Η άγνωστη ζωή της Τζένης Καρέζη στο Αίγιο και τα Σελιανίτικα-ΣΠΑΝΙΕΣ ΦΩΤΟ

Στα Σελιανίτικα η Ευγενία Καρπούζη πέρασε πολλά καλοκαίρια . Ακόμη κι όταν έφυγε για τη Θεσσαλονίκη με τους γονείς της επέστρεφαν τακτικά στον τόπο καταγωγής της μητέρας της.

Ένα από αυτά τα καλοκαίρια, σημαδιακό για τη ζωή της και την μετέπειτα καλλιτεχνική της εξέλιξη ήταν αυτό του 1954.

Στη βιογραφία της αγαπημένης ηθοποιού από το Μάκη Δελαπόρτα διαβάζουμε:

Το ποδήλατο έστριψε δεξιά, άφησε την άσφαλτο, μπήκε στον καράδρομο, κι άρχισε να χοροπηδάει κατηφορίζοντας το μονοπάτι. Λασπόνερα τινάχτηκαν από τις λακούβες. Οι κότες που τσιμπολογούσαν αμέριμνες τριγύρω κακάρισαν τρομαγμένες και απομακρύνθηκαν προς κάθε κατεύθυνση. Ο κόκορας αγρίεψε. Κοκκίνισαν τα λειριά του. Γέμισε το μάτι του αίμα και πήρε θέση καθαρά αμυντική. Χαμήλωσε το κεφάλι και φούντωσε ανήσυχα τα φτερα του γύρω από το λαιμό του.

Ο κίνδυνος όμως είχε περάσει. Το ποδήλατο με το νεαρό βιαστικό ταχυδρόμο είχε ξεμακρύνει. Τότε, ο τολμηρός κάτασπρος κόκορας έδωσε ένα σάλτο και βρέθηκε πάνω στον ξύλινο φράχτη της μικρής εξοχικής παράγκας. Το λάλημα του θριάμβου ξανάφερε τη γαλήνη στο κοτέτσι του….

Πιο κάτω ένα τσούρμο από ξέγνοιαστα παιδιά με φωνές και γέλια είχαν πάρει από πίσω το ποδήλατο με το νεαρό ταχυδρόμο ο οποίος μετέφερε ίσως το πιο σημαντικό τηλεγράφημα της ημέρας από το Αίγιο στα εξοχικά σπιτάκια στα Σελιανίτικα.

Η κυρία Θεώνη, που το πήρε στα χέρια της το άνοιξε με βιαστικές κινήσεις , γεμάτη αγωνία. Το διάβασε γρήγορα γρήγορα κι ένα χαμόγελο ευτυχίας ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό της.

Έτρεξε στη κουζίνα να το δείξει στην αδελφή της η οποία κι εκείνη με τη σειρά της το πήρε στα μισοβρεγμένα χέρια της αφού τα σκούπισε βιαστικά στην ποδιά της και το διάβασε.

-Θεέ μου τι ευχάριστη είδηση! Φώναξε.

-Ναι, πρέπει να της το δείξουμε, απάντησε η αδελφή της. Μα που είναι τώρα;

-Στη θάλασσα. Βγήκε από την πίσω της πόρτα με τη  μεγάλη χνουδωτή πετσέτα της.

-Πάμε να τη βρούμε. Θα πετάξει από τη χαρά της μόλις το δει!

Οι δυο γυναίκες με το τηλεγράφημα στα χέρια κατηφόρισαν σχεδόν τρέχοντας προς την παραλία. Η Τζένη πάνω σε ένα βραχάκι απολάμβανε τον αυγουστιάτικο ήλιο που την είχε στην κυριολεξία καβουρντίσει.

Με την άκρη των ματιών της διέκρινε την μητέρα και τη θεία της να κατευθύνονται προς το μέρος της. Ανασηκώθηκε απορημένη και περίμενε να την πλησιάσουν.

-Τι συμβαίνει μαμά; Ρώτησε

-Τζένη μου, διάβασε, της απάντησε η μητέρα της και της έδωσε το τηλεγράφημα.

Η Τζένη το άρπαξε και άρχισε να το διαβάζει γεμάτη αγωνία:

«Θίασος Κοτοπούλη ευρίσκεται εις Πάτρας. Στοπ. Συναντήσατε αμέσως Κον Μυράτ στο ξενοδοχείο του. Στοπ. Προτείνουμε συνεργασία στο θέατρο Rex δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη.Στοπ. Γιώργος Χέλμης.»

Η Τζένη δεν πίστευε στα μάτια της.

-          Τι τύχη είναι αυτή, μονολογεί. Είναι δυνατόν; Εγώ στο Rex; Δίπλα στη Μελίνα Μαρκούρη; Θεε μου, η καρδιά μου θα σπάσει. Μαμά, πότε έχει λεωφορείο για την Πάτρα;

-          - Σε μια ώρα Τζένη μου.

-          Ε, μα τι καθόμαστε; Πάμε γρήγορα! Μόλις που προλαβαίνω.

-          Και πριν προφτάσει τα τελιώσει τη φράση της είχε ήδη απομακρυνθεί από τις δυο γυναίκες που την κοιτούσαν φανερά συγκινημένες να κατευθύνεται στο μικρό εξοχικό σπιτάκι τους…..

Μια ώρα  αργότερα καθώς το λεωφορείο κατευθυνόταν προς την Πάτρα η Τζένη έβγαλε πάλι το τηλεγράφημα από την τσάντα της για να το ξαναδιαβάσει και να σιγουρευτεί για τα γραφόμενά του. Ευτυχώς τα γράμματα ήταν ακόμη εκεί. Δεν ζούσε σε όνειρο. Ο Γιώργος Χέλμης , ο γενικός διευθυντής του Rex, της είχε κάνει πρόταση! Τι ευτυχία! Αλλά και τι αγωνία μέχρι να φθάσει στην Πάτρα και να συναντήσει τον Δημήτρη Μυράτ αυτόν τον σπουδαίο θεατράνθρωπο. ….

