19 χρόνια μετά τα εγκαίνια του πολυχώρου πολλά έχουν αλλάξει στη δομή και τη χρήση του
Ήταν τέλη Νοέμβρη του 2001 όταν η Πάτρα υποδεχόταν στην παραλιακή της ζώνη το μεγαλύτερο για τα δεδομένα της εποχής εμπορικό κέντρο εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
To ψυχαγωγικό-πολιτιστικό κέντρο Veso Mare, στην Πάτρα, το οποίο υλοποίησε η REDS, όπου συμμετείχαν από κοινού η αυστραλιανή Lend Lease και η Ελλ. Τεχνοδομική με έκταση 15.000 τμ, εμπορική αξία 40,5 εκατομμύρια ευρώ και υπόγειο πάρκινγκ 320 θέσεων ήταν έτοιμο να υποδεχθεί τους χιλιάδες πατρινούς που με αγωνία περίμεναν να δουν και να μπουν στο ευρωπαϊκών προδιαγραφών project .
Στους χώρους τότε της Veso λειτουργούσαν multiplex κινηματογράφοι (8 αίθουσες) της εταιρείας Europlex, η οποία έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της στην Ελλάδα και πληθώρα σημείων εστίασης και ψυχαγωγίας, όπως οι αλυσίδες ταχυφαγείων Everest, Goody's και Αυλόγυρος, τα Flocafe, τα αμερικανικής προέλευσης εστιατόρια TGI Friday's, η αλυσίδα La Pasteria, , η Everest, τα Sbarro και η αλυσίδα Δωδώνη.
Παράλληλα, συμμετείχε η καφετέρια Παναχαϊκόν, και το «Mondo Bowling», το μεγαλύτερο κέντρο μπόουλινγκ της Ελλάδας, με συνολικά 16 διαδρόμους.
19 χρόνια μετά πολλά έχουν αλλάξει στον πολυχώρο. Με κυριότερο τα πολλά λουκέτα. Από τα καταστήματα που προαναφέραμε τα περισσότερα έκλεισαν ενώ άλλα κτίρια άλλαξαν τελείως χρήση.
Το σκηνικό ίσως και η φιλοσοφία της χρήσης των προς ενοικίαση καταστημάτων άλλαξε. Τα περισσότερα καταστήματα εστίασης έκλεισαν και άνοιξαν άλλα εμπορικού χαρακτήρα.
Πλέον στον πολυχώρο λειτουργούν τα odeon cinemas, μόνο μια καφετέρια στον α’ όροφο (το libido, αφού το theatro έκλεισε πριν μήνες), ενώ στο ισόγειο υπάρχουν ακόμη τα Goody’s, ένας παιδότοπος, το βιβλιοπωλείο Νάκας, το κατάστημα jumbo - που μάλιστα επεκτάθηκε, πρόσφατα άνοιξε το flocafe , στο χώρο του bowling λειτουργεί πλέον η πολυεθνική ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών Media markt, όπως και η αίθουσα Αίγλη που χρησιμοποιείται για εκδηλώσεις.
Το συγκρότημα έχει ανεγερθεί στο σημείο που βρισκόταν Βιομηχανία Ελαίων Σάπωνος, Οίνων και Οινοπνευμάτων ΒΕΣΟ, αφού βέβαια το παλαιό εργοστάσιο κατεδαφίστηκε.
Ξεκίνησε την επιχειρηματική της δραστηριότητα περί το 1930 με την πρωτοβουλία των αδερφών Αλέκο και Βασίλη Ζούλα με καταγωγή από την Πάτρα. Το μεγαλύτερο μέρος παραγωγής προοριζόταν για χώρες του εξωτερικού όπως η Ιταλία, η Γαλλία και αργότερα η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία. Επρόκειτο για βιομηχανία που παρότι δεν αριθμούσε τις χιλιάδες των εργαζομένων όπως η γειτνιάζουσα Πειραϊκή-Πατραϊκή, αρκούνταν στην ακμή της σε 300 με 350 υπαλλήλους στο σύνολο των επιχειρήσεων της. H παραγωγή της ήταν αρκετά μεγάλη ποσοτικά , λόγω των τελευταίας τεχνολογίας μηχανημάτων και τεχνογνωσίας που χρησιμοποιούσε, μαζί βέβαια με τους απαραίτητους χείριστες-συντηρητές μηχανικούς ειδικής επιμορφώσεως που απασχολούσε. Η επιτυχής πορεία της εταιρίας διακρίνεται από το πλήθος του βιομηχανικού εξοπλισμού, πανάκριβου για την εποχή, που χρησιμοποιούσε εξοπλισμό που θα ζήλευε και η Αχάια -Κλάους εκείνη την εποχή, καθώς και από την πληθώρα των εργοστασίων που συντηρούσε αυτόνομα και φυσικά απ την πληθώρα των συνεταιρικών εργοστασίων και γενικώς συνεταιρικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που διατηρούσε στο βάθος των πολλών ετών λειτουργίας της.
Μετά αβεβαιότητος σημειώνεται ότι δραστηριοποιούνταν σε οκτώ δικά της εργοστάσια σε Πάτρα, Πύργο, Κόρινθο, Κρήτη και μετείχε κεφαλαίου σε πάνω από πέντε άλλα εργοστάσια ανά την Ελλάδα. Επίσης, φαίνεται η επιχειρηματική δύναμη της βιομηχανίας, σε καταγραφές ιστορικών γεγονότων που έπαιζαν ρόλο στην ανάπτυξη των βιομηχανιών σε δύσκολες γι` αυτές περιόδους.
«Από τη δεκαετία όμως του 1950 τα δεδομένα στην αγορά έχουν αλλάξει. Δημιουργείται η βιομηχανία της Ζακχάρεως, η οποία πλέον επιδοτείται από το κράτος. Η ζάχαρη δηλαδή γίνεται αρκετά φθηνή, ενώ η τιμή του καλαμποκιού είναι επίσης ελεγχόμενη από το κράτος. Και οι δύο αυτοί παράγοντες οδηγούν την αγορά των γλυκαντικών υλών σε πλήρη αποσταθεροποίηση. Τότε λοιπόν γίνονται δύο κινήσεις για να αντιμετωπιστεί το αδιέξοδο: πρώτον, γίνεται μια άτυπη συνεργασία μεταξύ των βιομηχανιών που λειτουργούσαν, κυρίως μεταξύ των Βιαμύλ, ΖΑΑΕ και ΒΕΣΟ, να σταματήσει ο ανταγωνισμός στο επίπεδο των τιμών και δεύτερον, αρχίζει να αλλάζει η τεχνολογία που υπήρχε με πιο σύγχρονη»
Το εργοστάσιο έπεσε θύμα της αποβιομηχάνισης της περιόδου 1976-1996 και ήταν ανάμεσα σε αυτά που έβαλαν λουκέτο με 180 εργαζόμενους την εποχή του κλεισίματος.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
