Ολοκαύτωμα Καλαβρύτων: Οι 13 που επέζησαν από τη σφαγή του 1943

Αλεξόπουλος Γεώργιος του Κωνσταντίνου

Γεννήθηκε το έτος 1888 στο Φλάμπουρα Καλαβρύτων από τον Κωνσταντίνο Παναγόπουλο και την Αδαμαντία Δρόσου από την Κούτελη. Είχε άλλα τέσσερα αδέλφια: τον Αντώνη, τον Γιάννη και την Παναγιώτα και τη Δήμητρα (πέθαναν σε ηλικία 19 ετών από γρίπη). Σε μικρή ηλικία μετανάστευσε στην Αμερική όπου εργάστηκε στις επιχειρήσεις(Πλυντήρια) του αδελφού του Αντώνη. Το έτος 1925 επιστρέφει στην Ελλάδα και παντρεύεται την Θεώνη Μπαλτζούκου από τα Σουδενά και απέκτησαν επτά παιδιά: Την Παναγιώτα Αλεξοπούλου-Πόλκα, τον Ντίνο, τη Βασιλική Αλεξοπούλου-Τερζή, τον Παναγιώτη, τη Διαμαντούλα Αλεξοπούλου-Γιαννακούλια και δυο δίδυμα, τα «διπλάρια», το Μιχάλη και τον Αλέξη. Ασχολήθηκε με το Γενικό Εμπόριο στα Καλάβρυτα, με την παραγωγή τυροκομικών προϊόντων στα Σουδενά και με τη δημιουργία Ηλεκτρικής στο Σκεπαστό.
Απεβίωσε το έτος 1973.

Γεωργαντάς Γεώργιος του Σταύρου

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος 1908 από τον Σταύρο Γεωργαντά και την Μαρία Νικολοπούλου από τα Σουδενά. Είχε ακόμη μία αδελφή την Ευτυχία Γεωργαντά-Αθανασιάδη. Τελειώνοντας τις εγκύκλιες σπουδές του στα Καλάβρυτα ξεκίνησε να σπουδάσει αρχικά Θεολογία και Νομικά, σπουδές που εγκατέλειψε γρήγορα, για να ασχοληθεί -κατόπιν προτροπής και πίεσης του πατέρα του, με το εμπόριο. Το έτος 1937 παντρεύτηκε την Βασιλική Γιαννακοπούλου από το Καστέλι με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο (Πτυχιούχος της Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής-ζει στη Σουηδία) και την Μαρία (Φιλόλογος). Μετά το Ολοκαύτωμα διορίστηκε –μετά από εξετάσεις στο Υπουργείο Δικαιοσύνης-Γραμματέας στην Εισαγγελία Καλαβρύτων, αλλά τελείως ανεξήγητα τη θέση την κατέλαβε «αντ’ αυτού» άλλος…. 
Ο Γεώργιος Γεωργαντάς προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στους χειμαζόμενους από τη γερμανική λαίλαπα συμπατριώτες του-στις χήρες και τα ορφανά-στα πρώτα μετα-καταστροφικά χρόνια από τη θέση του μέλους της Επιτροπής της ΟΥΝΡΑ και του Δημοτικού Συμβούλου αντίστοιχα. 
Απεβίωσε το έτος 1989.

Καρακάσης Χρήστος του Γεωργίου

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος 1898 από τον Γεώργιο Καρακάση και την Βασιλική Καπή. Είχε άλλα έξι αδέλφια: τον Δημήτριο, τον Παναγιώτη, την Αγαθή, τον Βασίλειο, την Μαρία Καρακάση-Φιλιππακοπούλου και την Αλεξάνδρα Καρακάση-Ντάνου. Ασχολήθηκε με την καλλιέργεια των κτημάτων του (αμπέλια, καπνά, σιτηρά κ.ά) απ’ όπου συντηρούσε την οικογένειά του. Το έτος 1936 παντρεύτηκε την Θεώνη Σιμιτζή και απέκτησαν τρία κορίτσια: την Βασιλική, την Αγγελική (απεβίωσε μικρή) και την Ευγενία. Εκλέχτηκε αρκετές φορές Δημοτικός Σύμβουλος – Δημαρχία Τάκη Σπηλιόπουλου και Τάκη Γεωργακόπουλου -,και αγωνίστηκε μαζί με άλλους συμπατριώτες του για την ανοικοδόμηση των Καλαβρύτων.
Απεβίωσε το έτος 1970.

