33 εκ. ευρώ διαφήμιση πήραν το 2019 τα ΜΜΕ από τις τράπεζες – ΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

Η δημοσιοποίηση των διαφημιστικών εξόδων των τραπεζών έγινε υποχρεωτική με τις διατάξεις του άρθρου 6 του νόμου 4374 του 2016, με πρωτοβουλία του τότε Υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Δραγασάκη. Έτσι λοιπόν ψάξαμε και βρήκαμε στις ετήσιες εκθέσεις τους για το οικονομικό έτος 2019, αναλυτικά όλα τα ποσά που δόθηκαν σε ΜΜΕ και διαφημιστικές.

Τα δημοσιογραφικά μέσα που εισέπραξαν τραπεζική διαφήμιση είναι πραγματικά εκατοντάδες. Στα γραφήματα περιλαμβάνονται αυτά που είτε πήραν τα μεγαλύτερα ποσά, είτε αδικαιολόγητα μεγάλα σε σχέση με την επισκεψιμότητα και το μέγεθός τους. Αξίζει να αναφερθεί ότι άνθρωποι της αγοράς και των τραπεζών έχουν επισημάνει ότι πολλές φορές δίνονται ποσά δυσανάλογα του μεγέθους ενός Μέσου, όταν αυτό απηχεί τις απόψεις ενός μεγάλου κόμματος.

Ας τα δούμε όμως αναλυτικά:

Τα ποσά που εισπράττει ο όμιλος Αλαφούζου κυριολεκτικά ζαλίζουν. Να φανταστείτε δεν έχουμε συμπεριλάβει κάποια μικρότερα ποσά από τις εταιρίες Εξερευνητής και ΑΕ ΣΠΟΡ FM. Με διαφορά λοιπόν από τον δεύτερο, ο μιντιακός όμιλος του ιδιοκτήτη του ΣΚΑΙ, είναι ο πρωταθλητής στο τραπεζικό διαφημιστικό χρήμα.

Ο κύριος Καραμήτσος, ιδιοκτήτης του Πρώτου Θέματος και των εκδόσεων Νέο Χρήμα, φαίνεται να εισπράττει και για τις δυο εκδοτικές του εταιρίες, στις οποίες ανήκουν έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, πάνω από 2.200.000 ευρώ. Έτσι είναι ο πρωταθλητής στο τραπεζικό διαφημιστικό χρήμα, μεταξύ των μη τηλεοπτικών ΜΜΕ.

Ο κύριος Φιλιππάκης, που έχει στην ιδιοκτησία του τις εφημερίδες ΕΣΤΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και Espresso που κατά καιρούς έχουν κατηγορηθεί και για ακροδεξιό λόγο, ενώ η κυκλοφορία τους δεν είναι τόσο υψηλή, φαίνεται να εισπράττει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 657.000 ευρώ.

Κουρτάκης και Μαυρίδης έχουν σημαντική οικονομική ενίσχυση από τις τράπεζες, παρά το γεγονός ότι το 2019 η επισκεψιμότητά των site τους δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλή, όπως και οι κυκλοφορίες των εφημερίδων τους. Με 337.000 ευρώ που φαίνεται να πήρε το liberal.gr κάπως μπορεί να εξηγηθεί και το αναβάπτισμα του Πρωθυπουργού σε Μωυσή που πέρασε τον ελληνικό λαό αβρόχοις ποσίν στη Γη της Επαγγελίας, όπως πάνω κάτω έγραφε ο κύριος Μαυρίδης σε πρόσφατο άρθρο του. 

Πάμε τώρα στο πιο... περίεργο από όλα. Τραπεζική διαφήμιση, ύψους 65.000 ευρώ, φαίνεται να εισπράττει και ο Εθνικός Κήρυξ της Νέας Υόρκης, ιδιοκτησίας του πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, κύριου Διαματάρη. Για την ακρίβεια τους τίτλους της ιδιοκτησίας έχει περάσει στην κόρη του. Οι ελληνικές τράπεζες λοιπόν έδωσαν διαφημιστικό πακέτο μερικών χιλιάδων ευρώ σε μια επιχείρηση Τύπου με έδρα την Αμερική, όπου οι αναγνώστες της στην Ελλάδα είναι μηδαμινοί. Αυτό αλήθεια θα θέλαμε να μας εξηγήσει ένα εμπορικό στέλεχος τράπεζας γιατί ακριβώς συνέβη.

