"Ειμαι πολυ περήφανη για σένα ... σε ευχαριστώ που ήρθες .... σε ευχαριστω για όσα μας έδωσες ... σ αγαπάω απέραντα"
Έφυγε από τη ζωή σήμερα Δευτέρα η 16χρονη Νίκη, η κόρη του Νίκου Νικολόπουλου και της Τασίας Μανωλοπούλου-Νικολοπούλου. Την είδηση έκανε γνωστή η μητέρα της με ανάρτησή της στο facebook.
"Άγγελος ήρθες ... Άγγελος έφυγες ... Σπουδαία έζησες και ακομα πιο σπουδαία πας εκει ψηλα ... Η ψυχή σου δεν ταίριαξε ποτε στον κόσμο μας αλλα με το σώμα σου ίσως βοήθησεις κάποιους άλλους να ζήσουν πιο αξιοπρεπή κ εύκολη ζωη ....
Ειμαι πολυ περήφανη για σένα ... σε ευχαριστώ που ήρθες .... σε ευχαριστω για όσα μας έδωσες ... σ αγαπάω απέραντα ...εισαι η Νικη μου ... η Νικήτρια ! (3/3/2000 - 6/6/2016) και για πάντα".
Η 16χρονη έδωσε σκληρή μάχη στην εντατική αλλά σήμερα κατέθεσε τα όπλα νικημένη για να συναντήσει τους αγγέλους της.
Η κηδεία της θα γίνει αύριο στις 5 το απόγευμα στον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα.
H Νίκη μεταφέρθηκε το περασμένο Σάββατο με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πατρών "Αγιος Ανδρέας" ενώ νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ρίου.
Η ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι γονείς της, με μια απόφαση- μήνυμα ζωής και ελπίδας, αποφάσισαν να δωρίσουν τα οργανά της.
"Όσοι, σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο, γνωρίζουν τι θα πει καθημερινός αγώνας και αγωνία για υγεία και ποιότητα ζωής, δεν έχουν ούτε δισταγμούς, ούτε αμφιβολίες. Και η Ορθοδοξία, που στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου βλέπει την αντανάκλαση του Θεού, μέσω πολλών φωτισμένων μυαλών και εκπροσώπων της, έχει ξεκάθαρα τοποθετηθεί' έγραψε πριν λίγες ημέρες στη σελίδα του στο fb o Nϊκος Νικολόπουλος
"Αν δεν πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τον μακαριστό Χριστόδουλο που πριν 25 ολόκληρα χρόνια, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος τότε, είχε πει: «Ο Χριστιανισμός βλέπει τη μεταμόσχευση σαν πράξη αγάπης και θυσίας χάριν του συνανθρώπου».
Πιστέψτε τον Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ.κ. Νικόλαο που και ως πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, έχει υπογραμμίσει: «Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει […] Ο δότης προσφέρει μόσχευμα που σε λίγο θα πεθάνει - δεν γίνεται αλλιώς. Δίνει όμως και αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν. Γι' αυτό, ενώ προσφέρει, δεν στερείται, χαρίζει όργανα, άλλα δέχεται ζωή. Αυτό το φρόνιμα και η διάθεση της αυτοπροσφοράς αποτελεί τον πνευματικό άξονα της ηθικής της εκκλησίας στο θέμα των μεταμοσχεύσεων».
Και δεν είναι οι μόνοι, φυσικά…
Η αγάπη δεν έχει όρια και σύνορα. Όπως και η πραγματική ζωή.
Και πιστέψτε με: Αισθάνομαι ευλογημένος που το έμαθα σε τόσο προσωπικό επίπεδο.
Σας ευχαριστώ όλες και όλους για την αγάπη σας"
ΑΝΟΙΚΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ
Σε παλιότερη συνέντευξή τους στο περιοδικό BEST ο Νίκος Νικολόπουλος και η σύζυγός του Τασία Μανωλοπούλου είχαν μιλήσει για ανοικτά και με θάρρος για το πρόβλημα αυτισμού που αντιμετώπιζε η κόρη τους Νίκη. Διαβάστε ένα απόσπασμα:
Πώς είναι η καθημερινότητα μιας οικογένειας με ένα τέτοιο θέμα;
Πολύ δύσκολη, το καταλαβαίνετε. Και όσο αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν και αναπτύσσονται γίνεται ακόμα δυσκολότερη. Παρόλα αυτά από την αρχή είχαμε αποφασίσει κάποια πράγματα και μετά από 12 χρόνια (η συνέντευξη δόθηκε το 2012) τα τηρούμε.
Πρώτα από όλα, αποφασίσαμε να αποδεχτούμε αυτό που μας συνέβη και να ζήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα με αυτό. Το «δυστύχημα» συνέβη μέσα στο σπίτι μας αλλά τη δυστυχία δεν την αφήνουμε να εισβάλει. Δεύτερον τίποτα δεν γίνεται εις βάρος των υπολοίπων παιδιών μας. Όλα το μερίδιο τους, κανείς λιγότερο – κανείς περισσότερο. Τρίτον, στο μέτρο του εφικτού διευκολύνουμε τη ζωή και των έξι μέσα στο σπίτι. Τέταρτον, προσφέρουμε σε αυτό το παιδί ότι υπάρχει και ψάχνουμε συνεχώς για ιατρικά νεότερα που μπορεί να δώσουν ελπίδα αλλά κυρίως αποτελέσματα. Ο Θεός είναι μεγάλος. Πέμπτον, περιμένουμε τα καλύτερα αλλά και τα χειρότερα. Και τέλος και το σημαντικότερο, προσπαθούμε να είμαστε και σε αυτό όλοι μαζί.
