Οι πετυχημένες παραστάσεις που "ανέβηκαν" στην πόλη
Το Κώστα Καζάκο διαδέχτηκε στις 27 Δεκεμβίου μετά από συνεδρίαση του Δ.Σ του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας ο Σταύρος Τσακίρης. Ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής έχει πλούσιο βιογραφικό, με σπουδές σε Ελλάδα και εξωτερικό, μεγάλη διδακτική εμπειρία και πολλές σκηνοθεσίες σε Ελλάδα (με αρκετές συμμετοχές σε Επίδαυρο και Ηρώδειο) και στον διεθνή χώρο. Σημαντικό προσόν, η θητεία του σε δυο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. (Καλαμάτας και Κομοτηνής).
Έτσι οδηγηθήκαμε στο νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας - Όλο το παρασκήνιο
Χωρίς αμφιβολία, η Πάτρα έχει την δική της ιστορία αλλά και παράδοση στο θέατρο. Μια πόλη που αποτελεί την πύλη για την δύση και που διαθέτει λιμάνι δεν θα μπορούσε παρά να αγαπά την τέχνη, το θέατρο, τον πολιτισμό.
Το Δημοτικό περιφερειακό Θέατρο της Πάτρας, έστω κι αν αντιμετωπίζει προβλήματα, είναι από αυτά που κατάφεραν να αντέξουν στον χρόνο αλλά και να ανεβάσουν θεατρικές παραστάσεις που οι Πατρινοί θα θυμούνται για χρόνια.
Το ΔΗΠΕΘΕ έχει αποτελέσει πολλές φορές αφορμή για έντονη συζήτηση στην Πάτρα. Η τελευταία ήταν τον Ιούνιο του 2015 όταν την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας ανέλαβε ο Κώστας Καζάκος.
Με αφορμή την εκλογή του νέου καλλιτεχνιού διευθυντή το thebest.gr κάνει μια αναδρομή με τους καλλιτεχνικούς διευθυντές που γνώρισε το ΔΗΠΕΘΕ και τις παραστάσεις που ανέβηκαν.
Προπομπός του Δημοτικού Περιφερειακού θεάτρου της Πάτρας ήταν το Δημοτικό Θέατρο Πάτρας το οποίο ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1988 υπό της διεύθυνση της Μάγιας Λυμπεροπούλου και του Βίκτορα Αρδίττη. Η πρώτη παράσταση που ανέβηκε ήταν η "Μαρκησία ντε Σαντ" του Μισίμα σε σκηνοθεσία της Λυμπεροπούλου .
Στις 29 Ιουνίου του 1989 το θέατρο μετεξελίχθηκε σε ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας διατηρώντας αρχικά και τους δύο καλλιτεχνικούς διευθυντές του ως την αποχώρησή του Αρδίττη ένα χρόνο μετά, που άφησε τη Λυμπεροπούλου μόνη της στο τιμόνι του θεάτρου μέχρι το 1993.
Κεντρική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας είναι το δημοτικό θέατρο «Απόλλων» που κτίστηκε το 1871 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ernst Ziller. Παράλληλα, για την εκτέλεση εναλλασσόμενου ρεπερτορίου, έχει χρησιμοποιήσει και άλλες θεατρικές σκηνές, όπως το θέατρο Επίκεντρο, το οποίο ο ίδιος ο οργανισμός δημιούργησε και λειτούργησε μέχρι το 2006, το θέατρο Αγορά, το Εργοστάσιο Τέχνης και το θέατρο Λιθογραφείον .
Μάγια Λυμπεροπούλου
Μάγια Λυμπεροπούλου
Η εναρκτήρια παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ "Γυάλινος Κόσμος” του Τενεσί Ουίλιαμς, από την Μάγια Λυμπεροπούλου ξεχώρισε για την ποιότητά της. Δεν είναι λίγοι οι Πατρινοί που θυμούνται μέχρι και σήμερα αυτή την παράσταση.
Επίσης εκείνα τα χρόνια κεχώρισαν οι «Μικροαστοί» του Μαξίμ Γκόργκι και η «Τριλογία των παραθεριστών» του Κάρλο Γκολντόνι.
Νίκος Αρμάος
Νίκος Αρμάος
Ο Νίκος Αρμάος υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής από 1993 έως το 1998. Συνεργάστηκε με το έμψυχο υλικό της τοπικής κοινωνίας και μέσα σε έξι χρόνια ανέβασε πάνω από 20 παραστάσεις. Έδωσε ιδιαίτερη σημασία στο παιδικό θέατρο. Επέλεξε να ανεβάσει αρκετά έργα της Ξένιας Καλογεροπούλου.
«Ελίζα» (της Ξένιας Καλογεροπούλου και του Θωμά Μοσχόπουλου ), «Οδυσσεβάχ», «Μορμόλης» , «Η πεντάμορφη και το τέρας» ήταν μερικές από τις παραστάσεις για παιδιά που ξεχώρισαν. Επίσης ανέβηκε και «Η χαμένη κούκλα», Όπερα για παιδιά.
«Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουαν» του Μπέρτολτ Μπρέχτ, «Επτά επί Θήβας» και «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, «Οθέλλος» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ είναι μερικές από τις παραστάσεις που ανέβηκαν στα χρόνια του Νίκου Αρμάου.
Γιώργος Κιμούλης
Γιώργος Κιμούλης
Ο Γιώργος Κιμούλης είχε την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας για έναν χρόνο. Από το 1998 έως το 1999.Μαζί με την Λυδιά Κονιόρδου ήταν αυτοί που παρέμειναν το λιγότερο χρονικό διάστημα σε αυτή την θέση.
«Η οικογένεια Νώε» της Ξένιας Καλογεροπούλου και του Θωμά Μοσχόπουλου , «Ο εχθρός του λαού» του Ερρίκου Ίψεν, «Κοριολάνος» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, «Δύο θεοί» του Λένου Χρηστίδη (συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου) ήταν οι παραστάσεις που ανέβασε ο Γιώργος Κιμούλης.
Πολλοί υποστήριξαν οτι μέσα από την θέση αυτή θέλησε να ικανοποιήσει προσωπικές βλέψεις και στόχους.
Θέμης Μουμουλίδης
Θέμης Μουμουλίδης
Ο Θέμης Μουμουλίδης ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ της Πάτρας από το 1999 έως το 2007. Έδωσε αρκετά χρήματα προκειμένου να ανέβουν παραστάσεις και συνεργάστηκε με γνωστούς ηθοποιούς.
«Το μαγικό κουτί»(μουσική παράσταση με την Τάνια Τσανακλίδου, «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου, «Λευκές Νύχτες» του Φιοντορ Ντοστογέφσκι, «Μίκης Θεοδωράκης-Μια μουσική παράσταση» με τον Γιάννη Μπέζο είναι μόνο μερικές από τις παραστάσεις που είδαν οι Πατρινοί εκείνα τα χρόνια.
Λυδία Κονιόρδου
Λυδία Κονιόρδου
Από το 2007 ως το 2009, καλλιτεχνική διευθύντρια του θεάτρου ήταν η σκηνοθέτης και ηθοποιός Λυδία Κονιόρδου.
«Ο Μέγα Αλέξανδρος και ο καταραμένος δράκος» (συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Βόρειου Αιγαίου), «Η Πάπισσα Ιωάννα» του Εμμανουήλ Ροΐδη, «Μήδεια» του Ευριπίδη, «Ιφιγένεια εν ταύροις -Ένα όνειρο» είναι κάποιες από τις παραστάσεις της εποχής.
Στράφηκε επίσης στην ποίηση και ακολούθησε "έντεχνους" δρόμους.
Γιάννης Βόγλης
Γιάννης Βόγλης
Τον Οκτώβριο του 2009 επιλέχτηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής ο ηθοποιός Γιάννης Βόγλης. Τον ακολούθησε, ίσως μια καχυποψία ενώ δεν βρήκε ανθρώπους να υποστηρίξουν αυτά που έβαλε ως στόχους για το ΔΗΠΕΘΕ. (Διαβάστε εδώ όσα έχει πει σε συνέντευξη του στο thebest)
«Τα δυο μαγικά παραμύθια» του Όσκαρ Ουάιλντ, «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ , «Λεωφορείο ο πόθος» και «Κραυγή» του Τέννεσση Ουίλλιαμς είναι κάποια από τα έργα που ανέβασε το ΔΗΠΕΘΕ στα χρόνια του Γιάννη Βόγλη.
Θοδωρής Αμπαζής
Θοδωρής Αμπαζής
Ο Θοδωρής Αμπαζής έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας το 2012 ύστερα από ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. της θεατρικής σκηνής της Αχαΐας και διαδέχθηκε τον Γιάννη Βόγλη. Ο Θοδωρής Αμπαζής που ολοκλήρωσε τη θητεία του στην ίδια; θέση στο ΔΗΠΕΘΕ της Καβάλα και μετακόμισε από τον Βορρά προς τον Νότο με πολλούς και ιδιαίτερα φιλόδοξους στόχους.
Αποδείχθηκε πολύπλευρος και ασχολήθηκε με πολλά πράγματα. Σημαντικό ήταν ότι στις μέρες του ξεκίνησε η λειτουργία δραματικής σχολής στην Πάτρα. Η αποχώρηση του προκάλεσε θόρυβο ενώ για αυτόν η συνέχεια επεφύλασσε μια θέση στο Εθνικό θέατρο.
«Πλούτος» του Αριστοφάνη,«Τρωάδες», «Μόνος με τον Άμλετ»,«Η Βασίλισσα του χιονιού» είναι κάποιες από τις παραστάσεις που ανέβασε.
Ο κάθε ένας από τους παραπάνω ανθρώπους της τέχνης είχε τις δικές του απόψεις αλλά και τον δικό τρόπο.
Το σίγουρο είναι οτι η θέση του καλλιτανικού διευθυντή δεν είναι εύκολη υπόθεση όπως επίσης είναι σίγουρο οτι το Θέατρο. έστω και κάτω απο δυσκολίες. πρέπει να παραμένει..."ζωντανό".
Διαβάτε επίσης:
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr