Ο Κυριάκος πήρε το όπλο του: Τα επικοινωνιακά τρικ

Τα επικοινωνιακά βέλη της φάρετρας του επιτελείου Μητσοτάκη δείχνουν να είναι αστείρευτα και εξακολουθούν να τον βοηθούν να βγαίνει από δύσκολες καταστάσεις «άβρεχτος». Μέχρι τώρα δείχνει να τα καταφέρνει περίφημα, χωρίς επί της ουσίας να κάνει τίποτα.

Πάμε στα φλέγοντα των τελευταίων ημερών; Πάμε.

Στο θέμα Κορωνοϊός; Τι κάναμε εδώ; Ακυρώσαμε τα καρναβάλια σε όλη τη χώρα. Γιατί το κάναμε αυτό; Για να προφυλάξουμε τη δημόσια υγεία. Είχε ουσία αυτό; Βέβαια θα είχε, αν ήταν ένα γενικευμένο μέτρο. Ωστόσο ακυρώσαμε το καρναβάλι, αλλά αφήσαμε ελεύθερο τον κόσμο να πάει εκκλησία, να πάει γήπεδο, να πάρει το μετρό και τα λεωφορεία και γενικότερα να συνωστιστεί οπουδήποτε θέλει, αλλά όχι σε καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Κερδίσαμε τίποτα; Επί της ουσίας όχι βέβαια. Επικοινωνιακά, τα μέγιστα. Τι έδειχναν οι έρευνες κοινής γνώμης; Ότι ο κόσμος έχει τρομάξει με τον κορωνοϊό. Τι έπρεπε να κάνει μια υπεύθυνη κυβέρνηση; Να πάρει μέτρα. Πήρε η δικιά μας; Όχι, αλλά φάνηκε σαν να πήρε. Τι έμεινε στα μυαλά του κόσμου; Η άμεση κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού γύρω από ένα ζήτημα δημόσιας υγείας και ένα κράτος που επί Μητσοτάκη επιτέλους κινείται. Τι κι αν από την εποχική γρίπη έχουν πεθάνει 80 άνθρωποι, δηλαδή πολλαπλάσιοι από πέρυσι. Επίσης; Οσονούπω, που -το πιθανότερο είναι πως- τα κρούσματα που θα βλέπουν το φως της δημοσιότητας θα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, θα έχουμε αποδιοπομπαίο τράγο: τους απείθαρχους καρναβαλιστές, που «δεν είχαν την παιδεία να υπακούσουν την υπεύθυνη κυβέρνηση, γιατί δεν πέρασαν διαφωτισμό κ.λπ, κ.λπ..»

Στον Έβρο και στα ακριτικά νησιά, τις τελευταίες μέρες γίνεται πόλεμος απέναντι σε κάποιον εχθρό ο οποίος είναι επιτηδευμένα απροσδιόριστος. Δεν είναι οι Τούρκοι, αλλά φταίνε οι Τούρκοι, είναι και κάποιοι «εισβολείς» καθοδηγούμενοι από σκοτεινά κέντρα και όλα αυτά που αγαπά να μισεί το θυμικό του Έλληνα τελοσπάντων.

Κερδίσαμε κάτι από αυτό; Επί της ουσίας όχι. Καταπατούμε διεθνείς συνθήκες, γινόμαστε διεθνώς ρεζίλι και δεν φαίνεται να κερδίζουμε συμμάχους από αυτό.

Επικοινωνιακά; Με ένα σμπάρο, αμέτρητα τριγόνια. Δώσαμε στον κόσμο την ικανοποίηση του κατά φαντασίαν νικητή σε έναν πόλεμο που δεν έγινε ποτέ, ξαμολήσαμε την ακροδεξιά πτέρυγα στα κανάλια να πει το ποίημά της, κάναμε και μια βόλτα στο κέντρο της Αλεξανδρούπολης και σφίξαμε μερικά χέρια -με χαμόγελο στα χείλη!!- και το βασικότερο: τρομάξαμε τον κόσμο αρκετά, στην ιδέα ενός πολέμου, έτσι ώστε αύριο-μεθαύριο στο ενδεχόμενο που αναγκαστούμε να υπογράψουμε κάποια επώδυνη συμφωνία για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, δε θα ανοίξει μύτη γιατί «τουλάχιστον γλιτώσαμε τον πόλεμο». Δεν τα λες και λίγα.

Το κάθε γεγονός, στη σύγχρονη πραγματικότητα των ψηφιακών Media, έχει σημασία ανάλογα με το πόσο «ψηλά» θα παίξει σε μια ιστοσελίδα, το πόση ώρα θα του αφιερώσει ένα κεντρικό δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση και το πόσοι “influencers” θα ασχοληθούν με αυτό στα social media τους. Η αλήθεια δεν έχει σημασία, γιατί αν δεν θέλουν ορισμένοι δε θα την μάθεις ποτέ, οπότε σήμερα είμαστε σε πόλεμο με τον Κορωνοϊό σε επιλεγμένα πεδία μάχης (με καρναβαλική στολή μεταδίδεις Κορωνοϊό, αλλά με φανέλα ποδοσφαιριστή της αγαπημένης σου ομάδας όχι) αλλά και με τους Τούρκους και μάλιστα και στα δύο πεδία «κερδάμε αδέρφια», οπότε όλα καλά – μέχρι νεωτέρας.

Υ.Γ: Αλήθεια, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, ακούει κανείς; Ξυπνήστε παιδιά, φτάνουμε!