Τι σχέση έχει ο Δήμαρχος Σκύρου με την Πάτρα;Ο Μίλτος Χατζηγιαννάκης,από τους νεότερους Δημάρχους της χώρας συστήνεται στο thebest.gr

Ανοίξαμε το «άλμπουμ» παιδικών κι εφηβικών χρόνων, στην Πάτρα

Η Σκύρος με τα πολλά και γοητευτικά πρόσωπα.Από τη μια το πράσινο και κατάφυτο και από την άλλη το "άγριο" και ξερό, όπως του Αιγαίου. Μικροί ήσυχοι κολπίσκοι και ανοιχτές θάλασσες, με μεγάλα κύματα. Σοκάκια γραφικά με τα παραδοσιακά Σκυριανά σπίτια να "τραβούν" το μάτι σου, ξωκλήσια στα ψηλά με υπέροχη θέα, αλλά και σε κάθε σχεδόν σημείο του νησιού, με τις πόρτες πάντα ανοιχτές.

Όταν το καλοκαίρι μου δόθηκε ξαφνικά η ευκαιρία να περάσω λίγες μέρες στο νησί της Σκύρου, σκέφτηκα με χαρά ότι μια επιθυμία μου τελικά πραγματοποιείται .Το μέρος με αυτή την αντιφατική του σύνθεση με γοήτευσε.

Πάτρα και Σκύρος είναι δύο μέρη με επαφές και κοινά σημεία μεταξύ τους. Πρώτο σημείο αναφοράς το καρναβάλι, το οποίο έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά σε κάθε περίπτωση, όμως Πατρινοί και Σκυριανοί το αγαπούν και ζουν γι αυτό. Δεύτερον, δεν είναι λίγοι εκείνοι, που κάτω από διαφορετικές συνθήκες ο καθένας, πέρασαν διαστήματα της ζωής τους και στα δύο αυτά μέρη.

Τα δύο παραπάνω τα γνώριζα,όμως αυτό που δεν ήξερα είναι ότι ο 37χρονος Δήμαρχός της, Μίλτος Χατζηγιαννάκης, από τους νεότερους Δημάρχους στη χώρα, είναι κατά το ήμισυ Πατρινός. Εντελώς συμπτωματικά ήρθε η πληροφορία και ήταν η αφορμή για αυτή την κουβέντα.

Δικηγόρος στο επάγγελμα και με «παράδοση» οικογενειακή στην ενασχόληση με την τοπική αυτοδιοίκηση,ο Μίλτος Χατζηγιαννάκης αποφασίζει να διεκδικήσει το Δημαρχιακό θώκο και να αλλάξει τη ρότα της ζωή του, σε ένα μέρος γνωστό για εκείνον. Άλλωστε από την πλευρά του πατέρα του είναι Σκυριανός και διαδέχτηκε τον θείο του και συνονόματο του στο αξίωμα του Δημάρχου. Μεγαλωμένος στην περιοχή του Ζωγράφου στην Αθήνα, πλέον περνά τον περισσότερο χρόνο του στο νησί, προσπαθώντας όπως λέει στο thebest.gr να μην απογοητεύσει εκείνους που τον πίστεψαν.

Της Ελευθερίας Μακρυγένη

Πώς αποφασίσατε να κατεβείτε για Δήμαρχος στη Σκύρο;

«Η αγάπη μου για το νησί ήταν δεδομένη, η σχέση της οικογένειάς μου με την τοπική αυτοδιοίκηση, επίσης . Ο πατέρας μου ασχολείται με την τοπική αυτοδιοίκηση, όχι στη Σκύρο, στον Δήμο Ζωγράφου, όπου μεγαλώσαμε ,ενώ και ο θείος μου, ο αδελφός του πατέρα μου, ήταν Δήμαρχος στη Σκύρο. Λίγο πολύ το σαράκι υπήρχε. Επίσης υπήρχε η ανάγκη αλλαγών σε προσωπικό επίπεδο. Όλα αυτά συνέβαλαν στο να πάρω την απόφαση να έρθω στο νησί. Είμαι πολύ τυχερός γιατί με στήριξαν φίλοι, συνεργάτες, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι με πίστεψε και με στήριξε ο κόσμος κι ελπίζω να μην τους διαψεύσω στο τέλος της θητείας μου».

