Αγωνία για τον 20χρονο Μεσολογγίτη ναυτικό, 24 μέρες μετά την απαγωγή του

Έχουν περάσει 24 ημέρες από την ημέρα που πειρατές στο Τόνγκο επιτέθηκαν σε ελληνόκτητο πλοίο  με αποτέλεσμα τέσσερα άτομα του πληρώματος, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας δόκιμος μηχανικός Δημήτρης Γκιάτης, να πιαστούν όμηροι.

Οι γονείς του 20χρονου από το Μεσολόγγι, συνεχίζουν να ζουν μέσα στην αγωνία για την τύχη της ζωής του παιδιού τους.

 Οι πρώτες πληροφορίες που ήρθαν στα αυτιά τους για την κατάσταση της ζωής του Δημήτρη έφτασαν οκτώ ημέρες μετά την απαγωγή και έκτοτε δεν έχουν κάποιο σημάδι ζωής για τον 20χρονο, παρά μόνο ό,τι τους λένε οι αρμόδιοι τόσο του Υπουργείου Εξωτερικών, όσο και εκείνοι της πλοιοκτήτριας εταιρείας.

Ο πατέρας, η μητέρα και τα αδέρφια του 20χρονου από το Μεσολόγγι ζουν μέσα στην αγωνία και το μόνο που γνωρίζουν είναι ότι είναι ζωντανός –σύμφωνα με αυτά που τους έχουν πει- αλλά και ότι συνεχίζονται σκληρές διαπραγματεύσεις μεταξύ των πειρατών και αμερικανών ειδικών διαπραγματευτών που λειτουργούν για λογαριασμό της πλοιοκτήτριας εταιρείας.

Ο πατέρας του 20χρονου κ. Θεόδωρος Γκιάτης μίλησε στο protothema.gr και επισήμανε ότι περιμένουν από μέρα σε μέρα ένα αποδεικτικό στοιχείο για το ότι ο Δημήτρης είναι ζωντανός και καλά στην υγεία του.

«Μακάρι να μπορούσαμε να μιλήσουμε με το παιδί, αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Ακόμη και να γινόταν, οι απαγωγείς ίσως το έβαζαν να σκούζει για λίγα δευτερόλεπτα μόνο και μόνο για να αποδείξουν ότι είναι ζωντανό. Ούτε ξέρουμε που είναι για να πηγαίναμε ούτε ποιοι το πήραν. Είμαστε σε μια κατάσταση αγωνίας. Η κατάσταση είναι πάρα πολύ κρίσιμη και θέλει λεπτό χειρισμό και γι’ αυτό και εμείς δεν μιλάμε. Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει μήπως καταφέρουν οι διαπραγματευτές να πάρουν πίσω το παιδί και τους άλλους ομήρους. Ξέρουμε ότι είναι ζωντανός αλλά μόνο αυτό και τίποτε άλλο».

Ήταν το δεύτερο ταξίδι του Δημήτρη ο οποίος είναι δόκιμος μηχανικός, ένα επάγγελμα που επέλεξε περισσότερο για το γεγονός πως θα είχε μια γρήγορη επαγγελματική αποκατάσταση. «Κανείς δεν του είπε γίνε ναυτικός, απλά η οικονομική κρίση στη χώρα αλλά και το γεγονός πως και ο μεγάλος του αδερφός ήθελε να γίνει ναυτικός ήταν οι αιτίες που τον οδήγησαν σε αυτό το επάγγελμα. Και είναι το δεύτερο ταξίδι του που γίνεται μέσα από τη σχολή. Είχε ξαναφύγει για έξι μήνες στο πρώτο ταξίδι» λέει ο πατέρας του Δημήτρη Γκιάτη, Θεόδωρος.

Η οικογένεια Γκιάτη έχει στο πλευρό της φίλους και συγγενείς οι οποίοι καθημερινά ρωτούν χωρίς όμως να μπορούν να έχουν μια ξεκάθαρη απάντηση για το τι συμβαίνει αφού ούτε η οικογένεια έχει πληροφόρηση σχετικά με την απαγωγή και τις διαπραγματεύσεις. «Μαζί μας επικοινωνούν σχεδόν καθημερινά και από το υπουργείο και από την εταιρεία. Αλλά κανείς δεν γνωρίζει να μας πει περισσότερα εκτός από το να μας καθησυχάζουν γιατί ούτε και οι ίδιοι γνωρίζουν πως πάνε οι διαπραγματεύσεις. Είναι ένα πάρα πολύ λεπτό ζήτημα που θέλει ειδικούς χειρισμούς που γνωρίζουν οι ξένοι διαπραγματευτές», εξηγεί ο κ. Γκιάτης.