«Παιδί-έφηβος και εγκλεισμός στο σπίτι»
Ποιο παιδί δεν χάρηκε όταν ανακοινώθηκε ότι κλείνουν τα σχολεία; Τα σχολεία έκλεισαν στο πλαίσιο των μέτρων πρόληψης της εξάπλωσης του κορωνοϊού.
Οι πρώτες μέρες για τα παιδιά φάνταζαν ονειρικές, χωρίς πρωινό ξύπνημα, πολύ παιχνίδι, ελεύθερος χρόνος, περισσότερες διαδικτυακές δραστηριότητες κ.α.
Οι μέρες περνάνε, τα σχολεία παραμένουν κλειστά, ο εγκλεισμός συνεχίζεται και αυτό που φαινόταν ονειρικό, αρχίζει να φαίνεται εφιαλτικό. Τα παιδιά-έφηβοι, αρχίζουν και κουράζονται, τους λείπουν οι φίλοι τους, οι δραστηριότητες τους, η επαφή με τους συνομηλίκους τους, δεν βρίσκουν τρόπους να εκτονώσουν την ενέργεια τους, ξεσπούν και αντιδρούν ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας τους, την ηλικία τους και το περιβάλλον στο οποίο ζουν.
Το thebest.gr ζήτησε από την Πατρινή ψυχολόγο Μαριέττα Μάρκου να μας εξηγήσει ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος να μιλάμε αλλά και να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά όσο διαρκεί η απαγόρευσης κυκλοφορίας λόγω κορωνοϊού. Όπως μας εξηγεί οι γονείς αντιλαμβάνονται την πίεση που νιώθουν τα παιδιά και πιθανόν να προκαλούν και στους, ίδιους. και προσπαθούν να ισορροπήσουν αυτή την κατάσταση.
«Σε αυτή μας την προσπάθεια όμως, πολλές φορές προκείμενου να αποφύγουμε ή να εκτονώσουμε μια έντονη αντίδραση διαρκώς υποχωρούμε και χαλαρώνουμε όλο και περισσότερο τα όρια που πρέπει να διατηρήσουμε. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αυξάνονται οι απαιτήσεις και να κλιμακώνονται οι αντιδράσεις», επισημαίνει.
Ως εκ τούτου είναι λοιπόν σημαντικό, ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού:
-Να διατηρήσουμε τα όρια, προκειμένου όταν ξεπεραστεί αυτή η κρίση η προσαρμογή στην καθημερινότητα και στις απαιτήσεις της ,να γίνει όσο πιο ομαλή γίνεται.
-Να καθορίσουμε το χώρο, τις ελευθερίες και τις υποχρεώσεις που έχει ο καθένας μας.
-Να διατηρήσουμε την αυτονομία, την δική μας αλλά και των παιδιών μας.
-Να βρούμε πρακτικές λύσεις (π.χ. ακούω μουσική με ακουστικά) ώστε να μην παραβιάζεται ο προσωπικός χρόνος και χώρος του άλλου.
-Να μην εισβάλλουμε στο χώρο των παιδιών χωρίς άδεια.
-Να προσπαθούμε να παραμένουμε ψύχραιμοι στις εκρήξεις ή τις αντιδράσεις τους.
-Να τηρήσουμε όσο το δυνατόν μπορούμε το ωράριο που αρμόζει στην κάθε ηλικία.
-Να δώσουμε «χώρο» στα παιδιά να εκφραστούν.
-Να συζητάμε μαζί τους για τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους και να προσπαθούμε να γίνουμε κατανοητοί , χωρίς να μεγιστοποιούμε ή να ελαχιστοποιούμε την κατάσταση.
-Να τα ενθαρρύνουμε στον νέο τρόπο εκπαίδευσης.
-Να περιορίσουμε την έκθεση τους στα Μ.Μ.Ε και στο διαδίκτυο, προκειμένου να αποφύγουμε προβλήματα εθισμού ή λάθος επιρροές.
