Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα! Το Πατρινό καρναβάλι από τη γέννησή του μέχρι σήμερα!

Ο πρώτος αποκριάτικος χορός στην Πάτρα δόθηκε το 1829 στην οικία του εμπόρου Μωρέτη.

Πολύ γρήγορα στήθηκαν στην πόλη διάφοροι αποκριάτικοι χοροί μεταμφιεσμένων που γίνονταν σε διάφορα αρχοντικά της Πάτρας, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα μεταφέρονται σε κινηματογραφικούς και θεατρικούς χώρους όπως το ΙΝΤΕΑΛ, το ΠΟΛΥΘΕΑΜΑ και το ΑΧΑΪΚΟΝ και αργότερα, το 1923 το ΠΑΝΘΕΟΝ.

Οι Πατρινοί μεταμφιέζονται και χορεύουν Πόλκα, Μαζούρκα, Τανγκό, Τσάρλεστον, Φοξ-τροτ.

Το Πατρινό Καρναβάλι επηρεάστηκε στη γέννησή του από τις γαλλικές δυνάμεις του στρατηγού Μαιζών που μετέφεραν από την πατρίδα τους τα δικά τους αποκριάτικα έθιμα, αλλά και από τους Επτανήσιους που συνέρρευσαν στην Πάτρα μετά την ένωση των Ιονίων Νήσων κουβαλώντας μαζί τους αστείρευτο κέφι, ζωντάνια και ευρηματικότητα.

Επηρεάστηκε επίσης αργότερα και από το καρναβάλι της Βενετίας με το οποίο ήρθαν σε επαφή οι Πατρινοί χάρη στη μεγάλη ακμή του λιμανιού τους που τους έδωσε την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το δυτικό πολιτισμό.

Και καθώς η πόλη πλούτιζε και ο κόσμος ευημερούσε οι καρναβαλικές εκδηλώσεις έγιναν πιο εκλεπτυσμένες, αλλά και πιο φαντασμαγορικές. Το 1870 εμφανίζονται τα πρώτα καρναβαλικά άρματα τα οποία είναι αποκλειστικά κατασκευές ιδιωτών.

Το 1872 οικοδομείται με συνεισφορές πλούσιων σταφιδεμπόρων το Θέατρο "Απόλλων" και φιλοξενεί αποκριάτικους χορούς, όπως ακριβώς και σήμερα, που συνεχίζει να έχει κεντρικό ρόλο στις καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Την εποχή της Μπελ Επόκ διοργανώνονται ωραία καρναβάλια. Το 1900, το 1907, το 1909 γίνονται πολύ επιτυχημένα καρναβάλια και μάλιστα συμμετέχουν για πρώτη φορά άνθρωποι κάθε καταγωγής και από κάθε κοινωνική τάξη.

Tην αμέσως επόμενη δεκαετία τα πράγματα δεν είναι ευνοϊκά για το καρναβάλι, οι συνεχείς πόλεμοι και συγκρούσεις (Βαλκανικοί πόλεμοι, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Εθνικός Διχασμός, Μικρασιατική εκστρατεία) στέλνουν τους άνδρες στο μέτωπο και φέρνουν στην πόλη οικονομική στενότητα και δυστυχία.

Στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια η κατάσταση δεν βελτιώνεται αισθητά και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο εμφύλιος αργότερα θα διακόψουν κάθε καρναβαλική εκδήλωση για μια δεκαετία.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 το καρναβάλι ξαναγεννιέται. Οι πρωτοπόροι μουσικοί όμιλοι "Ορφέας" και "Πατραϊκή Μαντολινάτα" έχουν τα ηνία της προσπάθειας.

Το πατρινό καρναβάλι επιστρέφει στις ζωές των Πατρινών αλλά και όλων των Ελλήνων, ιδίως όμως όσων είχαν την οικονομική δυνατότητα (κυρίως εύποροι Αθηναίοι) να ταξιδέψουν στην Πάτρα για να συμμετάσχουν στο καρναβάλι, όπως και στα περίφημα Μπουρμπούλια.

Καθώς περνούν τα χρόνια το Πατρινό Καρναβάλι γίνεται όλο και καλύτερο, όλο και πιο φαντασμαγορικό και μεγαλοπρεπές και κερδίζει πανελλαδική καταξίωση.

Το 1966 ο δημοσιογράφος Νίκος Μαστοράκης φέρνει στην Πάτρα το Κυνήγι του Κρυμμένου Θησαυρού στο οποίο παίρνουν μέρος 94 Πατρινοί και επισκέπτες με τα αυτοκίνητα τους.

Πρώτη νικήτρια αναδεικνύεται η ομάδα ενός φίλου του καρναβαλιού από τη Θεσσαλονίκη, του Άλκη Στέα ο οποίος θα γίνει από την επόμενη χρονιά και για δεκαετίες ο παρουσιαστής του Καρναβαλιού στην τηλεόραση της ΕΡΤ.

Το 1974 γίνεται μια ακόμη αλλαγή. Οι καρναβαλιστές αφήνουν τα αυτοκίνητά τους και παρελαύνουν πεζοί στους δρόμους της πόλης συνοδευόμενοι από τα καρναβαλικά άρματα. Ξεκινά έτσι από τότε η μεγάλη παρέλαση της Κυριακής η οποία εκτοξεύει πραγματικά το καρναβάλι στα ύψη και γεμίζει την Πάτρα εκείνες τις μέρες με χιλιάδες επισκέπτες.

Κι ενώ το Πατρινό Καρναβάλι ξεκίνησε από ιδιωτική πρωτοβουλία τις τελευταίες δεκαετίες το μεγαλύτερο μέρος της διοργάνωσης το αναλαμβάνει ο Δήμος Πατρέων