Η θλίψη και οργή στο βλέμμα της Σ. Ράμπλινγκ και η χαμένη εφηβεία της Μπρι Λάρσον τις έστειλαν δικαίως στην 5άδα των φετινών Όσκαρ

Δύο ερμηνείες που δικαίως έχουν προταθεί φέτος για το Όσκαρ στην πάντα πολύ ανταγωνιστική κατηγορία του α’ γυναικείου ρόλου είχαμε την ευκαιρία να δούμε αυτές τις μέρες στην Πάτρα.

Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για έναν μύθο του σινεμά, την 70χρονη Αγγλίδα ηθοποιό Σαρλότ Ράμπλινγκ, αλλοτινό κορίτσι του τολμηρού φιλμ των μέσων της δεκαετίας του ’70 «Ο Θυρωρός της νύχτας» της Λιλιάνας Καβάνι που φέτος κέρδισε την 1^η υποψηφιότητα για Όσκαρ της καριέρας της χάρη στον ρόλο της Κέιτ στο χαμηλόφωνο φιλμ «45 χρόνια» του Άντριου Χέιγκ που πρόβαλλε την Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016, η Κινηματογραφική Λέσχη της Πάτρας στην αίθουσα 5 των Ster Cinemas, στη Βέσο Μάρε που γέμισε ασφυκτικά από σινεφίλ και στις 3 προγραμματισμένες προβολές. Η διανομή της ταινίας ήταν από τις εταιρείες Seven Films και Σπέντζος Φιλμ.

Μπορεί η Ράμπλινγκ να θεωρείται αουτσάιντερ για νίκη στην απονομή των Όσκαρ στις 28 Φεβρουαρίου, ωστόσο βλέποντας την ταινία αντιλαμβάνεσαι πόσο δίκαια βρίσκεται στην 5άδα των φετινών υποψηφίων α’ γυναικείων ερμηνειών της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Υποδύεται την Κέιτ που ετοιμάζεται μετά από 45 χρόνια με τον αγαπημένο της Τζεφ, χωρίς ωστόσο να έχουν αποκτήσει παιδιά και εγγόνια, να γιορτάσουν την επέτειο του γάμου τους. Μόνο που όλο αυτό θα επισκιαστεί από την ανακάλυψη μετά από πολλά χρόνια της σορού της πρώην φιλενάδας του Τζεφ (πριν τον γάμο του με την Κέιτ) στις Ελβετικές Άλπεις, όπου σε μία εκδρομή είχε πέσει σε μία χαράδρα.

Είναι λίγες αλλά χαρακτηριστικές οι σκηνές αυτής της μελαγχολικής πάνω στα γεράματα και τις αλήθειες και ψέματα που λέμε στη ζωή μας, ταινίας όπου πραγματικά ο θεατής αισθάνεται το «αδιέξοδο» της βασικής ηρωίδας, την θλίψη όσο και την «εξαπάτηση» της. Ειλικρινά και μόνο το βλέμμα της στιλάτης και «αριστοκρατικής» Ράμπλινγκ (που δεν φοβάται να δείξει την ηλικία της αλλά που εντυπωσιάζει με την αδύνατη σιλουέτα της) που «κρύβει» θλίψη και οργή την έστειλε φέτος στα Όσκαρ.

Ταυτόχρονα από την περασμένη Πέμπτη προβάλλεται ταυτόχρονα με την Αθήνα στα Ster Cinemas, στη Βέσο Μάρε, σε διανομή της Seven Films και της Σπέντζος, το φιλμ «Το Δωμάτιο – Room» σε σκηνοθεσία του Ιρλανδού Λένι Αμπράχαμσον που αντλεί το θέμα του από μία τραγική αληθινή ιστορία. Η 26χρονη Αμερικανίδα ηθοποιός Μπρι Λάρσον στην 1^η υποψηφιότητα της καριέρας της για το Όσκαρ, φέτος είναι απλά εντυπωσιακή και συγκινητική ως η πρώην έφηβη ανέμελη κοπέλα που την παρέσυρε ένας πονηρός «εγκληματίας» και την έκλεισε σε μία αποθήκη με πόρτα ασφαλείας στο πίσω μέρος μίας αυλής για 7 χρόνια.

Εκεί μέσα η κοπέλα θα φέρει στον κόσμο ένα αγοράκι και με την βοήθεια του 5χρονου παιδιού (ένας θαυμάσιος Τζέικομπ Τρέμπλει που προτάθηκε για το βραβείο β΄ανδρικού ρόλου από το Σωματείο Αμερικανών Ηθοποιών) κάποια στιγμή θα πετύχουν αυτό που μέχρι τότε έμοιαζε ακατόρθωτο να ξεφύγουν από τον «δυνάστη» τους.

Ειλικρινά μπορεί το θέμα να μοιάζει μη «φιλικό» και στενόχωρο αλλά η συγκίνηση που προξενεί η συγκεκριμένη ταινία ειδικά σε δύο σκηνές είναι πολύ μεγάλη και τεράστια. Τα δάκρυα κυλούν στο πρόσωπο χωρίς να το καταλάβεις και η ταινία μας δείχνει μέσα από όλη αυτή την «απάνθρωπη» ιστορία, το πόσο δυνατό μπορεί να είναι το δέσιμο της μάνας και του παιδιού της και αυτό το κουράγιο θα τους χαρίσει την ελευθερία και τη δύναμη για τη ζωή στον έξω επίσης πολύ δύσκολο κόσμο.

Η χαμένη εφηβεία και ανεμελιά μαζί με το αυξημένο μητρικό ένστικτο όπως κατάφερε να τα παρουσιάσει στην ερμηνεία της η Μπρι Λάρσον την έστειλαν πανάξια στην φετινή 5άδα των Όσκαρ, στην κατηγορία του α’ γυναικείου ρόλου και η νεαρή ηθοποιός δείχνει ικανή σύμφωνα με τα προγνωστικά να κερδίσει και το χρυσό αγαλματίδιο.

Επιμέλεια κειμένου - ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