O MANOYΣΟΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ TOY ΕΚΤΟΣ TV ΣΤΟ thebest.gr. EΠΙΛΕΓΕΙ ΤΑ ΣΙΝΕ-ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΙ ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΙΕΣ ΤΟΥ

Η σχέση σας και το δέσιμο που φαίνεται ότι έχετε με κάποιες κυρίες της τηλεόρασης σας έφερε στην Πάτρα. Κάνατε τελικά μέσα από τον χώρο της τηλεόρασης δυνατές σχέσεις- φιλίες;

Στον χώρο των ηθοποιών θα έλεγα πως όχι. Ίσως ελάχιστες. Σε γενικότερο πλαίσιο, αν και αρκετά δύσκολο, μπορώ να πω ότι έκανα. Είναι δύσκολο γιατί με το που τελειώνει η εκάστοτε δουλειά, τελειώνει και η σχέση. Όλοι ασχολούνται με κάτι άλλο και ο καθένας ακολουθεί άλλο δρόμο.

Κι επειδή στην κάθε δουλειά πρέπει να δίνεις όλη την ψυχή σου, δεν σου περισσεύει για την προηγούμενη. Δεν είναι παράδοξο αυτό. Ούτε σημαίνει ότι υπάρχει αγνωμοσύνη.

Μέχρι να το συνειδητοποιήσετε αυτό, υπήρξαν στιγμές που σας στεναχωρούσε;

Αυτό είναι κάτι που το αντιλαμβάνεσαι σχεδόν αμέσως. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για το ανακαλύψεις. Το βλέπεις από τη δεύτερη δουλειά κιόλας.

Μπορεί στην τηλεόραση να μην έχουμε δει τα τελευταία χρόνια κάποια καινούργια σας δουλειά, αλλά υπάρχετε πάντα μέσα από τις επαναλήψεις  των παλιών επιτυχημένων σειρών σας …

Πράγματι οι επαναλήψεις μας κρατάνε στη μνήμη του κόσμου. Είναι τόσο συχνές που δεν τις ξεχνάει κανείς.

Γιατί αγαπήθηκαν τελικά τόσο αυτές οι σειρές; Και πώς γίνεται να δείχνουν ακόμα «φρέσκιες»;

Γιατί είναι ειλικρινείς. Ήταν αποτέλεσμα σκέψης και αγάπης. Είχαν να κάνουν με την ελληνική κοινωνία.

Σε αυτές συναντούσαμε «αληθινούς» ανθρώπους. Δεν ήταν χαρακτήρες βγαλμένοι από μια εξωπραγματική φαντασία. Μιλούσαν και συνδιαλέγονταν ανθρώπινα. Έχουν συναισθήματα, ανθρώπινα. Δεν είναι στο «πουθενά» όπως είναι πολλοί χαρακτήρες και καταστάσεις που βλέπω στα σημερινά σήριαλ.

Οι σειρές που κάναμε τότε απεικόνιζαν την Ελλάδα. Και αυτό μένει ζωντανό. Πάντα, η αλήθεια και η ειλικρίνεια δεν χάνονται στο χρόνο.

Είχατε προβλέψει την κατάσταση που θα έφτανε σήμερα η τηλεόραση αλλά και οι τηλεοπτικές σειρές;

Ήταν προφανές ότι θα ακολουθούσε ότι έγινε. Από τη στιγμή που έκανε την εμφάνιση της η οικονομική κρίση, αυτή η κακοδαιμονία των καναλιών, η ιδιωτική τηλεόραση θα ήταν από τους πρώτους που θα «περιμαζευόντουσαν» και θα μείωναν τα έξοδα.

Τα κανάλια αναγκάστηκαν να συρρικνώσουν οικονομικά το προϊόν τους, να μειώσουν το κόστος λειτουργίας τους, έτσι ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν. Βεβαία δεν σημαίνει ότι τα λιγότερα λεφτά με κάνουν πιο «χαζό». Σημαίνει ότι πρέπει να φτιάξω μια παραγωγή με λιγότερα χρήματα χωρίς να είναι όμως «λιγότερου πνεύματος». Το φθηνότερο δεν είναι και «χαζότερο».

Πότε βάλατε μια «άνω τελεία» στην τηλεόραση;

Ακριβώς τη στιγμή που ήρθε η οικονομική κρίση και τα κανάλια συρρίκνωσαν τα προγράμματα τους.  Είχα την άνεση να επιλέγω. Αυτό ήταν σημαντικό γιατί διαφορετικά δεν ξέρω τι θα έκανα. Ο καθένας πρέπει κάπως να ζήσει. Έχοντας την άνεση λοιπόν να επιλέξω προτίμησα να μην κάνω πράγματα που δεν θα με εξέφραζαν. Στράφηκα στον κινηματογράφο και στο θέατρο.

Η ζωή μακριά από την τηλεόραση…

Είναι διαφορετική αλλά δε μου δημιούργησε υπαρξιακά προβλήματα. Με την γυναίκα μου έχουμε ένα σωρό άλλα ενδιαφέροντα που μας καλύπτουν υπαρξιακά, ψυχολογικά.  Ασχολούμαστε με τα κτήματα μας, τις ελιές μας.

Επίσης, με την ταινία «Ουζερί Τσιτσάνης» που συμμετέχει σε διάφορα Φεστιβάλ «γυρνάμε» όλο τον κόσμο. Η ταινία έχει αποσπάσει έξι βραβεία και αρχίζει μια «εμπορική καριέρα» στο εξωτερικό.  Όλο αυτό το διάστημα, αυτό το ταξίδι μας απορροφά.

Από εδώ και πέρα;

Έχουμε μπει στη διαδικασία μιας καινούργιας ταινίας. Η έρευνα, το σενάριο, είναι εξίσου ευχάριστα με την υλοποίηση που θα γίνει μέσα στα επόμενα δύο με τρία χρόνια. Η νέα ταινία καταδεικνύει την μικρότητα των ηγετών. Των ανθρώπων που είναι ηγέτες και πώς είναι μακριά από αυτό. Έχει να κάνει με την μικρότητα τους όταν προσπαθούν  να χειραγωγήσουν και μα εξαπατήσουν τον κόσμο.

Είναι βασισμένη στην αρχαία τραγωδία «Εκάβη» αλλά αναφέρεται στο σήμερα με έναν τρομερά σύγχρονο τρόπο.

Οι φωτογραφίες της συνέντευξης είναι της Γεωργίας Κρόκου.