ΠΑΜΕ ΠΑΝΘΕΟΝ: "ΝΑ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΜΕ Τ'ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΕΣΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ"

Ξεκίνησε την πορεία της από το Φεστιβάλ Ανεξάρτητου κινηματογράφου του Σάντανς, στη Γιούτα, συνέχισε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, την περασμένη Κυριακή κέρδισε το Βρετανικό Όσκαρ (Bafta) για το καλύτερο διασκευασμένο σενάριο που υπογράφει ο 89χρονος θρύλος Τζέιμς Άιβορι και διεκδικεί και 4 βραβεία Όσκαρ (καλύτερης ταινίας, α΄ανδρικού ρόλου για τον 22χρονο Τιμοτέ Σαλαμέ, τραγουδιού για το «Mystery of love» του Sufjan Stevens και διασκευασμένου σεναρίου όπου και είναι το πιθανότερο να επικρατήσει).

Ο λόγος για το «Να με Φωνάζεις με τ’ Όνομα σου» του Λούκα Γκουαντανίνο, βασισμένο σε νουβέλα του Andre Aciman που μας ήρθε και στην Πάτρα, στη 2^η αίθουσα του Πάνθεον στη Δημ. Γούναρη όπου και συνεχίζεται η προβολή του από την Πέμπτη 22/2/2018, για 2^η συνεχή εβδομάδα, (διανομή από την Feelgood). Ώρα προβολής στις 21.45.

Μπορεί η ταινία με τον Τιμοτέ Σαλαμέ, τον Άρμι Χάμερ και τον Μάικλ Στούλμπαργκ να φανεί σε κάποιους ως πολύ «ιδιαίτερη» λόγω του θέματος της, αλλά πραγματικά θα χάσουν αν δεν τη δουν.

Με φόντο μία έπαυλη, καλοκαίρι, στη Βόρεια Ιταλία, ο Γκουαντανίνο με «εφόδιο» ένα εξαιρετικό και ευαίσθητο σενάριο από τον 89χρονο Τζέιμς Άιβορι του «Μωρίς», του «Δωμάτιο με θέα» και του «Τα απομεινάρια μίας μέρας», υπογράφει την καλύτερη του ταινία, γεμάτη αισθησιασμό, ωραία λόγια, μία προσέγγιση που ειλικρινά δεν την έχουμε ξαναδεί σε ανάλογης θεματικής φιλμ, και μ’ έναν σπαρακτικό ιδιαίτερα προς το φινάλε πιτσιρικά, τον ηθοποιό – αποκάλυψη Τιμοτέ Σαλαμέ που δικαίως είναι υποψήφιος για το Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου.

Κρίμα που αγνοήθηκε ή δεν «χώρεσε» στους υποψήφιους του β’ ανδρικού ο Άρμι Χάμερ, ένας φωτογενής και όμορφος Αμερικανός ηθοποιός που πραγματικά εδώ αποδεικνύει του λόγου το αληθές και εν προκειμένω τον τίτλο που έδωσε σε μία πρόσφατη συνέντευξη του, το περιοδικό The Hollywood Reporter, “ο σταρ που έγινε ηθοποιός”.

Είναι μία ταινία φτιαγμένη με όλα να είναι στην απόλυτη ισορροπία, τόσο ωραία βαλμένα, οι δύο ηθοποιοί, ο τρόπος που αναπτύσσεται το φλερτ (ακόμη και οι ερωτικές σκηνές δεν προσβάλλουν και αποπνέουν τον αισθησιασμό, το πάθος και τον έρωτα), η απογοήτευση, η συμπαράσταση από τους γονείς και κυρίως τον πατέρα (σκηνή ανθολογίας αυτή που μιλά και συμβουλεύει τον 17χρονο Έλιο – Τιμοτέ Σαλαμέ ο πατέρας του – Μάικλ Στούλμπαργκ, "καλύτερα που το έζησες από το να μην το ζούσες και να μην αισθανόσουν τίποτα").

Ναι μπορεί επειδή πρόκειται για ομοφυλόφιλο φλερτ  κάποιοι να το αντιμετωπίσουν με περισσή περίσκεψη, ωστόσο η ταινία υπερβαίνει το όριο αυτό, δείχνει την αφοπλιστική δύναμη του σκιρτήματος του έρωτα, το πόσο η πανούργα η ανθρώπινη φύση μπορεί να σου επιβληθεί, το τέλος της αθωότητας και μαζί την απόκτηση της εμπειρίας, την πληγή που αφήνει ο έρωτας, τα δάκρυα αλλά και τη χαρά. Μήπως όλα αυτά δεν είναι οικουμενικά για όλους;

«Να με φωνάζεις με τ’ όνομα μου και εγώ εσένα με το δικό μου», ορκίζονται σε κάποια στιγμή οι δύο εραστές και λίγο μετά πράγματι τους ακούμε να το κάνουν. Έλιο φωνάζει ο ένας με όλη τη δύναμη του, Όλιβερ ο άλλος σφραγίζοντας την αγάπη τους.

Μην το χάσετε, δείτε το με... ανοιχτά μάτια.

Και κάτι ακόμα στο φιλμ είναι πολλές και οι αναφορές στην ελληνική αρχαιότητα, όπως στον καλύτερο γλύπτη της εποχής τον Πραξιτέλη και στον Ηράκλειτο!

Επιμέλεια κειμένου: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