Ένας κορυφαίος Πατρινός μπροστά από την εποχή του με πολύ πλούσιο βιογραφικό

Ο μεγάλος ευεργέτης του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου

Από νωρίς εισήλθε στην υπηρεσία του Δημοτικού Νοσοκομείου Πατρών που την εποχή εκείνη ήταν νεότευκτο και από τα πιο σύγχρονα στην Ευρώπη. Αρχικά εργάστηκε ως απλός ιατρός, μετά Διευθυντής στην Παθολογική κλινική και από το 1904 Διευθυντής του Νοσοκομείου.

Ο Κορύλλος έδωσε όλη την περιουσία του σε δωρεές και στο νοσοκομείο. Με τρεις πανομοιότυπες διαθήκες, όρισε κληρονόμο όλης της περιουσίας το Νοσοκομείο.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δράσης του είναι ότι λίγο πριν τον θάνατό του ενώ ήταν κλινήρης δώρισε 50.000 δραχμές στο ορφανοτροφείο του Παναγιώτη Σκαγιόπουλου.

Επίσης στην διαθήκη του όρισε να δοθούν από 300 δραχμές σε όλο το εργατικό προσωπικό του Δημοτικού Νοσοκομείου.

Μετεωρολόγος πολύ πριν την ίδρυση της ΕΜΥ

Είχε γράψει και εκδώσει πλήθος βιβλίων και μελετών, κυρίως λαογραφικά. Ανάμεσά τους και οι «Ενδεκαετείς Μετεωρολογικαί Παρατηρήσεις Εν Πάτραις: (1882-1892) (1893)» Ένα βιβλίο που γράφτηκε κι εκδόθηκε πολύ πριν την ίδρυση της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (ΕΜΥ)  το 1931 με εκτιμήσεις του Κορύλλου επί 11 χρόνια για τα μετεωρολογικά στοιχεία της Πάτρας! Μπήκε μάλιστα μπροστά για να γίνει ο σύγχρονος για την εποχή του μετεωρολογικός σταθμός της πόλης.

Μετέτρεψε τον Παναχαϊκό από αθλητικό σύλλογο σε πολιτιστικό παράγοντα της χώρας

 Ήταν ιδρυτής και πρόεδρος του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου και της Παναχαϊκής. Η συμβολή του και η προσφορά του υπήρξαν κορυφαίες στα δυο σωματεία.

Επίσης ήταν πρωτεργάτης της συγχώνευσης της ΓΕ Πατρών και του Παναχαϊκού ΓΣ για την ίδρυση της Παναχαϊκής, και ως πρόεδρος του Παναχαϊκού για την ίδρυση του ΣΕΓΑΣ.

Επί προεδρίας του έγιναν οι πρώτοι αγώνες ποδοσφαίρου, κολύμβησης, ποδηλασίας, στίβου, γυμναστικής, σκοποβολής, πάλης και άρσης βαρών στην Πάτρα και στην Ελλάδα. Στα νεανικά του χρόνια ήταν και αθλητής του σκοπευτικού τμήματος του Παναχαϊκού, αναφέρεται ότι είχε διακριθεί σε εσωτερικούς αγώνες το 1907.

Οι επεισοδιακές εκλογές του 1895 με τα μαχαιρώματα και τα… «κρα»

Ο Κορύλλος ήταν υποψήφιος σε Δημοτικές και σε Βουλευτικές εκλογές με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Εκλέχτηκε 2 φορές βουλευτής Αχαΐας.

Χαρακτηριστική είναι η ιστορία για τις δημοτικές  εκλογές στην Πάτρα το Σεπτέμβριο του 1895 που αφορά στην μονομαχία του Θάνου Κανακάρη – Ρούφου και του προέδρου της Παναχαϊκής (ΠΓΣ τότε) Χρήστου Κορύλλου.

Ο Θάνος Κανακάρης ήταν πρωτότοκος γιος του επίσης Δημάρχου αλλά και πρωθυπουργού, Μπενιζέλου Ρούφου. Είχε ήδη μακριά πολιτική καριέρα, σαν αρχηγός του Ρουφικού κόμματος, μετά το θάνατο του πατέρα του, εκλεγμένος πληρεξούσιος Πατρών στην Εθνοσυνέλευση το 1864 και εκλεγμένος βουλευτής τρεις φορές μέχρι τότε, σε 4 εκλογικές αναμετρήσεις. Ο Δεληγιώργης και ο Τρικούπης τον είχαν κάνει υπουργό εκκλησιαστικών το 1877 και το 1890. Είχε ήδη βγει δήμαρχος Πατρέων το 1879.