Κώνστας Ιωάννης

Κωστόπουλος Σταύρος του Νικολάου

Γεννήθηκε στην Άνω Ζαχλωρού Καλαβρύτων το έτος 1885 από τον Νικόλαο και την Αγγελική Κωστοπούλου. Παιδί δωδεκαμελούς οικογένειας, μετανάστευσε στην Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής όπου εργάστηκε επί 25 έτη ως έμπορος(Φρουταρία). Επανήλθε στην πατρίδα δύο φορές και κατετάγη στο στράτευμα ως εθελοντής στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913 καθώς και στη Μικρασιατική εκστρατεία του 1922. Το έτος 1933 επέστρεψε στα Καλάβρυτα και παντρεύτηκε την Ελένη Χρήστου Παπαθεοδώρου από την Αροανία Καλαβρύτων και απέκτησαν έξι παιδιά: την Αγγελική Κωστοπούλου-Σέμογλου (Δασκάλα), την Ασπασία Κωστοπούλου-Λογοθετίδου (Δασκάλα), την Ολυμπία Κωστοπούλου- Παπανικολάου (Νηπιαγωγός), την Ειρήνη Κωστοπούλου-Λογγινίδου (Μαία), τον Κωνσταντίνο (Ιατρός) και την Παναγιώτα Κωστοπούλου-Γιαννούλια (Κοινωνική Λειτουργός). Πριν την καταστροφή ασχολήθηκε με το Παντοπωλείο (Super Market) που διατηρούσε ο αδελφός του Κωνσταντίνος, ενώ μετά την καταστροφή με κτηματικές δραστηριότητες-καλλιέργεια αμπελώνων.
Απεβίωσε στα Καλάβρυτα το έτος 1956 σε ηλικία 71 ετών. Ο Δήμος Καλαβρύτων διέθεσε Τιμής Ένεκεν τη Φιλαρμονική να συνοδεύσει τη σορό του.

Μπελογιάννης Κωνσταντίνος του Νικολάου

Γεννήθηκε στο Λάππα από τον Νικόλαο και την Αγγελική Μπελογιάννη. Είχε έναν ακόμη αδελφό τον Δημήτριο που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 13-12-1943 . Νυμφεύτηκε την Ελένη Κοτσώρου και δεν απέκτησαν παιδιά.

Σαρανταυγάς Παναγιώτης του Γεωργίου

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος από τον Γεώργιο Σαρανταυγά και την Ελένη Καραχάλιου από τη Ζαρούχλα. Είχε άλλα έξι αδέλφια: τον Αγγελή (εκτελέστηκε), τον Σταύρο, τον Ιωάννη (εκτελέστηκε), τη Μαρία, τη Χρυσούλα και τη Γιαννούλα. Νυμφεύτηκε την Πανωραία Μπαλαλά και απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Ιωάννη (εκτελέστηκε), τον Γεώργιο (εκτελέστηκε), τον Νικόλαο και τη Γεωργία.
Φονεύθηκε το έτος 1948, κατά τον Εμφύλιο πόλεμο.

Σαμοθρακίτης Γεώργιος του Αγγέλου

Γεννήθηκε το έτος 1922 στα Καλάβρυτα από τον Αγγελή Σαμοθρακίτη και την Αθανασία Καποτά. Είχε αδέλφια: τον Σπυρίδωνα που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 13-12-1943,, την Ιωάννα και την Πατρούλα – Κλεοπάτρα που πέθανε όπως και οι γονείς της πριν την καταστροφή. 
Απεβίωσε το έτος 1950.

