Φώτης Πάστρας: Ο πατρινός σεφ που μαγειρεύει στο Λονδίνο και στοχεύει σε αστέρι Michelin

Το πρώτο φαγητό που μαγείρεψε ήταν μακαρόνια με κιμά. «Μαμαδίστικο» και αγαπημένο. Ο Φώτης Πάστρας ήταν τότε μόλις 14 ετών. Αργότερα θα ξανάμπαινε στην κουζίνα. Επαγγελματικά πλέον. Φαγητά του έχουν γευτεί θαμώνες εστιατορίων στην Πάτρα, στην Πάργα και στη Μύκονο και πλέον εργάζεται στο Λονδίνο, στο ΜΑΖΙ στο Notting Hill. Ο πατρινός σεφ μιλά στο thebest.gr για το νέο επαγγελματικό του ξεκίνημα και όχι μόνο.

Πώς ξεκίνησε η επαφή σου με τη μαγειρική;

 H επαφή μου με την μαγειρική ξεκίνησε σε αρκετά μικρή ηλικία ήμουν μόλις 14 ετών και κατά ένα περίεργο τρόπο χωρίς να έχω κάποιο κοντινό μου πρόσωπο που να ασχολείται με αυτή ...Εγώ σήμερα το αποκαλώ χάρισμα και αυτό εκπαιδεύω.

Ποιο είναι το πρώτο φαγητό που μαγείρεψες ως μη επαγγελματίας και ποιο ως επαγγελματίας

Το πρώτο φαγητό σαν μη επαγγελματίας ήταν μακαρόνια με κιμά κλασικό μεν, νόστιμο δε ..Ως επαγγελματίας δεν έχω ξεχωρίσει κάποιο πιάτο που έφτιαξα πρώτο να πω την αλήθεια, γιατί η αρχή ήταν δύσκολη για να επικεντρωθώ στο πρώτο μου πιάτο, είχα αλλά άγχη και ανησυχίες για να σταθώ σε αυτό .

Έχεις δουλέψει στην Πάτρα και σε νησιά. Πες μας σε ποια και την εμπειρία που έχεις αποκομίσει

 Η πρώτη μου σεζόν ήταν στην Πάργα σε όμορφο εστιατόριο με θέα το μικρό λιμάνι της και ήταν η πρώτη μου δουλειά σε ρόλο σεφ, όπου εργάστηκα για 2 χρόνια. Μια εμπειρία γεμάτη αρώματα καθώς η Πάργα είναι επηρεασμένη στην κουζίνα της από διάφορους πολιτισμούς . Έπειτα εργάστηκα στην Μύκονο για άλλα δύο χρόνια σε υψηλή γαστρονομία όμως μετά κάτι μου έκανε το μεγάλο κλικ και γύρισα στον τόπο που μεγάλωσα την Πάτρα με ένα και μόνο στόχο να καταφέρω να δώσω στον κόσμο διαφορετικές γεύσεις και αρώματα από αυτά που είχε μάθει όπως και το κατάφερα παίρνοντας μεγάλη αγάπη από το κοινό της Πάτρας μέχρι και σήμερα...

Μίλησέ μας για τη μετάβασή σου στο Λονδίνο, για τη δουλειά  και για τη ζωή εκεί.

Η μετάβαση μου στο Λονδίνο ήταν κάτι ξαφνικό, καθώς πολλοί γνωρίζουν ότι είχα κάνει το βήμα με ένα δικό μου εστιατόριο, όμως τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενα και δεν θέλω να το αναλύσω αυτό θέμα. ο κόσμος ξέρει πολύ καλά τι έγινε και ποιος είμαι ..Μετά από όλο αυτό όμως ζύγισα τα πράγματα και έδωσα στον εαυτό μου την ευκαιρία να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει πιο κοντά σε αυτό που αγαπάει. Το πάθος μου για την μαγειρική είναι ο λόγος που βρίσκομαι στο κέντρο του κόσμου το Λονδίνο αποκτώντας εμπειρίες πάθος πειθαρχεία και κυρίως ταπεινότητα. Η ζωή στο Λονδίνο είναι σαν πίνακας ζωγραφικής, έχει τα φανταχτερά της χρώματα και μιλάει βλέποντάς τα. Έχει όμως και τα σκούρα της μελαγχολικά. Είναι ένα περίεργο συναίσθημα που μόνο εδώ μπορείς να το ζήσεις.