H μεγάλη λεηλασία του Κτιρίου Υπηρεσιών Λιμένα Πατρών- Δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο- Ξήλωσαν ακόμη και τζάμι με ένα μοναδικό graffiti- Οι στοίβες με τα βιβλία του αείμνηστου Κοκοβίκα -ΦΩΤΟ

Τι είδε ο Αλέξης Γκλαβάς στο ερειπωμένο κτίριο

Σαν να έχει περάσει ο τυφώνας Κατρίνα και έχει σαρώσει τον χώρο. Κυρίως δε, τα υλικά προς πώληση. Αλουμίνια, χαλκό, καλώδια, πόρτες, παράθυρα... Ό,τι μπορεί να αποκομίσει κανείς εισβάλλοντας στο παλιό Κτίριο Υπηρεσιών Λιμένα Πατρών και είναι δυνατόν να αποβεί καθ΄οιονδήποτε τρόπο, επικερδές.

Τα διαχωριστικά των γραφείων όλα ξηλωμένα. Ό,τι δεν χρειαζόταν, ή δεν ανακυκλώνεται, έχει πεταχθεί στο πάτωμα και ό,τι δεν κατέστη δυνατόν να ξηλωθεί, κρέμεται από το ταβάνι. Ελάχιστα τα εναπομείναντα αλουμίνια τα οποία είναι έτοιμα για αναχώρηση στην επόμενη...φουρνιά, αν κρίνουμε από κάτι πόρτες στην είσοδο οι οποίες προφανώς περιμένουν το ...φορτηγό να ξεφορτώσει και να επιστρέψει νύχτα. Διότι δίχως φορτηγό, ή έστω ημιφορτηγό, τέτοιες δουλειές δεν γίνονται.

Τμήματα καλωδιώσεων και σωληνώσεων έχουν πετάξει σε άλλες...αγορές και ξηλωμένες γυψοσανίδες "συνοδεύουν" το χάος.

Οι πόρτες έχουν φύγει μονοκόμματες, τις έχουν πάρει μαζί με τις παραστάδες, ενώ το δάπεδο, "κοσμούν" σπαμένοι υπολογιστές.

Αυτό το υπέροχο σκηνικό συνάντησε ο μανιώδης φωτογράφος graffiti Αλέξης Γκλαβάς, ο οποίος κάνει συχνές επισκέψεις στο χώρο, προκειμένου να φωτογραφίζει τα έργα που φιλοτεχνούν σε τοίχους του, εξαιρετικά ταλαντούχοι εραστές της τέχνης.

Όπως μου λέει ο Αλέξης, τελευταία φορά είχε επισκεφθεί το κτίριο τον περασμένο Σεπτέμβριο, οπότε και τα διαχωριστικά βρίσκονταν στη θέση τους και ο χώρος δεν είχε γίνει ακόμη ενιαίος, ούτε είχαν κάνει φτερά οι πόρτες.

"Ξαναπήγα χθες το απόγευμα. Πολλοστή μου επίσκεψη για να "ανακαλύψω" καινούργια graffiti. Βρέθηκα σε έναν άλλο χώρο. Δεν πίστευα στα μάτια μου" λέει, ενώ επισημαίνει ότι κάποιοι στη βιασύνη τους να καταστρέψουν, διέλυσαν ακόμη και ένα τζάμι, πάνω στο οποίο ο γνωστός γκαφιτάς Ondo είχε φιλοτεχνήσει έναν Χριστό.

"Το πιο εξωφρενικό είναι ότι είχαν σηκώσει ολόκληρες τις πόρτες μαζί με τις παραστάδες. Όπως για παράδειγμα την πόρτα στο γραφείο του διευθυντή, μια μεγάλη πόρτα η οποία στο κάτω μέρος είχε τζάμι που είχε σπάσει και από εκεί είχαν μπει μέσα είχαν μπει γκραφιτάδες και είχαν ζωγραφίσει πάνω στον τοίχο και τη βιβλιοθήκη. Έτσι είχα μπει και εγώ για να φωτογραφίσω το graffiti. Τώρα όμως δεν υπάρχει πόρτα! Την πήραν και έφυγαν".

Το παλιό κτίριο υπηρεσιών λιμένα της Πάτρας, εκκενώθηκε το 2008 μετά το μεγάλο σεισμό της 8ης Ιουνίου και από τότε διαλύεται μονάχο ή με τη βοήθεια ...επιστημόνων της λεηλασίας, σαν φάντασμα που μαδάει στην καρδιά της πόλης.

Εδώ και 8 χρόνια, κανένας φορέας της Πάτρας δεν έχει μπει στον κόπο να απευθυνθεί στο Υπουργείο Οικονομικών για το κτίριο, το οποίο και του ανήκει. Άλλωστε μια συνήθεια είναι, και συνήθως, όλα όσα ανήκουν στα υπουργεία ή στις Γενικές Γραμματείες, είθισται να μένουν ως μνημεία κρατικής αποτελεσματικότητας και ...αποφασιστικότητας εις τον αιώνα, κάτι που άλλωστε είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε επί σειρά ετών στο χώρο του παλαιού κολυμβητηρίου στην Αγυιά.

Θα κατεδαφιστεί; Θα παραμείνει ως έχει για άλλα 8 χρόνια; Θα περιμένουμε να πέσει πάνω στα κεφάλια μας σε έναν ενδεχόμενο νέο ισχυρό σεισμό, ή μήπως θα αναμένουμε να το γκρεμίσουν μόνοι τους οι επαγγελματίες ...αλιείς οκοδομικών και άλλων υλικών;

Το μόνο καλό που συμβαίνει στο κτίριο τα τελευταία χρόνια, είναι η παρουσία γκραφιτάδων οι οποίοι έχουν στολίσει τα ερείπια με την καλπάζουσα φαντασία τους. Όπως για παράδειγμα το graffiti στην φωτογραφία που ακολουθεί το οποίο βρισκόταν στο γραφείο του διευθυντή, και όπου έμπαινες έρπην μέσω της τρύπας στην πόρτα. Αλλά ακόμη και το graffiti έχει υποστεί φθορά, καθώς έχουν πάρει ορισμένα από τα βιβλία πάνω στα οποία στήριζε την μοναδικότητα της έμπνευσής του.

"Σε ένα γραφείο στον τρίτο όροφο, πέρυσι τον Απρίλη, είχα βρει ολόκληρα πακέτα με καμιά χιλιάδα βιβλία του Κώστα Κοκοβίκα για το λιμάνι των Πατρών. Ήταν ολόκληρη στοίβα με βιβλία, εκεί παρατημένη. Κάποιοι είχαν πάρει μερικά, αλλά ο κύρος όγκος ήταν εκεί. Αργότερα όταν πήγα, βρήκα μόνο τρία βιβλία. Τα υπόλοιπα είχαν κάνει φτερά" μου λέει ο Αλέξης Γκλαβάς, υπογραμμίζοντας την εγκατάλειψη και την αδιαφορία που ακολούθησε την μετακόμιση λόγω των Ρίχτερ.