ΗΜΕΡΕΣ 214η-253η: Ο καρκίνος επιμένει παρά τις χημειοθεραπείες

Χθες Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020 έκανα την τελευταία προγραμματισμένη χημειοθεραπεία, ως το τελευταίο βήμα για να απαλλαγώ από τον καρκίνο. Ξέρω τι με περιμένει από σήμερα: τάσεις για έμετο που δεν αντέχονται, έντονη δυσκοιλιότητα, εξάντληση. Ξέρω ότι πάλι θα έλθουν οι στιγμές που θα ξεσπάσω σε κλάματα.   

Ξέρω ότι οι δεκαπέντε επόμενες ημέρες θα είναι δύσκολες. Αλλά τώρα, ελπίζω ότι αυτά θα μείνουν πίσω μου, ότι δεν θα ξαναπεράσω την ταλαιπωρία της χημειοθεραπείας.

Στις 24 Ιανουαρίου θα κάνω αξονική και ελπίζουμε να επιβεβαιώσει ότι είμαι «ελεύθερος νόσου», όπως είχε δείξει και η αξονική που έκανα προ διμήνου, το Νοέμβριο.

Αυτή η προσδοκία με βοηθάει να αγνοήσω σε κάποιο βαθμό τις παρενέργειες που με ταλαιπωρούν.

Και φτάνουμε στην Παρασκευή 24 Ιανουαρίου. Στις 3 το μεσημέρι έχουμε ραντεβού στο νοσοκομείο του Ρίου για να κάνουμε αξονική. Μας περιμένει η φίλη γιατρός Μαρία Κυριακοπούλου η οποία και θα διαβάσει την αξονική. Όπως πάντα, φτάνουμε στην ώρα μας, με τη σύζυγό μου Νεκταρία, η οποία εξακολουθεί να μην με αφήνει να πάω μόνος μου ούτε έως το περίπτερο.

Μπαίνω στον αξονικό, με «σκανάρουν», τελειώνω. Βγαίνω με την περιέργεια να μάθω τι έχει δει με μια πρώτη ματιά η Μαρία, γιατί για να κάνει ασφαλή διάγνωση θέλει το χρόνο της. Περισσότερο με περιέργεια μού μοιάζει αυτό που νιώθω και λιγότερο με αγωνία. Παρά το γεγονός ότι είναι μια κρίσιμη αξονική αφού θα δείξει αν τελειώσαμε με τον καρκίνο, εντούτοις δεν νιώθω αγωνία, είμαι ψύχραιμος.

Η Μαρία «κάτι έχει δει, κάποιες εστίες σε λεμφαδένες και στα επινεφρίδια».

Τα νέα δεν είναι καλά. Ενημερώνω τον Ογκολόγο μου κ. Καλόφωνο, ο οποίος μού υποδεικνύει να κάνω και ένα PET SCAN.

Κλείνω ραντεβού στο Νοσοκομείο του Ρίου για την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου. Κάνω το PET SCAN και τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου παίρνω τα αποτελέσματα, τα οποία επιβεβαιώνουν την αξονική: υπάρχουν νέες εστίες καρκίνου στους λεμφαδένες και στα επινεφρίδια.

Από «ελεύθερος νόσου» που έδειχνε η αξονική του Νοεμβρίου, πάλι με τη νόσο, πάλι με καρκίνο.

Μια πικρή γεύση απογοήτευσης είναι αναπόφευκτη. Ωστόσο, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Θα το παλέψουμε έχοντας μια (ίσως ανεξήγητη) σιγουριά ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε.

Την ίδια ημέρα, τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου, ενημερώνω τον Ογκολόγο μου κ. Καλόφωνο γα τα αποτελέσματα του PET SCAN.

Την επομένη τον επισκεπτόμαστε. Είναι φανερό πώς ούτε αυτός περίμενε αυτή την εξέλιξη, αλλά προσπαθεί να με κάνει να μην σκεφτώ απαισιόδοξα. Καταλήγει ότι θα προχωρήσουμε κάνοντας ανοσοθεραπείες πλέον, τις οποίες όμως πρέπει να εγκρίνει το Υπουργείο Υγείας, καθώς το κόστος τους είναι υψηλό.

Υποβάλλει το αίτημα προς το Υπουργείο και περιμένουμε.

Τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου, μου τηλεφωνεί (ο κ. Καλόφωνος) και με ενημερώσει ότι εγκρίθηκαν έξι ανοσοθεραπείες και προτείνει να ξεκινήσουμε άμεσα, αύριο κιόλας.

Μου κλείνει ραντεβού, να είμαι στο Νοσοκομείο αύριο Τρίτη στις 9 το πρωί.

Σε αυτό το e-mail [email protected] στείλτε μου τα μηνύματά σας, ή το τηλέφωνό σας (αν θέλετε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά) και να είστε σίγουροι ότι η δύναμη που θα δώσει ο ένας στον άλλον θα είναι ένας ισχυρός σύμμαχος στη μάχη που δίνουμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΗΜΕΡΕΣ 128η έως 213η: Ο εφιάλτης των χημειοθεραπειών

ΗΜΕΡΕΣ 91η-99η με καρκίνο: Η εγχείρηση και οι ημέρες στο Νοσοκομείο

Δείτε όλο το Ημερολόγιο