Σαρματζόπουλος Τάκης του Κωνσταντίνου

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος 1904 από τον Κωνσταντίνο Σαρματζόπουλο και την Αγγελική Μελισσοπούλου από την Γουμένισσα.. Είχε άλλον έναν αδελφό τον Σπύρο. Από μικρό παιδί ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία που υπήρξε και το κύριο επάγγελμά του. Παντρεύτηκε την Χρυσούλα Παπασωτηρακοπούλου ή Τσεκούρα από τα Σουδενά και απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Βασίλη, τον Κωνσταντίνο, την Αγγελική και την Τασία.
Απεβίωσε το έτος 1991

Μποτώνης Βασίλειος του Νικολάου

Γεννήθηκε στο Πλάνο Ζακύνθου. Νυμφεύτηκε την Αικατερίνη Βαρδακαστάνη από το Βασιλικό Ζακύνθου και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τη Διονυσία, τη Στέλλα, την Αγγελική, και τη Μαρία. 
Απεβίωσε το έτος 1963

Νικολαϊδης Παναγιώτης του Βασιλείου

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος 1911. τον Βασίλειος Νικολαϊδη και την Βασιλική Μιχαλοπούλου. Είχε ακόμη μία αδελφή, την Ειρήνη, η οποία πέθανε μικρή. Σε ηλικία δυόμιση ετών πέθανε ο πατέρας του και μεγάλωσε με την εργασία της μητέρας του. Αποφοίτησε από το τετρατάξιο Γυμνάσιο Καλαβρύτων το 1929.
To 1931 κατετάγη εθελοντής στο 34ο Σύνταγμα Πεζικού. Το 1933 εισήχθη, με το βαθμό του επιλοχία, στην Σ. Σ. Υπαξιωματικών. Το 1936 αποφοίτησε με το βαθμό του ανθυπολοχαγού πεζικού και τοποθετήθηκε στην XΙΙ Μεραρχία Κομοτηνής. Διατέλεσε εκπαιδευτής και εργάσθηκε στα οχυρά της Γραμμής Μεταξά και στο σχεδιασμό αεράμυνας των Νομών Έβρου και Ροδόπης.
Υπηρέτησε ως υπολοχαγός το 1939 στο 39ο Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου και στο 40ό Σύνταγμα Ευζώνων Άρτας. Το Σεπτέμβριο του 1940 βρέθηκε στα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας, στην VΙΙΙ Μεραρχία Ηπείρου η οποία δέχτηκε την Ιταλική επίθεση την 28η/10ου/1940. Τον Νοέμβριο του 1941 τοποθετήθηκε στα Καλάβρυτα, προκειμένου να φροντίσει για την ηθική διαπαιδαγώγηση των μαθητών. Διασώθηκε στον τόπο της εκτέλεσης, με τρία βλήματα μυδραλίου. Υπήρξε Πρόεδρος αναπήρων και θυμάτων πολέμου. Επίσης, ασχολήθηκε με τα Λαϊκά συσσίτια της πόλης των Καλαβρύτων. 
Μετά την 13η/12ου/1943 ανέλαβε Αντιπρόεδρος του Δ.Ε.Σ. με Πρόεδρο τον αείμνηστο Αρχιμανδρίτη Κωνστάντιο Χρόνη. Τον Νοέμβριο του 1944 τοποθετήθηκε στη Σ. Δ. Πατρών. Το 1945 στο 315 Τ. Εθνοφρουράς Μεσολογγίου που μετατράπηκε σε 74η Ελαφρά Ταξιαρχία. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου βρέθηκε στις τάξεις του Εθνικού Στρατού Τραυματίσθηκε στις 2/6ου/1948 και αποστρατεύθηκε ως ανάπηρος πολέμων 1940-1949. Τιμήθηκε με πολλά αριστεία ανδρείας, μετάλλια και παράσημα: Αριστείο Ανδρείας (3 φορές), Χρυσούς Σταυρούς Γεωργίου Α’ και μετά ξιφίων, Πολεμικός Σταυρός Γ΄ Τάξεως, Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου ‘40-41, Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων, Πολεμικός Σταυρός Β’ Τάξεως (4 φορές) και μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
Παντρεύτηκε το 1941 την Ελένη Τζούδα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Γεωργομίμη, την Βασιλική και την Αγγελική. Έχασε στην Κύπρο το γιο του, Υποπλοίαρχο Πολεμικού Ναυτικού, ενώ την 13η/12ου19/43 τον αδελφό της συζύγου του Γεώργιο και τον άλλο αδελφό της, Δημήτρη, στην Ήπειρο την 27η/11ου/1940, καθώς και πολλούς άλλους συγγενείς του. Παρέμεινε στα Καλάβρυτα, εργαζόμενος ως έμπορος, μέχρι το θάνατό του.
Απεβίωσε το έτος 2001.

