Η Ντόρα, οι ακροδεξιοί Κυρανάκηδες και η καυτή πατάτα του Κυριάκου

Προσπαθεί (προς τιμήν της) η Ντόρα Μπακογιάννη να κρατήσει κάποιες ισορροπίες σοβαρότητας και ανθρωπιάς στις ακροδεξιές εκρήξεις βουλευτών και στελεχών της ΝΔ για το μεταναστευτικό-προσφυγικό, αλλά μάλλον η φωνή της πνίγεται στον ακροδεξιό καταιγισμό των Κυρανάκηδων, των Μπογδάνων και όχι μόνον.

Δυστυχώς, η Ντόρα μειοψηφεί εντός ΝΔ στο θέμα αυτό.

Πάντα μειοψηφούσε, ακόμα κι όταν δεν μιλούσε.

Γιατί όσο η ΝΔ ήταν αντιπολίτευση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης (παρά το κεντροδεξιό του προφίλ) διολίσθαινε επί του προσφυγικού-μεταναστευτικού στις ακροδεξιές ατραπούς που περπατούσαν ο Άδωνις, ο Βορίδης και τα άλλα καλόπαιδα.

Ωστόσο τότε η Ντόρα προτιμούσε την σιωπή, προφανώς για να μην κατηγορηθεί ότι εμποδίζει τον αδελφό της να ανέλθει στην εξουσία.

Τώρα που η ΝΔ ανήλθε στην εξουσία και εξέλιπε ο κίνδυνος να κατηγορηθεί για υπονόμευση, άρχισε να διαφοροποιείται και να διατυπώνει τις σαφώς πιο προοδευτικές της θέσεις, από αυτές που επισήμως το κόμμα της λαμβάνει, σε θέματα όπως το μεταναστευτικό-προσφυγικό, η ιστορία με τον Τζόκερ, η Συμφωνία των Πρεσπών.

Ίσως τώρα όμως είναι αργά, καθώς οι Αδώνιδες, οι Βορίδηδες, οι Κυρανάκηδες και οι Μπογδάνοι, μάλλον πλειοψηφούν.

Η «Ορμπανοποίηση» (τουτέστιν, «ακροδεξιοποίηση») της ΝΔ δείχνει αναπόφευκτη. Ωστόσο το πρόβλημα είναι ότι τώρα ως κυβέρνηση η ΝΔ πρέπει να διαχειριστεί την προσφυγική-μεταναστευτική κρίση.

Και θέλει δεν θέλει, δεσμευόμενη από διεθνείς συμβάσεις, είναι υποχρεωμένη να βρει στέγη, τροφή και να διαχειριστεί με στοιχειώδη ανθρωπιά τους μετανάστες και πρόσφυγες και όχι να τους σταματήσει στη θάλασσα και να τους γυρίσει πίσω, ή ακόμα πιο «δραστικά» να τους ρίξει στη θάλασσα, όπως ονειρεύονταν και διαλαλούσαν κάποιοι ακροδεξιοί συμπλέοντας με Χρυσαυγίτες.

Έχοντας λοιπόν σπείρει ακροδεξιούς ανέμους, βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με τοπικές θύελλες, κοινωνικών ομάδων που αρνούνται πεισματικά να έχουν δίπλα τους καταυλισμούς. Είναι αυτές οι κοινωνικές ομάδες που εκπαίδευσε και έφερε κοντά της η ΝΔ δια του λόγου των Βορίδηδων και των Κυρανάκηδων, όταν ήταν στην Αντιπολίτευση.

Όταν ο νυν Πρωθυπουργός προτιμούσε να αποδεχθεί την πολιτική των εν λόγω «παλλικαράδων» από τον ψύχραιμο λόγο της αδελφής του, έπρεπε να προβλέψει τι θα ακολουθήσει, αν βγει Πρωθυπουργός.

Δεν το πρόβλεψε, ή το προσπέρασε με σκοπό την άγρα κάποιων ακροδεξιών ψήφων και ιδού σήμερα τα αποτελέσματα: να υποχρεώνεται ως κυβέρνηση να υλοποιήσει μια πολιτική, με την οποία ριζικά διαφωνεί το κυβερνών κόμμα. Ε και ατ δύο δεν γίνονται: και η πίτα ολόκληρη και ο λύκος χορτάτος. Και οι μετανάστες-πρόσφυγες να ζουν σε ανθρώπινες συνθήκες και οι ακροδεξιοί να είναι ικανοποιημένοι. Και η Ντόρα να έχει δίκιο και οι Κυρανο-Μπογδάνοι να είναι ικανοποιημένοι.

Από μόνο του το μεταναστευτικό-προσφυγικό είναι μια καυτή πατάτα στα χέρια κάθε κυβέρνησης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανεχόμενος τους ακροδεξιούς και παρασυρόμενους στους ατραπούς τους, φρόντισε να τοη κάνει ακόμα πιο καυτή.

Καλά ξεμπερδέματα…

Ν.Π.Ν.