Ο Χρήστος Κορύλλος ήταν γιατρός και δραστήριος άνθρωπος με πολλές ιδιότητες. Τη μεγαλύτερη απήχηση στην πατραϊκή κοινωνία την είχε ως Πρόεδρος του Παναχαϊκού από το 1892. Στη διάρκεια της προεδρίας του όχι μόνο ενεργοποίησε τον Σύλλογο αλλά αγόρασε και γήπεδο για γυμναστήριο πίσω από τα Ψηλαλώνια, οργάνωσε σχολεία Ξένων γλωσσών, εμπορική σχολή, μουσική σχολή. Όλα με τη βοήθεια των μελών του Παναχαϊκού αφού ήταν άνθρωπος που μπορούσε να μαζεύει και να παρακινεί τους αξιολογότερους της κοινωνίας της Πάτρας, εκείνη την εποχή, σε ένα κοινό σκοπό.

Εξαιτίας του απλώματος του Παναχαϊκού σε πολλούς τομείς, τον προηγούμενο χρόνο είχε αντιμετωπίσει τη διάσπαση του Συλλόγου, με αφορμή συζήτηση για τη συμμετοχή του Παναχαϊκού σε εκδηλώσεις για το σταφιδικό ζήτημα της εποχής. Τότε έφυγαν πολλά μέλη, άλλα διαγράφηκαν μέσα σε κλίμα έντασης και αυτοί που έφυγαν έφτιαξαν τη Γυμναστική Εταιρία Πατρών.

Στις εκλογές ο Κορύλλος κατέβαινε ως ανεξάρτητος υποψήφιος, όμως ο κυριότερος υποστηρικτής του ήταν ο Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος.

Οι δύο άλλοι υποψήφιοι ήταν ο Γερούσης και ο Κόγκος που δεν είχαν αρκετή υποστήριξη. Μια συνηθισμένη μέρα της προεκλογικής περιόδου ήταν γεμάτη με μια διαδήλωση οπαδών κάποιου υποψηφίου και μια αντιδιαδήλωση κάποιου άλλου.

Στο Νεολόγο της 9ης Σεπτεμβρίου 1895 διαβάζουμε για την έβδομη συγκέντρωση έξω από το εντευκτήριο του Κορύλλου και της οικίας Γεροκωστόπουλου.

Ξεκίνησε το πλήθος από το εντευκτήριο ( προεκλογικό κέντρο) και προχώρησε στην Ερμού, ανέβηκε στην Άνω Πόλη και μετά από λίγο από τη Γούναρη (τότε Καλαβρύτων), Αγίου Ανδρέου και Κορίνθου και ξαναγύρισαν στο εντευκτήριο.

 Ακούγονταν αδιάκοπα ζητωκραυγές και πυροβολισμοί και ο ενθουσιασμός ανέβαινε μέχρι να μιλήσει ο υποψήφιος.

Ο Κορύλλος έδωσε συγχαρητήρια στους ψηφοφόρους του για τη συμπεριφορά τους.

Μετά πήρε το λόγο ο Γεροκωστόπουλος που μίλησε αρκετά και είπε ότι πρέπει να αντισταθεί ο λαός στα ηνωμένα κόμματα που πολιορκούν το δήμο.

Και ο Κανακάρης βγήκε στον εξώστη του σπιτιού του και μίλησε στους οπαδούς του, που μαζεύονταν σιγά - σιγά αφού έρχονταν με τα πόδια από διάφορες συνοικίες της Πάτρας. Είπε ότι δεν έβρισε τους αντίπαλούς του, αφού πολιτεύεται ήσυχα και είναι και ο πρώτος λόγος που βγάζει στην προεκλογική περίοδο και ότι θα πάρει το αξίωμα του Δημάρχου με το σφαιρίδιο (η ψήφος της εποχής που δεν υπήρχαν ψηφοδέλτια) όπως το έκανε και αυτός και η οικογένειά του όλα τα χρόνια.  

Μετά από αυτόν το λόγο πήρε ο Παπαδιαμαντόπουλος, που ενώ αρχικά είχε ταχθεί με τον Κορύλλο άλλαξε γνώμη «Δεν σας διέταξα εγώ να ψηφίσετε τον Κανακάρην, σεις με διετάξατε να εγκαταλείψω τους τέως συμμάχους μου και να ταχθώ μετά των Ρούφων».