Περιγράψτε μας πώς είναι να ζει κάποιος στο νησί;

«Τις περισσότερες ημέρες είμαι στο νησί εκτός από δύο την εβδομάδα όπου βρίσκομαι στην Αθήνα και αλλού για υποχρεώσεις του Δήμου. Η καθημερινότητα είναι πολύ καλύτερη από το να ζει κάποιος στην πόλη και σας μιλάει ένα παιδί της πόλης. Είμαι μεγαλωμένος στην Αθήνα, στην περιοχή του Ζωγράφου και είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσει η ζωή στην πόλη. Δεν τη σιχάθηκα κι έφυγα. Παρόλα αυτά, η ζωή στο νησί είναι πολύ πιο ποιοτική. Αυτό εισπράττω. Χρειάζονται όμως δύο παράμετροι .Η μία αφορά στο επαγγελματικό κομμάτι. Για έναν νέο άνθρωπο, ειδικά επιστήμονα, αν δεν έχει βρει μια ενασχόληση, που να μπορεί να τον ζήσει αξιοπρεπώς και το κυριότερο να τον απασχολεί, τότε δεν περνάει εύκολα ο χρόνος. Και με μια καλή παρέα ή την οικογένειά σου είναι πολύ καλύτερα. Η ζωή είναι πολύ πιο ποιοτική , οι χρόνοι είναι πολύ ευρύτεροι. Όλα είναι κοντά και έχεις παράλληλα την ποιότητα της θάλασσας, την ποιότητα της φύσης, των προϊόντων, των ανθρώπινων σχέσεων. Είναι πολύ ωραία».

Ο Δήμαρχος Σκύρου Μίλτος Χατζηγιαννάκης

Οι δυσκολίες ποιες είναι; Iδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο

«Οι αντικειμενικές δυσκολίες σε ένα νησί είναι η υγεία και ο καιρός. Έχουμε ένα πολυδύναμο ιατρείο και προσωπικό αλλά καταλαβαίνεται ότι σε έκτακτες περιπτώσεις, πρέπει να γίνουν μεταφορές, με όποια ανασφάλεια και άγχος μπορεί να προκαλέσει αυτό στον ασθενή και την οικογένειά του. Το πρόβλημα στη Σκύρο με το πολυδύναμο ιατρείο , ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες που αυξάνεται πολύ ο κόσμος, είναι οι υπηρεσίες. Ενώ το στελεχιακό δυναμικό είναι ικανοποιητικό σε σχέση με άλλα νησιά, έχει προβλήματα από την έλλειψη διοίκησης, την απουσία απογευματινών βαρδιών για το νοσηλευτικό προσωπικό. Αν μετατραπεί σε Κέντρο Υγείας θα έχει καλύτερη λειτουργία».

Ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι που θέλετε να επιτύχετε μέσα στη θητεία σας;

«Μερικά πράγματα είναι κλισέ για όλους τους νησιωτικούς δήμους . Στόχος είναι ο τουρισμός κι εδώ είναι το κλισέ που θα πω κι εγώ , η ισόρροπη ανάπτυξη. Είναι πάντα ένα μεγάλο άγχος. Ένα νησί που δεν είναι τόσο τουριστικό, όπως η Σκύρος, είχε το θέμα πώς θα αναπτυχθεί και θα γίνει ευρύτερα γνωστό. Άρα αυτός ήταν ένας βασικός στόχος από την αρχή που αναλάβαμε. Και νομίζω ότι κάναμε καλή δουλειά σε αυτό. Η Σκύρος έχει ανοδική πορεία κάθε χρόνο. Είναι ένα παρθένο κατά την άποψή μου νησί, έχει σπουδαία τοπικά προϊόντα, βιοποικιλότητα, οπότε έπρεπε αυτό να το δείξουμε στον κόσμο κι εμείς να έχουμε καλές υπηρεσίες, τις οποίες τα τελευταία χρόνια οι επαγγελματίες έχουν βελτιώσει πάρα πολύ. Το γνωρίζω αυτό γιατί ερχόμουν από παιδί στο νησί δέκα φορές τον χρόνο τουλάχιστον. Και μέσα στον χειμώνα .Ήταν η αγάπη μου η σταθερότητά μου, έχω πολλούς φίλους μου εδώ. Μάλλον περισσότερους είχα πριν ασχοληθώ με τον Δήμο (γέλια…)».

Τι έγινε στην πορεία;

«Σε αυτές τις περιπτώσεις κάποιοι θα έρθουν μαζί σου κάποιοι θα φύγουν, από μένα δεν έχει υπάρξει κάποιο θέμα, δεν έχω χαλάσει ποτέ σχέση γι αυτό. Αλλά προκύπτουν ανούσιοι μικροεγωισμοί».