Σπηλιόπουλος Τάκης του Λεωνίδα

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος 1900 από τον Λεωνίδα Σπηλιόπουλο και την Γιαννούλα Παγωνή. Είχε άλλα έξι αδέλφια: τον Παναγιώτη, τον Νίκο, την Μαρία, την Χαρίκλεια, την Ευθυμία και την Βασιλική. Ασχολήθηκε με το εμπόριο συνεχίζοντας το επάγγελμα του πατέρα του. Μετά τη νοσηλεία του στην Αθήνα-ήταν ένας από τους δεκατρείς διασωθέντες-, εργάστηκε σε πολύ καλή θέση στην εταιρεία «ΧΡΩΠΕΙ» των αδελφών Σοφιανόπουλου. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τη θέση του κι επέστρεψε στα Καλάβρυτα , για να βοηθήσει στην αναγέννηση της πόλης και στην περίθαλψη των απορφανισμένων γυναικόπαιδων. 
Ο Τάκης Σπηλιόπουλος υπήρξε ένας από τους τέσσερις Έλληνες που κατέθεσαν σαν μάρτυρες κατηγορίας κατά των Γερμανών εγκληματιών στη Δίκη της Νυρεμβέργης το έτος 1947.
Διετέλεσε Δήμαρχος Καλαβρύτων μετά την καταστροφή και αγωνίστηκε με αφοσίωση για τα καθήκοντα του, που αρχίζοντας από το να κάνει το νυχτοφύλακα για να κυνηγάει ασυνείδητους επιδρομείς που έκλεβαν ό,τι είχε μείνει στα ερείπια των σπιτιών και καταστημάτων, έφθαναν στα προβλήματα της σίτισης των ορφανών. Και διέθεσε στο διάστημα της Δημαρχίας του, ένα σημαντικό ποσό χρυσών λιρών που είχε, από τους κόπους και την εργασία του.
Ο Τάκης Σπηλιόπουλος υπήρξε ένας αγνός πατριώτης που πραγματικά πονούσε και αγαπούσε τα Καλάβρυτα.
Απεβίωσε το έτος 1988.

Φερλελής Αργύριος του Νικολάου

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος 1927 από τον Νικόλαο Φερλελή και τη Μαριγώ Δούβου από τα Σουδενά. Είχε άλλα τέσσερα αδέλφια, τον Χρήστο, τον Βασίλη, τον Κίμωνα και τον Αλέξη. Άσκησε πολλά και κοπιώδη βιοποριστικά επαγγέλματα, για να καταλήξει υπάλληλος του ΕΙΝ (Εθνικό Ίδρυμα Νεότητος), απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Παντρεύτηκε την Αδαμαντία Ζησιμοπούλου και απέκτησαν τρία παιδιά: τον Κίμωνα (πέθανε μικρός), τον Αντώνιο (έφυγε και αυτός νωρίς) και τον Νίκο.
Απεβίωσε το έτος 2005.

Στην οδό Αγίου Αλεξίου και κατά μήκος του πεζοδρομίου που εφάπτεται του μαντρότοιχου του περιβόλου του Δημοτικού Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, πριν από μερικά χρόνια φυτεύτηκαν συμβολικά δεκατρία δέντρα-Αριές προς τιμήν των δεκατριών διασωθέντων από την εκτέλεση Καλαβρυτινών από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής την 13η Δεκεμβρίου 1943.

πηγή: dmko.gr