίλης. "Είχα ακούσει σε μια εκπομπή απογευματινή έναν να μιλάει με μια βαριά φωνή νταλικέρικη και να λέει ότι ότι αν και gay στην οκογένειά του είναι κέρβερος γιατί είναι χριστιανός και πρέπει να φαίνεται ένας σωστός οικογενειάρχης. Θα σου πώ ότι οι ομοφυλόφιλοι κρύβονται, δεν φορούν γυναικεία. Σε ένα ποσοστό της τάξης του 65% τους βλέπεις και λές αποκλείεται να είναι, αν και η ομοφυλοφυλία αφορά το 15% του πληθυσμού και βεβαίως οφείλουμε όλοι σεβασμό απέναντι και σε αυτούς τους ανθρώπους".

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΝΤΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ

Στην αρχή ντυνόταν με entreme τρόπο μέσα στο σπίτι του. Μετά τα 30 άρχισε να εμφανίζεται δημόσια με τα ρούχα που τον εξέφραζαν.

"Άρχισα σιγά σιγά να παίρνω θάρρος από τις γυναίκες. Πρώτα απο τις ξαδέλφες μου στην Αμερική. Πήγαιναν να κάνουν τα νύχια τους σε μανικιουράδικο και μου έλεγαν κάνε και εσύ τα δικά σου αφού σου αρέσει. Στην αρχή έβαλα καθαρό βερνίκι, μετά γυαλιστερό, μετά χρώμα.

Επειτα σιγά σιγά άρχισα να φοράω γυνακείες μπότες με χοντρό τρακούνι και μετά με όλο και πιο ψηλό. Σιγά σιγά έβαλα και τα σκουλαρίκια, τους κρίκους που μου άρεσαν πολύ πάντα.

Τις έκανα τις τρύπες στην πλατεία Γεωργίου. Στην αρχή έβαλα μικρά σκουλαρίκια. Έπειτα ήρθαν οι κρίκοι και μετά οι τσάντες που μου είναι πολύ χρηστκές γιατί βάζω και τα πράγματά μου.

Δεν κρατάω ωστόσο στολισμένες γυναικείες τσάντες όπως π.χ. με λουλουδάκια και με κρόσια, μόνο κλασικές".

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

"Στις δουλειές δεν είχα προβλήματα γιατί έκανα δικές μου δουλειές. Είχα για παράδειγμα για πολλά χρόνια περίπτερο στη Νέα Υόρκη. Δεν δούλευα σε κάποια εταιρεία στην οποία θα έπρεπε να απολογηθώ"

 

"Λατρεύω τις γυναίκες από τότε που ήμουν παιδί. Ομοφυλόφιλος δεν γίνεσαι, γεννιέσαι. Όλες μου οι σχέσεις ήταν με γυναίκες. Πολλές απο αυτές δεν είχαν κανένα πρόβλημα με το ντύσιμό μου, σε κάποιες άλλες μάλιστα τους άρεσε πολύ, ενώ ορισμένες μου αγόραζαν και δώρα, σκουλαρίκια, βραχιόλια.

Άλλες ενώ τους άρεσα σαν άνθρωπος έλεγαν πού θα κυκλοφορήσω μαζί του στην Πάτρα και έτσι έχω χάσει και μερικές σχέσεις εξαιτίας της εμφάνισής μου. Μου αρέσει το στυλ των γυναικών την ώρα που περπατάνε, μου αρέσει η φυσιογνωμία τους, μου αρέσει ακόμη και ο ήχος απο το τακούνι του γυναικείου παπουτσιού".

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΡΑΣΗΣ

"Απο παιδί έχω πρόβλημα με τα μάτια μου. Πάσχω από μελαχρωστική του αμφιβληστροειδούς και έχω πρόβλημα καθώς έχω μόνο 8% όραση. Φαντάσου με πώς μπορώ και περπατάω με 8 και 10  πόντους τακούνι, όταν πολλές γυναίκες δεν μπορούν να περπατήσουν καν  πάνω σε τακούνι.

ΤΟ BULLYING

O Bασίλης έχει γίνει θύμα ψυχολογικού bullying στην Πάτρα καθώς είναι αρκετοί αυτοί που τον έχουν χλευάσει στο δρόμο, που τον έχουν βρίσει, και τον έχουν αποδοκιμάσει με κραυγαλέο τρόπο, που τον έχουν απειλήσει, όλοι αποδίδοντάς του την ιδιότητα του gay.

Σκέφτηκε ποτέ να αλλάξει για τους άλλους; Η απάντηση είναι κοφτή: "ποτέ".

"Υπάρχουν όμως και τα άλλα παραδείγματα.
Μια φορά με σταμάτησε μια κοπέλα στο δρόμο και μου είπε κύριε, σας θαυμάζω που έχετε το θάρρος να εκφράσετε τον εαυτό σας όπως εσείς θέλετε".

Η αλήθεια είναι ότι όταν πιάνουν κουβέντα μαζί του όλοι αλλάζουν ρότα. "Εκείνη την ώρα είναι σαν να σπάει το ταμπού. Βλέπουν ότι είμαι ένας κανονικός άνθρωπος και όχι ένα φρικιό. Όλα είναι θέματα νοοτροπίας. Είδα ας πούμε πρόσφατα ότι στο Αφγανιστάν όπου ξέρετε ποιό είναι το καθεστώς, οι άνδρες φόρεσαν μοούργκες για να τιμήσουν την ημέρα της γυναίκας. Εγώ τις τιμώ κάθε μέρα".

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ

Κατά τα άλλα η ζωή του κ. Βασίλη ο οποίος είναι συνταξιούχος, είναι μια ήσυχη ζωή. Λόγω του προβλήματος όρασης, περνάει πολλές ώρες στο σπίτι του και επειδή είναι ένας από τους πιο παλιούς ραδιοερασιτέχνες, περνάει πολλές ώρες μιλώντας με άλλους ραδιοερασιτέχνες, ανάμεσα στους οποίους και ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, στα βραχέα και τα fm. "Με αυτά τα μηχανήματα επικοινωνώ με πρόσωπα σε όλο τον κόσμο και είναι λιγότερη η μοναξιά".

Ο κ. Βασίλης υπήρξε και μουσικός. Σπούδασε στο Πατραϊκό Ωδείο και στα τέλη της δεκαετίας του 60 έπαιζε σε συγκροτήματα κιθάρα και πιανόργανο.

Η συζήτηαη μαζί του με έμαθε κάτι πολύ σημαντικό. Οι άνθρωποι δεν είναι μόνο η εικόνα τους. Μερικές φορές, είναι κάτι που δεν το έχουμε καν φανταστεί.

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Ειδήσεις