Οι πρώτες στιγμές του Αύριο της χώρας - Και τώρα, σηκώστε μανίκια!

Ναι. Ζούμε τις πρώτες στιγμές του Αύριο της χώρας. Και μπορεί αυτό σε κάποια αυτιά να ακούγεται υπερβολικό, αλλά θα προσπαθήσω να επιχειρηματολογήσω περί του αντιθέτου.

Η χθεσινή νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, μια εξέλιξη που ακόμα και πριν μία εβδομάδα έμοιαζε με επιστημονική φαντασία, έγινε πραγματικότητα. Στην χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού, ένας αυθεντικός μεταρρυθμιστής, ένας πολιτικός της κοινής λογικής πήρε τα ηνία ενός κόμματος εξουσίας. Και δεν τα πήρε από ένα κλειστό κομματικό συνέδριο, αλλά του τα έδωσε η μεγάλη σιωπηρή πλειοψηφία των πολιτών, που δείχνει πλέον αποφασισμένη να πάρει την χώρα στα χέρια της.

Η νίκη αυτή, επετεύχθη κόντρα σε θεούς και δαίμονες. Διότι, ο ίδιος που ξεκίνησε ως το απόλυτο αουτσάιντερ της διαδικασίας, όχι μόνο είχε την στήριξη μοναχά ελαχίστων από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, αλλά ολόκληρος ο κομματικός μηχανισμός και οι διάφορες βαρωνίες και φατρίες, έδωσαν μάχη χαρακωμάτων εναντίον του.

Επιπρόσθετα, το αποτέλεσμα ήρθε όχι με μεγάλα λόγια και υποσχέσεις που θα χάιδευαν αυτιά κατά την προεκλογική περίοδο. Αντιθέτως, ο κ. Μητσοτάκης, απευθυνόμενος στους πολίτες, είχε να πει μόνο την -πικρή εν πολλοίς- αλήθεια, μαζί με ένα αναλυτικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που στοχεύει να αλλάξει εκ βάθρων τα πάντα στην χώρα. Η νίκη του ήταν πέρα και πάνω απ' όλα, νίκη του ορθολογισμού κατά όλων των εκφάνσεων του λαϊκισμού που την έχουν στοιχειώσει.

Πρέπει δε να τονισθεί πως η μεγάλη νίκη δεν προήλθε από παρθενογένεση. Αποτελεί ένα ακόμα βήμα της πορείας αφύπνισης της μεγάλης σιωπηρής πλειοψηφίας των πολιτών, η οποία πλέον έχει λάβει χαρακτηριστικά κινηματικά. Το πρώτο της εκκωφαντικό βήμα, υπήρξε εκείνο το 39% του ΝΑΙ στο καλοκαιρινό δημοψήφισμα. Το οποίο πραγματοποιήθηκε κάτω από πρωτόγνωρα δυσμενείς συνθήκες και κόντρα στο τότε ρεύμα της κοινωνίας.

Προσοχή όμως. Τα προαναφερθέντα δεν αποτελούν τίποτε παραπάνω από την εκπυρσοκρότηση του όπλου και το ξεπήδημα του δρομέα από τον βατήρα. Η κούρσα που μόλις ξεκίνησε θα είναι μετ' εμποδίων και μαραθώνια. Οι δυνάμεις του λαϊκισμού και της παρακμής, τόσο μέσα στη ΝΔ, όσο και στο ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό σύστημα, δεν πρόκειται να παραδωθούν έτσι απλά. Η διατήρηση του στάτους κβο υπήρξε διαχρονικά η προτεραιότητά τους και για αυτήν είναι βέβαιο πως θα δώσουν μάχη μέχρις εσχάτων.

Παράλληλα, η πλειοψηφία των πολιτών που, ούσα ευάλωτη από την ισοπέδωση της κρίσης, έχει καταστεί έρμαιο του παλαβού εθνολαϊκισμού των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν είναι καθόλου εύκολο να μεταστραφεί και να ακολουθήσει ένα μετριοπαθή πολιτικό με ένα ρηξικέλευθο, μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που στοχεύει να αλλάξει τα πάντα στην χώρα όπως την ξέρουμε.

Συνεπώς, ο νέος ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρέπει να δώσει από σήμερα κιόλας ξεκάθαρα μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Και πρώτα απ' όλα ξεκινώντας από το κόμμα του, το οποίο και καλείται να μεταμορφώσει όπως έχει υποσχεθεί. Να ξηλώσει αυλοκόλακες, επαγγελματίες πολιτικούς και λοιπούς παρατρεχάμενους και να αξιοποιήσει στην θέση τους ανθρώπους άξιους που μοναδικό τους μέλημα θα είναι η συμμετοχή και η προσφορά στην αναμόρφωση της παράταξης και η προσφορά στην χώρα.

Ο ίδιος ο Κυριακός Μητσοτάκης και η ως ώρας πολιτική του πορεία, αποτελεί την πιο σημαντική εγγύηση για την εφαρμογή των υποσχεθέντων. Μην ξεχνάμε πως πρόκειται για ένα αποδεδειγμένα μεταρρυθμιστή πολιτικό, τον πρώτο σε αυτή την χώρα που τα έβαλε στην πράξη με το τέρας του δημοσίου. Αλλά και για έναν άνθρωπο της κοινής λογικής, ο οποίος πορεύεται μακριά από ιδεοληψίες, επιλέγοντας πάντα την οδό του ορθολογισμού.

Η επόμενη ημέρα πρέπει να έχει μία κατεύθυνση. Σηκώνουμε μανίκια και με χαμηλά το κεφάλι και κλειστά τα στόματα, εργαζόμαστε νυχθημερόν για τη δημιουργία του πρώτου αυθεντικά μεταρρυθμιστικού πόλου στην χώρα μετά από δεκαετίες. Αυτού που θα ενώσει όλες τις δυνάμεις της δημιουργίας που θα ξεκολλήσουν το κάρο από το βούρκο και θα ανοίξουν το δρόμο για ένα μέλλον διαφορετικό.

Το Αύριο μόλις ξεκίνησε. Ο δρόμος μέχρι την άκρη του τούνελ, θα είναι για καιρό ακόμα σκοτεινός. Όμως το πρώτο βήμα έγινε. Και σήμερα, ξημέρωσε μια αληθινά ελπιδοφόρα ημέρα.

ΥΓ1: Όλοι όσοι αυτά τα χρόνια βαφτίστηκαν εθνοπροδότες και γερμανοτσολιάδες, όλοι όσοι μέσα στο ντελίριο του λαϊκισμού κράτησαν ανάστημα, αυτή η μεγάλη σιωπηρή πλειοψηφία που σηκώθηκε από τους καναπέδες αποφασισμένη να πάρει την χώρα στα χέρια της, δικαιούται διάβολε και μια ημέρα χαράς και αισιοδοξίας. Ας την απολαύσουμε!

ΥΓ2: Ένας από τους μεγαλύτερους κοινωνικο-πολιτικούς φιλοσόφους στην ιστορία, ο Καρλ Πόπερ, τόνιζε: Optimism is a moral duty - Η αισιοδοξία αποτελεί ηθικό καθήκον.