Και η εφημερίδα έγραφε ότι η νύχτα πέρασε χωρίς καμία θλιβερή σκηνή, ως εκ θαύματος, αφού και συζητήσεις έντονες υπήρχαν και αιματηρές σκηνές είχαν γίνει άλλες φορές.

Και την επόμενη μέρα έγινε το ίδιο σκηνικό μόνο που κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Κορύλλου ακούστηκαν πυροβολισμοί από την Κανακάρη.

Ηταν «Ρουφικοί» και «Κορυλλιστές» που έριχνε ο ένας στον άλλο και τραυματίστηκαν ελαφρά δύο μόνο, οι Βασίλειος Παπαδάτος και Γεώργιος Αναστασόπουλος και οι δύο στο δεξί γόνατο και οι δύο από την παράταξη Κανακάρη.

Ο κόσμος έτρεξε προς τα εκεί, μαζί και ο αστυφύλακας Παπασπύρου με έφιππους στρατιώτες και κατάφερε να επαναφέρει την τάξη.

Τα εκλογικά τμήματα ήσαν οι εκκλησίες και οι ψηφοφόροι κατανέμονταν αλφαβητικά σε αυτά.

Τα επώνυμα που άρχιζαν από "Α έως Γ" στο Α εκλογικό τμήμα στο Ναό του Ευαγγελισμού (Ευαγγελίστρια). "Δ έως Ι" στο Β τμήμα στον Αγιο Δημήτριο. "Κ στο Γ" τμήμα στην Παντάνασσα. "Λ έως Ξ" στο Δ τμήμα στον Αγιο Ανδρέα. Ο μέχρι Ρ στο Ε τμήμα στον Αγιο Νικόλαο. Σ μέχρι Ω στο ΣΤ τμήμα στον Παντοκράτορα. Τα χωριά της νότιας πλευράς στον Αγιο Βασίλειο στα Βραχνέικα. Από Ψαθόπυργο μέχρι Βούντενη στον Αγιο Γεώργιο Ρίου, ενώ Μπεγουλάκι, Σαραβάλι, Εγλυκάδα και τα χωριά προς Παναχαϊκό στην Αγία Αλεξιώτισσα.

Οι εκλογές έγιναν στις 10 Σεπτεμβρίου 1895.

Οι εκλογικοί αντιπρόσωποι παρουσίαζαν ενδιαφέρον αφού αυτοί μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα της εκλογής.

 Στην Ευαγγελίστρια ήταν ο Ανδρέας Ρούφος αδερφός του υποψηφίου και από την πλευρά του Κορύλλου ο Δημήτριος Βότσης.

Στον Αγιο Δημήτριο ο Ιωάννης Ρούφος (ανιψιός) και ο γιατρός Πανουτσόπουλος (φίλος Κορύλλου και πρόεδρος του Παναχαϊκού το 1900).

Στην Παντάνασσα ο Αγγ. Ρούφος (αδελφός) και ο ίδιος ο Χρήστος Κορύλλος. Στον Άγιο Ανδρέα ο Αχιλλέας Χοϊδάς και ο Νίκος Κορύλλος (αδελφός).

Στον Άγιο Νικόλαο ο βουλευτής Πίνδαρος Αντωνόπουλος και ο Νικ. Πετραλιάς. Στον Παντοκράτορα ο Ανδρέας Παπαγιαννακόπουλος και ο βουλευτής Ιωάννης Τσερτίδης.

Ο Παπαδιαμαντόπουλος (του Ρούφου) θα έκανε περιοδεία στα μακρινά τμήματα πήγε στον Αγιο Βασίλειο στα Βραχνέικα αλλά έχασε το πρωινό τρένο και ανέβηκε σε μουλάρι.

Μετά από ένα δίωρο έφθασε στον Αγιο Ανδρέα. Και δύο ώρες αργότερα φώναζε μπροστά στη μπυραρία Βανδάικ: ο Ρούφος είναι Δήμαρχος! Είναι Δήμαρχος!

Στην ψηφοφορία βρέθηκαν κάλπες με ζημιές, που έπεσαν και έσπασαν και η ψηφοφορία διακόπηκε για λίγο μέχρι να επιδιορθωθούν. Ψηφοφόροι πήγαιναν στον Γεροκωστόπουλο να διαμαρτυρηθούν γιατί ψήφισαν άλλοι στη θέση τους.