Τέλος, 36.000 ευρώ για το 2019 φαίνεται να πήρε και η free sunday, του ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργου Κύρτσου με επισκεψιμότητα ελάχιστα πάνω από το 0. Οι πλατφόρμες μέτρησης του αριθμού των επισκεπτών, δεν την καταγράφουν καν για την ακρίβεια. Για τη free press εφημερίδα που διανέμεται δωρεάν δεν καταφέραμε να βρούμε αξιόπιστες πληροφορίες για το τιράζ της.

Οι τράπεζες φροντίζουν να κρατάνε και ισορροπίες για να μπορούν να αποσπούν τις απαραίτητες συναινέσεις που τους εξασφαλίζουν την ηρεμία τους. Μια ηρεμία που ήταν πολύ σημαντική για αυτές, ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Έτσι λοιπόν στη λίστα των διαφημιστικών δαπανών τους, θα βρει κανείς τόσο τον όμιλο του Κώστα Βαξεβάνη που εισπράττει κάτι παραπάνω από 300.000 ευρώ για δυο διαδικτυακά site και μια εφημερίδα αποτελώντας τον μόνο εκδοτικό οργανισμό που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ και λαμβάνει διαφημισιτκό πακέτο με αξιοσημείωτο ύψος- αρκετά μικρότερο από τα παραπάνω ποσά-, όσο και την Εφημερίδα των Συντακτών, τη Left Media και την Αυγή με ελάχιστα έως μηδαμινά ποσά ωστόσο, ειδικά οι δυο τελευταίες.

Δημιουργείται εύλογα το εξής ερώτημα. Από τη μεριά των τραπεζών, ποια είναι τα κριτήρια με βάση τα οποία διαμορφώνεται το ύψος των χρημάτων που δίνεται σε ένα Μέσο Ενημέρωσης; Γιατί αν δει κανείς τη λίστα θα καταλάβει ότι αν μη τι άλλο δεν δίνονται με βάση το μέγεθος και την επισκεψιμότητα του κάθε Μέσου. Στο payroll των τραπεζών υπάρχουν ακόμα και ονόματα εταιριών που δεν καταφέραμε να τις βρούμε στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο, ενώ ήσαν και κάποιες άλλες μονοπρόσωπες εταιρίες που δεν είχαν καν διαδικτυακή διεύθυνση. Αυτές μάλλον θα διαφήμιζαν τις τράπεζες στόμα με στόμα. Όπως και ο κύριος Διαματάρης που παρότι στην Ελλάδα τον διαβάζουν το πολύ 200 άνθρωποι τη μέρα, μάλλον βγάζει και κάποιον τελάλη στους δρόμους, διαφορετικά δεν εξηγούνται τα 65.000 ευρώ.

Από τη μεριά των ΜΜΕ ωστόσο τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί είναι ακόμα περισσότεροι. Πως είναι δυνατόν ένα Μέσο με εκατομμύρια ή εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ έσοδα από τις τράπεζες, να ασκήσει κριτική στις διοικήσεις τους για τις πρακτικές τους; Αν αναλογιστεί κανείς, ότι πολλά από αυτά τα μέσα εισέπραξαν στο παρελθόν και χιλιάδες ευρώ κρατικής διαφήμισης, καταλαβαίνει γιατί τα ελληνικά ΜΜΕ- δυστυχώς στο σύνολο τους, ενώ δεν θα έπρεπε- τυχαίνουν πραγματικά ελάχιστης αξιοπιστίας μεταξύ των Ελλήνων πολιτών. Σε αυτό το βαλκανικό φέουδο, που λέγεται Ελλάδα, τα Μέσα Ενημέρωσης συνεχίζουν να συντηρούνται σε τεράστιο βαθμό από το κράτος και τις τράπεζες. Με τα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών, οι κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις Τύπου, προσφέρουν κάκιστες υπηρεσίες τόσο στην ενημέρωση όσο και στη δημοκρατία.