Δηλαδή εκείνο που έλειπε από την Ελλάδα, ήταν ένα μήνυμα υπέρ της ισότητας;

Δεδομένου του καθαρώς συμβολικού χαρακτήρα του Προεδρικού αξιώματος, το ενδιαφέρον της επιλογής του προσώπου που θα εγκατασταθεί στο Προεδρικό Μέγαρο καθορίζεται από το συμβολισμό που μεταδίδει. Και ο συμβολισμός καθίσταται (πιο) ενδιαφέρων, (πιο) σημαντικός, (πιο) χρήσιμος και (πιο) διδακτικός αν υπηρετεί το μείζον εθνικό ζήτημα και διακύβευμα που, κάθε φορά, βρίσκεται στο προσκήνιο.

Ασφαλώς, η επιλογή, για πρώτη φορά, μιας γυναίκας για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι μια καλή απόφαση που στέλνει μήνυμα υπέρ της ισότητας. Ωστόσο, γεννάται το ερώτημα: στην παρούσα συγκυρία, το μείζον εθνικό ζήτημα και διακύβευμα είναι η ισότητα των φύλων;

Αν ναι, τότε ο Πρωθυπουργός πρέπει να ζητήσει συγγνώμη για την τόσο μικρή συμμετοχή γυναικών στην κυβέρνησή του και τάχιστα να προχωρήσει σε ανασχηματισμό, διορθώνοντας το λάθος που έκανε προ επταμήνου  περιλαμβάνοντας στο κυβερνητικό σχήμα τόσες λίγες γυναίκες. Όμως, μάλλον δεν πρέπει να μπει στον κόπο αυτής της διαδικασίας καθώς νομίζω ότι πολλοί λίγοι είναι εκείνοι που θα υποστηρίξουν ότι το μείζον εθνικό θέμα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι η ανισότητα των φύλων.

Σε μια περίοδο με ανοιχτά τόσα εθνικά θέματα, με την Τουρκία πιο προκλητική και επιθετική από ποτέ, με την οικονομία στα πρώτα της (υποτίθεται) μετα-μνημονιακά βήματα να μην μπορεί ακόμα να σταθεί σε στέρεα παραγωγικά πόδια, με το προσφυγικό-μεταναστευτικό να φουντώνει σε όλη την Ελλάδα, το μείζον εθνικά μάλλον δεν εντοπίζεται σε θέματα ισότητας των φύλων (για να προλάβω πιθανές παρανοήσεις ξεκαθαρίζω: δεν υποστηρίζω ότι το θέμα της ισότητας δεν είναι σημαντικό και διαρκές, απλά στην παρούσα φάση, ευτυχώς, δεν συνιστά το μείζον εθνικό ζήτημα).

Άραγε, το πρόσωπο της κ. Σακελλαροπούλου, τι συμβολισμούς προσφέρει στη διαχείριση αυτών των σημαντικών εθνικών θεμάτων;

Αν αναζητούμε συμβολισμούς για την μεταμνημονιακή πορεία απλώς υπενθυμίζουμε την ύπαρξη των μνημονίων, καθώς η μέλλουσα Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει αποφανθεί, ως δικαστικός, υπέρ της νομιμότητας του πρώτου μνημονίου.

Αν αναζητούμε συμβολισμούς για τα εθνικά θέματα δεν θα βρούμε, καθώς ούτε διεθνή απήχηση διαθέτει για να πεις ότι επιλέξαμε ένα πρόσωπο που θα συγκινήσει και δυο διεθνείς παράγοντες, ούτε με κάτι σημαντικά εθνικό έχει επιτυχώς καταπιαστεί και συνδεθεί για να πεις ότι διαλέξαμε ένα πρόσωπο που δείχνει τον δρόμο των εθνικών επιτυχιών.

Τελικώς, η κ. Σακελλαροπούλου ετοιμάζεται να μετακομίσει στο Προεδρικό Μέγαρο, επειδή είναι γυναίκα. Και επειδή η επιλογή της, δίνει τη δυνατότητα στον Πρωθυπουργό να ανακτήσει επικοινωνιακό πλεονέκτημα, καθώς το τελευταίο διάστημα, κάτι τα Εθνικά θέματα, κάτι το προσφυγικό-μεταναστευτικό, κάτι η πορεία της οικονομίας που δεν βαίνει κατά τις προεκλογικές υποσχέσεις, υπέστη επικοινωνιακές ήττες.

Όμως ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα του Πρωθυπουργού και το οποίο τείνει να εξελιχθεί και σε πρόβλημα της χώρας:  Επί εφτά μήνες  δείχνει να λαμβάνει αποφάσεις όχι στη βάση της πολιτικής τους χρησιμότητας, αλλά της εξυπηρέτησης επικοινωνιακών αναγκών και της καλλιέργειας προσωπικού προφίλ. Αξιοποιώντας στο έπακρο την στήριξη που έχει από το σύνολο σχεδόν του Τύπου (άλλο φαινόμενο αυτό…), μπουχτίσαμε να βλέπουμε φωτογραφίες από τους τόπους των διακοπών του και φωτογραφίες της συζύγου του (ποτέ άλλοτε σύζυγος Έλληνα Πρωθυπουργού- πλην της Δήμητρας Λιάνη- δεν είχε επιδιώξει και δεν είχε πάρει τόση δημοσιότητα). Και γενικώς μπουχτίσαμε να διαβάζουμε και να βλέπουμε «αγιογραφίες» για τον κ. Μητσοτάκη, οι οποίες όμως δεν τεκμηριώνονται από κάποιες χρήσιμες για τη χώρα αποφάσεις του.

Η κ. Σακελλαροπούλου λοιπόν ήταν η πλέον πρόσφατη-και ομολογουμένως επιτυχής- επικοινωνιακή επιλογή της κυβέρνησης. Μόνον που θα συμβεί και σε αυτή την περίπτωση, ό,τι συμβαίνει με όλες τις επιλογές που στερούνται πραγματικής ουσίας: θα ξεχαστεί πολύ σύντομα. Γιατί όπως όλα τα (επικοινωνιακά) θάματα έτσι κι αυτό, τρεις μέρες θα κρατήσει.

Ας το πάρει απόφαση ο Πρωθυπουργός ότι η πολιτική ζωή δεν γίνεται να προχωρήσει μόνον με επικοινωνιακούς σχεδιασμούς. Ειδικά, όταν υπάρχουν τόσο σημαντικά προβλήματα στη χώρα, όπως τα εθνικά θέματα, το προσφυγικό-μεταναστευτικό, η μεταμνημονιακή πορεία.

Ό,τι ήταν να αποδώσουν να επικοινωνιακά τεχνάσματα, το απέδωσαν εφτά μήνες τώρα. Όμως, δεν βγαίνει τετραετία έτσι. Ούτε για τον κ. Μητσοτάκη, αλλά, το κυριότερο, ούτε για τη χώρα…