Η Ευαγγελίστρια ήταν καλυμμένη στην πρόσοψη και στις κολώνες με χρωματιστά προγράμματα, με αφίσες και με καταλόγους υποψηφίων.

Οι στρατιώτες κάθε πέντε λεπτά άφηναν να μπουν τριάντα άτομα για να ψηφίσουν. Είχε δημιουργηθεί συνωστισμός.

Συλλαμβάνεται κάποιος γιατί διπλοψήφισε στον Αγιο Νικόλαο και οι χωροφύλακες τον προσήγαγαν στον Εισαγγελέα με άλλους να τον γιουχάρουν και άλλους να του λένε ότι «δεν είναι τίποτα αυτό, μη φοβάσαι».

Μια γυναίκα με βρέφος στην αγκαλιά φωνάζει σε άλλη που είναι μέσα στο σπίτι της «Έλα μωρή, έλα να ιδής καρότσες με σταυρούς. Ούλος ο κόσμος σκούζει Ρούφος».

Άλλη δεσποινίδα που φοράει γυαλιά, βγαίνει στο παράθυρό της και φωνάζει «Ρουφ' Ρούφαρος» και όσο πιο δυνατά μπορούσε αν έβλεπε νεαρούς άντρες.

Από το απόγευμα η Μαιζώνος και η Αγίου Νικολάου ήταν γεμάτες από κόσμο που φώναζε και σφύριζε σε όσους περνούσαν με άμαξες.

Όσο περνούσε και η ώρα και φαινόταν ότι ο Ρούφος θα κέρδιζε την εκλογή, φώναζαν «Κρρρρ Κρρρ» κοροϊδεύοντας τον Κορύλλο.

Στην Αγίου Νικολάου έπεσαν και μαχαιριές μεταξύ δύο αντίθετων ψηφοφόρων.

Στο καφενείο Γιογκαράκη ένας Κορυλλιστής έφαγε ξύλο γιατί «απήντησεν ολίγον αυθαδώς εις υποβληθείσαν αυτώ εκλογικήν ερώτησιν».

Οι αντιπρόσωποι σιγά - σιγά έβγαζαν αποτελέσματα από τα τμήματα.

 Στα 9 τμήματα του Δήμου ο Κανακάρης πήρε 4.034 ψήφους και ο Κορύλλος 3.507.

Οι άλλοι δύο μικροί υποψήφιοι πήραν, ο Γερούσης 1.831 και ο Κόγκος 1.501.

Το μοναδικό τμήμα που ο Κορύλλος πέρασε μπροστά ήταν του Αγίου Δημητρίου: Κορύλλος 290, Κανακάρης 275, Γερούσης 153, Κόγκος 122.

Ο ξενοδόχος Πολύμερος Πολυμερόπουλος που είχε εστιατόριο στην Αγίου Νικολάου, μόλις βεβαιώθηκε για την επιτυχία του Κανακάρη είπε «Φάτε πιείτε όσον δύνασθε, απόψε δεν θα πληρώσετε».

Μετά μίαν ώρα δεν έμεινε τίποτα.

Άρχισαν οι διαδηλώσεις και οι ομιλίες και οι πορείες.

Πυροβολισμοί, βεγγαλικά και πειράγματα προς τους αντίπαλους, ζητωκραυγές και αποδοκιμασίες.

Προηγούνταν δύο άμαξες με νταούλια και ακολουθούσε τεράστιο πλήθος.

Μερικοί κρατούσαν επιγραφές για παράδειγμα μία είχε στη μία πλευρά «Δεν το ματακάνω - Εγερτήριον» (κοροϊδεύοντας τη μουσική του Παναχαϊκού που είχε δημιουργήσει ο Κορύλλος και ήταν η αιτία της διάσπασης του συλλόγου) και από την άλλη «Το άρθρο 28 του καταστατικού» (Ήταν το άρθρο με το οποίο αποβλήθηκαν από τον Παναχαϊκό οι Φινόπουλος και άλλοι).

Πολλές είχαν βρισιές. Ακουγόταν συνέχεια και το σύνθημα κρρρ για να κοροϊδέψουν τους αντίπαλους.

Απεβίωσε στις 5 Ιανουαρίου 1930 και κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Πατρών, όπου υπάρχει ακόμα ο τάφος του με χαραγμένη τη ρήση του Σωκράτη: "Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα". Η πόλη της Πάτρας τον τιμά έχοντας δώσει το όνομά του σε δρόμο δίπλα στο Παλαιό σήμερα Δημοτικό Νοσοκομείο.