ΦΑΚΕΛΟΣ: "Οι Δήμαρχοι της Πάτρας": Η περίοδος που η πόλη εκσυγχρονίστηκε με λιμάνι, δρόμους, τραμ και ηλεκτρισμό

Κατά την θητεία του προκάλεσε πολλές αντιδράσεις για τη επιμονή του να ιδρύσει μυστική αστυνομία του δήμου.

Ήταν παντρεμένος με την κόρη του Υδραίου πρωθυπουργού Δημητρίου Βούλγαρη.

Πέθανε το 1903.

Η οικία του, δυόροφη, βρισκόταν στην διασταύρωση των οδών Γούναρη και Σωτηριάδου όπου αργότερα κάηκε και καταστράφηκε, για ένα διάστημα φιλοξένησε και το Κακουργιοδικείο Πατρών.

Ο Αριστομένης Κοντογούρης (Πάτρα, 1841 - Αθήνα, 1904) ήταν Έλληνας πολιτικός, δήμαρχος Πατρέων και βουλευτής Αχαΐας.

Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος του δικαστικού Στυλιανού Κοντογούρη, γόνου πλούσιας πατρινής οικογενείας και εγγονός του Ανδρέα. Απεβίωσε το 1904 και ήταν παντρεμένος από τις 3 Νοεμβρίου 1878 με την Βικτωρία Σισίνη, κόρη του Χρύσανθου Σισίνη και γιοι τους ήταν ο Νικόλαος και ο Φίλιππος.

Τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Πάτρα και το 1859 μετακόμισε με την οικογένεια του στην Αθήνα όπου και γράφτηκε στην Νομική σχολή.

Το 1862 λόγω του παππού του που ήταν πρόξενος της Πρωσίας κέρδισε υποτροφία της Πρωσικής κυβέρνησης και πήγε στο Βερολίνο για να συνεχίσει τις σπουδές του. Στο Βερολίνο έμεινε μέχρι το 1867 παίρνοντας τρία διπλώματα στην εκεί νομική σχολή.

Για λόγους υγείας εγκαταλείπει το Βερολίνο και την υποτροφία και πηγαίνει στο Παρίσι στην εκεί νομική σχολή.

Το 1867 επιστρέφει στην Ελλάδα αριστεύει στις εξετάσεις του Αρείου πάγου και αρχίζει να ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου.

Εκλέχτηκε βουλευτής Πατρών το 1873, το 1879, το 1881, το 1882 και το 1885 , απέτυχε στις εκλογές του 1887.

Χρημάτισε υπουργός δικαιοσύνης και δημοσίας εκπαίδευσης στην Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885.

Διετέλεσε δήμαρχος Πατρέων την περίοδο 1891-1895.

Ήταν υποψήφιος δήμαρχος αλλά έχασε στην εκλογική αναμέτρηση το 1888, υποστηρίχθηκε από τον Αχιλλέα Γεροκωστόπουλο στις δημοτικές εκλογές του 1890 και κατάφερε να νικήσει τον βιομήχανο Γεράσιμο Κόγκο.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ιδρύθηκε η Φιλαρμονική εταιρεία Πατρών και το Αρσάκειο Πατρών.

Χαρακτηριστική ήταν η στάση του απέναντι στις οικονομικές απαιτήσεις του Γάλλου μηχανικού Μανιάκ για το λιμάνι της Πάτρας.

Το 1887 ήταν από τους πρωτεργάτες για την ίδρυση σκοπευτικού συλλόγου στην Πάτρα και μέλος της πενταμελούς διοικούσας επιτροπής του όταν ιδρύθηκε.

Ο Δημήτριος Βότσης (1848-1917) ήταν βουλευτής & δήμαρχος Πατρέων.

Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1847 αλλά η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από την Παραμυθιά της Ηπείρου.

Ήταν γιος του Αθανασίου και της Ελένης Βότση, οι οποίοι ήταν από τους πρώτους οικιστές της πόλης μετά από την σχεδόν ερημοποίηση της κατά την Επανάσταση. Σπούδασε νομικά και αργότερα άσκησε την δικηγορία στην Πάτρα. Παράλληλα υπήρξε πάρεδρος του Πρωτοδικείου Πατρών.

