To δακρυσμένο βλέμμα του Αλέν Ντελόν στις Κάννες συγκίνησε τους σινεφίλ - Όταν η ομορφιά & το ταλέντο δεν "γερνούν" ποτέ

Ότι και να πεις για τον 83χρονο σήμερα κινηματογραφικό θρύλο Αλέν Ντελόν είναι λίγο. Υπήρξε ίσως ο διασημότερος Ευρωπαίος σταρ του σινεμά και ίσως ο πιο γοητευτικός στο μυαλό του γυναικείου κοινού τη δεκαετία του ’60. Οι υπεύθυνοι του φετινού Διεθνούς Φεστιβάλ των Καννών έπραξαν το αυτονόητο και τον κάλεσαν στο τουριστικό θέρετρο των Καννών στην Κυανή Ακτή της Γαλλίας για του απονείμουν τον Τιμητικό Χρυσό Φοίνικα διότι ο Ντελόν παραμένει & είναι ένας ζωντανός θρύλος του γαλλικού και ευρωπαϊκού σινεμά.

Το πιο γνωστό κινηματογραφικό Φεστιβάλ του κόσμου, λοιπόν, αυτό των Καννών, στο οποίο ο Ντελόν πήγε αρκετές φορές με αξιόλογες ταινίες (η πρώτη ήταν το 1961 για την ταινία του Ρενέ Κλεμάν «Γλυκιά που είναι η Ζωή»), αλλά προτίμησε, από τις βραβεύσεις και τα περίφημα «πάρε δώσε», ίσως περισσότερο το γλέντι, με τις καλλιτεχνικές παρέες, ως επί το πλείστον γυναικείες, ακόμη και ξεφαντώματα που ξέφευγαν από τα συνηθισμένα, ακόμη και με τα μέτρα, της γαλλικής Κυανής Ακτής. Ο μόνιμος πλέον κάτοικος Ελβετίας Αλέν Ντελόν προστίθεται στους Γούντι Άλεν, Ζαν Μορό, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Κλιντ Ίστγουντ, Τζέιν Φόντα, Μανοέλ ντε Ολιβέιρα, Ζαν Πολ Μπελμοντό και Ανιές Βαρντά, η οποία πέθανε πριν περίπου ένα μήνα και το πρόσωπο της κοσμεί την επίσημη αφίσα της 72ης διοργάνωσης.

Αυτή η τιμητική διάκριση, όπως γράφει το ΑΠΕ ήρθε, σε μία εποχή που συνεχώς φτωχαίνουν τα κριτήρια για τους κινηματογραφικούς αστέρες και αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για να θυμηθούμε την αστραφτερή και μυστηριώδη ζωή του, τις γυναίκες που λάτρεψε και τις κορυφαίες κινηματογραφικές του στιγμές. Για τη ζωή του Αλέν Ντελόν έχουν γραφεί μυριάδες σελίδες, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο.

Η απίστευτη ομορφιά του και η κλασική του γοητεία, κατάφερνε να κλέψει το βλέμμα ακόμη και όταν δίπλα του ήταν η Μπριζίτ Μπαρντό, η Ρόμι Σνάιντερ ή η Κλαούντια Καρντινάλε, ενώ η ζωή του γινόταν ακόμη πιο μυστηριώδης, καθώς συνδύαζε ταυτόχρονα το αλήτικο με το αγγελικό, το βίαιο με το τρυφερό, το αλαζονικό με το μελαγχολικό.

Μια απίθανη ζωή

Όπως είχε πει και ο ίδιος κάποτε, «η ιστορία της ζωής μου είναι τόσο απίθανη, ώστε κανένας δημοσιογράφος δεν θα ήταν ικανός να την γράψει». Αλλά ας αρχίσουμε από τα σίγουρα. Έχει γεννηθεί στις 8 Νοεμβρίου του 1935 στη Σο, στα περίχωρα του Παρισιού. Μητέρα του ήταν η όμορφη Εντίθ και πατέρας του ο μποέμ καλλιτέχνης Φαμπιέν Ντελόν. Χώρισαν όταν ο Αλέν ήταν τεσσάρων ετών. Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε έναν αλλαντοποιό και ο μικρός Αλέν ξέπεσε στις παραμάνες. Έτσι, επειδή ο σύζυγος μίας παραμάνας ήταν δεσμοφύλακας στη φυλακή της Μπουρ λα Ρεν, τα πρώτα του παιχνίδια τα έκανε στο προαύλιο της φυλακής, με τα άλλα παιδιά των δεσμοφυλάκων. Από τα 8 έως τα 14 του, άλλαξε 6 οικοτροφεία, με τη ζωηράδα ενός παιδιού που δεν κατάλαβε ποτέ την απόρριψη των γονιών του. Κακός μαθητής, ένας αληθινός «διαβολάκος», κατάφερε να αποβληθεί από σχεδόν όλα τα δημόσια σχολεία που πήγε.

Στα 18 του κατετάγη εθελοντής στο Πολεμικό Ναυτικό, για να βρεθεί στη Σαϊγκόν, όταν η Ινδοκίνα φλεγόταν. Ευτυχώς γι' αυτόν δεν επέδειξε κανέναν ηρωισμό και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της θητείας του στα κρατητήρια, αφού είχε διάφορα μπλεξίματα. Γυρνώντας στο Παρίσι, μετά την απόλυσή του από το στρατό, δίχως φράγκο στην τσέπη, κάνοντας διάφορες δουλειές του ποδαριού, ζούσε παρέα με φτωχοδιάβολους και πόρνες της πλατείας Πιγκάλ. Η πέρασή του στις γυναίκες είχε και τα καλά του, αφού οι «πεταλουδίτσες» της πλατείας Πιγκάλ τον τάιζαν, τον φρόντιζαν, τον προστάτευαν από τους σκληρούς, τους μαχαιροβγάλτες της περιοχής.

*Η συγκίνηση του Ντελόν την Κυριακή 19 Μαΐου 2019 στις Κάννες ήταν μεγάλη κατά την παρουσία του στο κόκκινο χαλί του Φεστιβάλ και όπως έδειξαν οι φωτ. ο σταρ δεν άντεξε και δάκρυσε. Μαζί του είχε και την όμορφη κόρη του Ανούσκα, η οποία και του φίλησε το χέρι. Η είδηση της παρουσίας του και του τιμητικού Χρυσού Φοίνικα για το σύνολο της καριέρας του, ήταν πρώτη καλλιτεχνική είδηση στον Ευρωπαικό & διεθνή Τύπο και στις ελληνικές εφημερίδες.

Με στοιχεία & από το ΑΠΕ