Είχαν φθάσει πια στο τέρμα και η φωνή του οδηγού την ξάφνιασε.

-Δεσποινίς φθάσαμε. Θα κατεβείτε;

- Ω ναι με συγχωρείται, είπε η Τζένη και έβαλε γρήγορα μέσα στην τσάντα της το γράμμα που το κρατούσε τόση ώρα στο χέρι της.

Φορεσε και ψάθινο καπελάκι της και ρώτησε που  βρίσκεται το ξενοδοχείο που την περιμένε ο Μυράτ. Η αγωνία της είχε κορυφωθεί . Ίσως από αυτή τη συνάντηση να κρεμόταν όλη η μετέπειτα πορεία της στο θέατρο. Και δεν είχε άδικο.

Ο Μυράτ τη δέχθηκε με χαρά αφού είχε ξεχωρίσει το ταλέντο της από την προηγούμενη χρονιά όταν είε αντικασταστήσει την Αντιγόνη Βαλάκου στο έργο του Μπερνταντ Σο «ο άνθρωπος του διαβόλου». Εκεί η Τζένη είχε κάνει ξεχωριστή εντύπωση σε όλο τον θεατρικό χώρο. Όλοι είχαν πει ότι γεννήθηκε μια μεγάλη ηθοποιός.

Εκεί την είχε πρωτοδεί και ο Δημήτρης Μυράτ και της είχε πει ότι με την πρωτη ευκαιρία θα συνεγάζονταν.

Η πρώτη λοιπόν ευκαιρία είχε έρθει και με επισημότητα της ανακοίνωσε:

-Δεσποινίς, τον Οκτώβριο αρχίζουμε στο Rex με την «Ωραία Ελένη». Ξέρετε βέβαια οτο η πρωταγωνίστρια του θεάτρου είναι η Μελίνα Μερκούρη. Σας πληροφορώ ότι ο ρόλος σας είναι εξίσου μεγάλος , αν όχι μεγαλύτερος από τον δικό της. Σας ενημερώνω επίσης πώς αυτό σημαίνει για εσάς δυο πράγματα: Θρίαμβος ή καταστροφή.Διακόψτε λοιπόν τον παραθερισμό σας, γυρίστε το γρηγορότερο στην Αθήνα και περιμένετέ με. Σε λίγες μέρες αρχίζουμε πρόβες.

Η Τζένη δεν ήξερε τι να απαντήσει και τι να αισθανθεί. Είπε απλώς ένα «Ευχαριστώ πολύ» και βγήκε από το δωμάτιο του Μυράτ.

Ήθελε να χοροπηδήσει, να τραγουδήσει, να ουρλιάξει, να φιλήσει οποιονδήποτε έβρισκε μπροστά της κι ας αντηχούσαν ακόμη στ’ αυτιά της οι δύο λέξεις του Μυράτ : «Θρίαμβος ή καταστροφή». Ήξερε βαθιά μέσα της ότι θα έκανε οτιδήηποτε για να υπερισχύσει η πρώτη . Πίστευε τόσο πολύ στον εαυτό της αλλά και στις δυνατότητές της…..

Μπορεί να ταξίδεψε στα χρόνια που ακολούθησαν σε όλο τον κόσμο, να γνώρισε τόσους τόπους και τόσους ανθρώπους. Ποτέ κανένας και πουθενά δεν είχε τόση τρυφεράδα όση η διαδρομή της επιστροφής Πάτρα – Αίγιο.

Στη ζωή της η Τζένη Καρέζη άλλαξε πολλά αυτοκίνητα και ταξίδεψε με όλα τα μέσα μεταφοράς. Το ωραιότερο ταξιδι της ζωής της όμως ήταν μέσα σε εκείνο το λεωφορείο – σαράβαλο της γραμμής Πάτρα-Αίγιο.

Η Τζένη Καρέζη τα επόμενα χρόνια κι όσο η θεατρική και στη συνέχεια η κινηματογραφική της καριέρα εκτοξευόταν επισκέφθηκε την Πάτρα κι άλλες φορές και για επαγγελματικούς λόγους.
Μία από τις πιο γνωστές ταινίες είναι το «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο». 

Εκεί βλέπουμε την Τζένη Καρέζη στην Πάτρα του 1955, μία μεταπολεμική Πάτρα. Η αγαπημένη ηθοποιός μαζί με τους θρύλους του ελληνικού κινηματογράφου Βασίλη Αυλωνίτη και Μίμη Φωτόπουλο έκαναν γυρίσματα τόσο στο Φάρο, όσο και στην πλατεία Γεωργίου, ενώ στο τέλος της ταινίας βλέπουμε ένα καταπληκτικό πλάνο από τα Υψηλά Αλώνια.

Πάτρα 1961. Η νεαρή Πατρινή Μαργαρίτα Κοντοσταύρου (Τζένη Καρέζη) επιβιβάζεται στο τρένο για Αθήνα απο το σταθμό του ΟΣΕ της Πάτρας. Την αποχαιρετά η θεία της (Σαπφώ Νοταρά) που τη μεγάλωσε μετά το θάνατο των γονιών της.

Στα πρώτα λεπτά της ταινίας που τη σημάδεψε μεταξύ άλλων η καταπληκτική μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, θα δείτε την παραλιακή ζώνη της Πάτρας και τον σταθμό του ΟΣΕ.