Ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα στο κέντρο της Πάτρας- Η ανακαίνιση που "ξεπλήρωσε" το χρέος της πόλης στον Χρήστο Κορύλλο

Από το Υπουργείο Πολιτισμού, περιγράφεται ως «…διώροφο, με τον κεντρικό άξονα στην πρόσοψη, ιδιαίτερα τονισμένο. Πάνω από τα ανοίγματα της όψης σε όλο το περιμετρικό γείσο υπάρχουν τραβηχτές κορνίζες», που καλύπτεται από κεραμοσκεπή στέγη. Στον όροφο υπάρχει ένας εξώστης εμπρός από τα τρία ανοίγματα του κεντρικού τμήματος της πρόσοψης. Το δάπεδό του είναι μαρμάρινο και στηρίζεται σε τέσσερα διακοσμημένα φουρούσια (πρόσθετα εξαρτήματα που χρησιμεύουν ως υποστηρίγματα του εξώστη). Το κιγκλίδωμα είναι από σφυρηλατημένο σίδερο. Μια επιβλητική εσωτερική μαρμάρινη σκάλα με χυτοσιδερένιο κιγκλίδωμα και ξύλινη κουπαστή συμπληρώνει την εικόνα του αρχιτεκτονικού κοσμήματος που σε ταξιδεύει μέσα στο χρόνο και θυμίζει το αστικό παρελθόν της Πάτρας».

Ο Χρήστος Κορύλλος ήταν γιατρός από την Πάτρα, συγγραφέας κυρίως λαογραφικών βιβλίων και πολιτικός, εκλεγμένος βουλευτής δυο φορές.

Ο σπουδαίος Πατρινός γιατρός που χάρισε τα πάντα ... - The Best News

Γεννήθηκε στην Πάτρα τον Ιανουάριο του 1842, άτομο ευφυές, πολυάσχολο, δραστήριο και τολμηρό.

Είχε ανέκαθεν οικονομική ευμάρεια. Σπούδασε ιατρική στην Αυστρία και Γερμανία και όταν γύρισε από το εξωτερικό επιδόθηκε στην άσκηση της ιατρικής έχοντας μάλιστα πολλή πελατεία στο φαρμακείο του Καρακίτσου επί της οδού Γεροκωστοπούλου.

Από τότε άρχισε η ευεργετική δράση του Ερυθρού Σταυρού στην Πάτρα και ο Κορύλλος ήταν πρωτεργάτης του έργου αυτού.

εκείνη ήταν νεότευκτο και από τα πιο σύχρονα στην Ευρώπη.

Αρχικά εργάστηκε ως απλός ιατρός, μετά Διευθυντής στην Παθολογική κλινική και από το 1904 Διευθυντής του Νοσοκομείου.

Ο Κορύλλος έδωσε όλη την περιουσία του σε δωρεές και στο νοσοκομείο. Με τρεις πανομοιότυπες διαθήκες, όρισε κληρονόμο όλης της περιουσίας το Νοσοκομείο.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δράσης του είναι ότι λίγο πριν τον θάνατό του ενώ ήταν κλινήρης δώρισε 50.000 δραχμές στο ορφανοτροφείο του Παναγιώτη Σκαγιόπουλου.

Επίσης στην διαθήκη του όρισε να δοθούν από 300 δραχμές σε όλο το εργατικό προσωπικό του Δημοτικού Νοσοκομείου.

Είχε γράψει και εκδώσει πλήθος βιβλίων και μελετών, κυρίως λαογραφικά.

Ήταν ιδρυτής και πρόεδρος του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου και της Παναχαϊκής.

Απεβίωσε στις 5 Ιανουαρίου 1930 και κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Πατρών, όπου υπάρχει ακόμα ο τάφος του με χαραγμένη τη ρήση του Σωκράτη: «Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα».

Η Πάτρα τον τίμησε με ένα δρόμο δίπλα στο Παλαιό δημοτικό Νοσοκομείο.