-Να προσπαθούμε να τα κρατάμε όσο γίνεται απασχολημένα με δημιουργικές δραστηριότητες.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η κυρία Μάρκου τα παιδιά, αν και έχει αποδειχτεί ότι προσαρμόζονται πιο εύκολα σε νέες καταστάσεις απ’ ότι οι ενήλικες, όταν νιώθουν τον φόβο, την ανησυχία, την απελπισία, την ανασφάλεια που νιώθουν οι γονείς τους τότε η προσαρμογή τους γίνεται δύσκολη και διακατέχονται από ανασφάλεια και άγχος.
«Όσο πιο υπεύθυνη, ψύχραιμη και αισιόδοξη είναι η στάση των γονέων (κηδεμόνων) τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε τα παιδιά – έφηβοι να διατηρήσουν την αντίστοιχη στάση.
Επίσης, είναι σημαντικό να μην μας ακούνε τα παιδιά, να ρίχνουμε ευθύνες και να κατηγορούμε πρόσωπα και φορείς, γιατί με αυτόν τον τρόπο το μόνο που καταφέρνουμε είναι να μειώσουμε το αίσθημα ασφάλειας και προστασίας που πρέπει να νιώθει ένα παιδί-έφηβος τόσο στην οικογένεια του, όσο και στην κοινωνία που ζει. Αν το παιδί δεν νιώθει ασφάλεια και φοβάται ότι αν νοσήσει αυτό ή κάποιο μέλος της οικογένειας του το σύστημα υγείας δεν είναι ικανό να ανταπεξέλθει, ο φόβος και το άγχος διαρκώς θα αυξάνεται.
Προκειμένου να προστατεύσουμε το παιδί μας από αυτό το άγχος, θα πρέπει να του μιλήσουμε με ειλικρίνεια για την κατάσταση, να του εξηγήσουμε τους βασικούς κανόνες υγιεινής, τα μέτρα προφύλαξής και αντιμετώπισης με βάση τους ειδικούς», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με την κυρία Μάρκου είναι δύσκολο να επιβάλλεις σε ένα παιδί, και πόσο μάλλον σε έναν έφηβο, ο οποίος χαρακτηρίζεται από έντονα και ευμετάβλητα συναισθήματα, με ορμονικές διακυμάνσεις και ανακατατάξεις, με την διαρκή αναζήτηση και απόκτηση περισσότερων ελευθεριών και ανεξαρτησίας, ξαφνικά να κάνει παύση και να μείνει όλη μέρα σπίτι με τους γονείς του.
«Οι ειδικοί λέμε «δείτε το σαν μια ευκαιρία να ασχοληθείτε και να περάσετε περισσότερο χρόνο με τα παιδιά σας», εσείς ίσως σκέφτεστε ότι στην θεωρία ακούγεται όμορφο, αλλά στην πράξη με τη ψυχολογία, αντοχές και διάθεση μπορούμε να ασχοληθούμε και με τα παιδιά μας, όταν η κατάσταση αυτή μπορεί να επιφέρει την οικονομική και ψυχική καταστροφή μας;
Έχετε δίκιο, η κατάσταση φαίνεται ότι μας οδηγεί σε τεράστια οικονομική, κοινωνική και ψυχολογική ζημιά, όμως τα παιδιά μας είναι ο λόγος να αντέξουμε και να ξεπεράσουμε όποιο εμπόδιο σταθεί στον δρόμο μας. Μην ξεχνάμε πως λειτουργούμε σαν πρότυπα για τα παιδιά μας και ανάλογα πως εμείς αντιδράσουμε και αντιμετωπίσουμε την κατάσταση, θα έχουμε δώσει το ανάλογο παράδειγμα και θα έχουμε διδάξει σε αυτά ότι στην ζωή υπάρχουν δυσκολίες που αν προσπαθήσουμε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε.
Σκεφτείτε…
Τι αξία έχουν όλα τα άλλα μπροστά στην ευτυχία και την υγεία των παιδιών μας;
Τι είναι και τι θα είναι πάντα πιο σημαντικό από οποιαδήποτε οικονομική καταστροφή;
Τα παιδιά μας ! Ας το αποδείξουμε λοιπόν με πράξεις και στα ίδια!», τονίζει μεταξύ άλλων.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
