Δύο παρέες που έγραψαν, κι ακόμα γράφουν, ιστορία στο Πατρινό Καρναβάλι - ΣΠΑΝΙΕΣ ΦΩΤΟ

Aς πιάσουμε το νήμα από την αρχή. Ήταν το 1979 όταν μια παρέα σινεφίλ, ιδρυτικά μέλη της Κινηματογραφικής Λέσχης Πατρών, διοργάνωσαν τον πρώτο χορό μεταμφιεσμένων της Λέσχης, που συνδέει μοναδικά μέχρι και σήμερα, την έβδομη τέχνη με την τέχνη του καρναβαλιού, με «οχήματα» τη φαντασία, τη δημιουργικότητα, το κέφι.

Κάθε χρόνο, εδώ και σαράντα χρόνια, η Λέσχη αντλεί τη θεματολογία της από μια γνωστή ταινία και όχι μόνο, και το... πάρτι ξεκινά. Το ραντεβού για τον πρώτο χορό, που συνέπεσε φυσικά με τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της Λέσχης, δόθηκε σε ένα μικρό, σχετικά, χώρο, στην αίθουσα «Δανιηλίδα» στο «Βοσινάκη», στην οδό Γούναρη.

Στις μέρες μας ο χορός την Κινηματογραφικής Λέσχης Πατρών είναι από τους ιστορικούς χορούς της καρναβαλικής περιόδου, προσελκύοντας κυρίως πρόσωπα από τον επιστημονικό, τον καλλιτεχνικό και τον κόσμο της πολιτικής.

Στους ρυθμούς αυτού του πάρτι, που πραγματοποιείται πάντα την τελευταία Παρασκευή της Αποκριάς, κατά καιρούς έχουν χορέψει ο Αχαιός Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο γνωστός Πατρινός συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος, ο σχεδιαστής μόδας Λάκης Γαβαλάς, η ηθοποιός Βάνα Μπάρμπα, ο γνωστός παρουσιαστής Αλέξης Κωστάλας, ο «δικός μας» Τάκης Ζαχαράτος.

Η προϋπόθεση συμμετοχής είναι μια, απλή και καθοριστική. Η μεταμφίεση. Σε διαφορετική περίπτωση, οι ενδιαφερόμενοι θα μείνουν εκτός «νυμφώνος», όπως ο αείμνηστος πολιτικός Μιχάλης Παπαγιαννάκης.

Εκτός από τη μεταμφίεση, η σάτιρα αποτελεί τη δεύτερη φύση του Πατρινού Καρναβαλιού αλλά και των μελών του Καρναβαλικού Κομιτάτου, το οποίο «γεννήθηκε» το 1992, από δυο «μαμάδες», γνωστές για την αγάπη τους στο καρναβάλι. Από τη αξέχαστη Ντούλη Δημητροπούλου, που έφυγε φέτος από τη ζωή και η οποία δημιουργούσε τα κοστούμια στις θεατρικές παραστάσεις του Κομιτάτου και τη Βικτωρία Αγγελοπούλου, πρώην πρόεδρο της ΔΕΠΑΠ και της ΔΕΠΑΡ.

Οι δυο γυναίκες απηύθυναν «προσκλητήριο» σε καρναβαλιστές όλων των ηλικιών, προκειμένου να φτιάξουν το δικό τους σωματείο. Το Καρναβαλικό Κομιτάτο πήρε σάρκα και οστά και εδώ και εικοσιεφτά χρόνια καταθέτει το δικό του στίγμα στο Πατρινό Καρναβάλι, ποικιλοτρόπως.

Ξεχωριστοί χοροί μάσκας, αξέχαστα πάρτι τελευταίας Κυριακής, διασκεδαστικές θεατρικές παραστάσεις από παιδιά και ενήλικες, ανατρεπτικά καρναβαλικά δρομολόγια και εκθέσεις εικαστικών, κατασκευών και γελοιογραφίας, έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο καρναβαλικό «μενού» του Κομιτάτου. Πρόσωπα περισσότερο ή λιγότερο γνωστά στην Πατραϊκή κοινωνία, διαφόρων ηλικιών και επαγγελμάτων, αλλάζουν ρόλους στη ζωή και έτσι δικηγόροι, πότε σκηνοθετούν, πότε ερμηνεύουν, πότε δημιουργούν κοστούμια, δημοσιογράφοι πιάνουν την πένα και γράφουν, όχι ρεπορτάζ, αλλά θεατρικά κείμενα, γιατροί, διαφημιστές και όχι μόνο, συνθέτουν μουσικές και δίνουν το δικό τους ρεσιτάλ, από οποιοδήποτε πόστο.

Η δράση όμως του Κομιτάτου δεν σταματά στη σκηνή. Συνεχίζεται και κάτω από αυτή. Ποιος δε θυμάται το χορό μάσκας του Κομιτάτου. Το κουτί των αναμνήσεων όμως περιλαμβάνει και το χορό της τελευταίας Κυριακής της Αποκριάς. Η συγκεκριμένη χοροεσπερίδα διοργανώθηκε πρώτη φορά το 1993, όχι σε κάποια αίθουσα ή άλλο κέντρο διασκέδασης, παρά στο καράβι Λατώ. Τα παράπονα που διατύπωσαν ιδιοκτήτες νυκτερινών καταστημάτων της περιοχής έφτασαν μέχρι και το Υπουργείο Ναυτιλίας, απόφαση του οποίου απαγόρευσε να γίνει ο χορός εκ νέου, σε καράβι.

Το περίφημο οινοποιείο Νο 9 της Αchaia Clauss, ανακαλύφθηκε από το Κομιτάτο και το οποίο τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο φιλοξένησε το χορό της τελευταίας Κυριακής, αλλά μετατράπηκε σε σημείο αναφοράς των Καρναβαλικών χορών της Πάτρας, καθώς και λοιπών κοινωνικών εκδηλώσεων. Τα τελευταία χρόνια το Κομιτάτο εξελίχθηκε, προσθεσαφαίρεσε εκδηλώσεις, με κάποιες όπως ατ θεατρικά του να παραμένουν σημείο αναφοράς της Καρναβαλικής περιόδου.

Πηγη:Περιοδικό Best/ Ελευθερία Μακρυγένη

Η κεντρική φωτό είναι του Χρήστου Κοσμά