Το 1891 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος και διετέλεσε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Το 1895 εκλέχτηκε βουλευτής με τον συνδυασμό του Αχιλλέα Γεροκωστόπουλου. Το 1899 εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων ενώ επανεκλέχτηκε για άλλες δύο θητείες, το 1903 & το 1907. Η τελευταία του θητεία παρατάθηκε μέχρι το 1914 λόγω των Βαλκανικών Πολέμων. Με την λήξη της θητείας του, το 1914, ξαναέθεσε υποψηφιότητα για την δημαρχία χωρίς όμως επιτυχία αυτήν τη φορά, καθώς συγκέντρωσε λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό του Δημήτριο Ανδρικόπουλο Μπουκαούρη.

Επι ημερών του ξεκίνησε η ανέργεση του νέου Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέα, όταν ως βουλευτής εισηγήθηκε το θέμα στο κοινοβούλιο και το 1908 θεμελιώθηκε παρουσία του βασιλιά Γεωργίου Α´.

Ίδρυσε τα δημοτικά σφαγεία στην Ακτή Δυμαίων, αγόρασε το σημερινό Δημαρχιακό μέγαρο αντί 121.000 δραχμών, ανήγειρε το πτωχοκομείο στην Ακτή Δυμαίων, ρυμοτόμησε τις συνοικίες της πόλης, κατασκεύασε νέα δεξαμενή στο Κάστρο που λειτουργεί ακόμα και σήμερα, το νέο υδραγωγείο, αλλά και υπονόμους μήκους 12 χιλιομέτρων.

Αγόρασε τους στρατώνες στην συνοικία Σύνορα που υπάρχουν και σήμερα, φρόντισε την για την εμφάνιση και τον εξωραϊσμό της πόλης δεντροφυτεύοντας πλατείες, τοποθέτησε δημοτικούς φανούς, ξεκίνησε την ασφαλτόστρωση των δρόμων που μέχρι τότε ήταν χωμάτινοι και διαρρύθμισε την Πλατεία Όλγας.

Έφερε τον ηλεκτρισμό στην Πάτρα το 1902 κατασκευάζοντας το εργοστάσιο αεριόφωτος στην Κρύα Ιτεών και τοποθέτησε τους πρώτους λαμπτήρες στην Πλατεία Γεωργίου Α΄ και στην οδό Μαιζώνος.

 Το 1902 έφερε το Τραμ στην Πάτρα αντικαθιστώντας τους ιππήλατους σιδηρόδρομους που υπήρχαν με ηλεκτροκίνητους, καθιστώντας την Πάτρα πρώτη ελληνική πόλη στον τομέα αυτόν.

Επίσης μείωσε την τιμή παροχής του νερού στους φτωχούς που το πλήρωναν στην μισή σχεδόν τιμή.

Κατά την θητεία του η τότε κυβέρνηση επιχείρησε να αφαιρέσει τα έσοδα του Δήμου Πατρέων προς όφελος της, κάτι το οποίο κατάφερε και απέτρεψε ο Βότσης μετά από μεγάλο αγώνα.

Έχει βραβευτεί από την Ιταλική κυβέρνηση με το τιμητικό παράσημο του Χρυσού σταυρού της Σωτήρος  για την εκπολιτιστική του δράση.

Απεβίωσε στις 28 Οκτωβρίου του 1917.

 Ο Δήμος Πατρέων τον τίμησε δίνοντας το ονομά του σε μια οδό της Πάτρας και στήνοντας την προτομή του στην Πλατεία Τριών Συμμάχων.

 Η προτομή του, ωστόσο, μεταφέρθηκε το 2000 στην πλατεία που υπάρχει στο κάτω μέρος της οδού που φέρει το όνομα του, επί της Λεωφόρου Όθωνος-Αμαλίας.

Ειδήσεις Τώρα

Το Ρωμαϊκό στάδιο της Πάτρας - Εκεί που Έλληνες και Ρωμαίοι έκαναν αθλητισμό και μονομαχίες

Ίντερνετ υπερυψηλής ταχύτητας με κρατική επιδότηση: Δείτε σε ποιες περιοχές - Άνοιξε η πλατφόρμα για τις αιτήσεις

Welcome to UP 2023: To Πανεπιστήμιο διερευνά την περίοδο του Μεσοπολέμου