H θέα από το ξωκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα

Άγιος Παντελεήμονας

Ο Μίλτος Χατζηγιαννάκης από την πλευρά της μητέρας του είναι Πατρινός. Η Ιωάννα Κουργελή, που έχει φύγει από τη ζωή, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Το πατρικό της σπίτι ήταν στην περιοχή του Σκαγιοπουλείου, στη Βύρωνος και Λύκωνος.

«Η μητέρα μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Έφυγε όταν μπήκε στο Πανεπιστήμιο, γνώρισε τον πατέρα μου και παντρεύτηκαν. Το σόι της μητέρας μου, στο μεγαλύτερος μέρος του, μένει στην Πάτρα. Ωστόσο ο πατέρας της μητέρας μου ήταν Χιώτης. Δεν είχει καμία σχέση με την Πάτρα, απλά δούλευε στην Achaia Clauss. H γιαγιά μου είναι γεννημένη στη Σάμο, αλλά έχει ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στην Πάτρα. Επί της ουσίας, η μόνη που είχε καταγωγή από την Πάτρα είναι η προγιαγιά μου, η οποία ήταν από το Σαραβάλι. Όλα μου τα καλοκαίρια καταρχήν τα έχω περάσει στον Αλισσό, στο εξοχικό σπίτι της γιαγιάς.Περνούσα σχεδόν τρεις μήνες εκεί. Δεκαπέντε μέρες μόνο πήγαινα στη Σκύρο. Τις απόκριες, μικρός, ήμουνα στην Πάτρα. Τα μισά μου χρόνια μέχρι τα 18 μου, το καρναβάλι ήμουν στην Πάτρα και από εκεί και μετά στη Σκύρο. Έχουν αυτό το κοινό οι δύο τόποι. Είναι οι δύο μοναδικοί τόποι, οι κάτοικοι των οποίων όλη τη χρονιά ζουν για να έρθουν οι απόκριες. Είναι τρομερό».

Άποψη του λιμανιού (Λιναριά)

Τι θυμάστε από την Πάτρα;

«Θυμάμαι τα πάντα. Το 1/3 άλλωστε του χρόνου το περνούσα στην Πάτρα και τον Αλισσό. Θυμάμαι την ξεγνοιασιά το καλοκαίρι στο σπίτι της γιαγιάς, η οποία ζει ακόμα. Ήταν μια γυναίκα που μπορούσε και κράταγε όλα τα εγγόνια κι ο παππούς βέβαια, αλλά κυρίως εκείνη τα έβγαζε πέρα.Έχω πάρα πολύ καλές αναμνήσεις γιατί ήταν τα παιδικά μου χρόνια, τα παιχνίδια μου, οι σχέσεις που έχω κρατήσει με ανθρώπους στην Πάτρα και φυσικά η αγάπη που πήραμε από τη γιαγιά και τον παππού».

Eπισκέπτεστε ακόμα την πόλη;

«Μου έχει κακοφανεί που έχω ένα χρόνο να έρθω στην Πάτρα. Φέτος θα έρθω σίγουρα. Αν δεν είχαν τύχει κάποιες αναποδιές θα είχα έρθει ήδη. Η γιαγιά στα 93 της τώρα δεν με καταλαβαίνει πλέον, αλλά έχω πολύ στενό δέσιμο μαζί της. Ήταν αυτό που έπρεπε να είναι μια γιαγιά, στη συνείδηση ενός ανθρώπου. Απλά έρχομαι για δύο μέρες, βλέπω τους δικούς μου και φεύγω. Έχω και φίλους όμως στην Πάτρα.Συγγενείς μου μένουν πια στην Εγλυκάδα. Έχω πολύ στενούς δεσμούς με την πόλη της Πάτρας».

Eίστε ένας δραστήριος άνθρωπος, με επιρροές από διάφορα μέρη, από τους νεότερους Δημάρχους στη χώρα. Εσείς πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας;

«Είναι λίγο δύσκολη η ερώτηση… Ναι είμαι δραστήριος, μου αρέσει να κάνω πολλά πράγματα,γιατί διαφορετικά βαριέμαι κι εύκολα.είμαι ονειροπόλος αλλά και εγωιστής. Δεν μπορώ να πω ότι δεν είμαι. Προσπαθώ βέβαια να το μετριάζω. Μ΄αρέσει πάρα πολύ επίσης, να κάνω σχέσεις με τους ανθρώπους, να είμαι στην ουσία κοινωνικός και να τους γνωρίζω και να παίρνω και να δίνω. Και κυνηγάω πάρα πολύ τις εμπειρίες. Είμαι συλλέκτης εμπειριών».