ΗΜΕΡΕΣ 317η-322η: παρά την ανοσοθεραπεία, ο καρκίνος διογκώθηκε

Τρίτη του Πάσχα. 317η ημέρα από τότε που έμαθα ότι έχω καρκίνο. Δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι. Η διάθεσή μου είναι πολύ άσχημη, ενώ από προχθές νιώθω μια αδυναμία και κούραση που με έχει επηρεάσει. Στο μυαλό μου στριφογυρίζουν διάφορες εκκρεμότητες και προβλήματα. Αρχίζει να με καταλαμβάνει ένα άγχος, μια απαισιοδοξία. Και είναι ακόμα πρωί.

Σήμερα, πρέπει να πάρω τα οριστικά αποτελέσματα της αξονικής για να τα δώσω στον ογκολόγο μου τον κ. Καλόφωνο ώστε να προχωρήσει τις διαδικασίες έγκρισης νέου κύκλου ανοσοθεραπειών. Και να δω τι ακριβώς έδειξε τελικά, αυτή η αξονική.

Το βράδυ στέλνει η (φίλη και ακτινολόγος) Μαρία Κυριακοπούλου τα αποτελέσματα. Απ' όσα καταλαβαίνω από αυτά που διαβάζω, είναι χειρότερα από αυτά που περιμέναμε.

Κάποιοι όγκοι στους λεμφαδένες έχουν εμφανίσει διόγκωση μεγαλύτερη του 20%.

Θυμίζω ότι ο κ. Καλόφωνος μού είχε πει ότι σε αυτή τι φάση θα ήμασταν ικανοποιημένοι ακόμα κι αν εμφανιζόταν μια διόγκωση έως 20%. Τα πράγματα είναι χειρότερα.

Αλλά και πάλι δεν πτοούμαι…

Ξημερώνει Τετάρτη και προωθώ με e-mail, τα αποτελέσματα της αξονικής που πήρα χθες στον θεράποντα ογκολόγο μου κ. Καλόφωνο με το συνοδευτικό μήνυμα:  «Γιατρέ μου σού στέλνω την αξονική. Έχω την αίσθηση ότι μάλλον την θέλαμε καλύτερη. Ας είναι. Κι έτσι θα τα καταφέρουμε».

Μού απαντά αμέσως: «Συμφωνώ ότι θα θέλαμε μικρότερες διαστάσεις στους λεμφαδένες. Ωστόσο, με δεδομένο το σχετικά μικρό χρονικό διάστημα που έχεις λάβει την ανοσοθεραπεία, θα πρότεινα να συνεχίσουμε ακόμη 2-3 συνεδρίες και επαναξιολόγηση».

Παραμένω σίγουρος ότι τελικά θα τα καταφέρω. Γι’ αυτό δεν με καταβάλει μια «προσωρινή δυσκολία».

Έστω και αν είναι «μια ακόμη, στις πολλές έως τώρα δυσκολίες».

Παρασκευή μετά το Πάσχα. Έχω συνηθίσει πια να σηκώνομαι από το κρεβάτι νιώθοντας ένα πλάκωμα στη στήθος, ένα άγχος.

Το βράδυ βλέπω στην τηλεόραση την «Ευτυχία». Μάλλον, την ξαναβλέπω αφού την έχω δει και στο σινεμά προ μηνών.

Στη σκηνή που ξεψυχάει η μητέρα της Ευτυχίας, «τσιτώνομαι» λίγο. «Είναι συγκλονιστική η στιγμή που φεύγει από τη ζωή, που ξεψυχάει ένας άνθρωπος» ακέφτομαι.

Όταν έλθει εκείνη η ώρα και για μένα, θα ήθελα να μην το καταλάβω. Ή μάλλον θα ήθελα να μην είναι δίπλα μου κάποιος δικός μου άνθρωπος, να μην ζήσει εκείνη τη στιγμή.

Ήμουν δίπλα του όταν ξεψυχούσε ο φίλος μου Τάκης Γκίκας.

Θυμάμαι ότι τη στιγμή που εξέπνευσε με κοίταξε ο γιατρός που ήταν δίπλα του. Διασταυρώθηκαν τα βλέμματά μας και μού έκανε ένα νεύμα σα να μού ‘λεγε «ναι έφυγε ο φίλος σου».

Αυτή τη στιγμή δεν θέλω να τη ζήσει κάποιος δικός μου άνθρωπος. Όταν έλθει η ώρα, καλύτερα να με βρουν να έχω τελειώσει.

Όπως βρήκαμε εγώ, η κόρη του Δέσποινα και ο γαμπρός του Αλέξης, τον αδελφό μου τον Γιάννη που έφυγε από καρδιά στα 58 του.

Όπως βρήκαμε την αδελφή της (συζύγου μου) Νεκταρίας, την Μάχη, που έφυγε κι αυτή από καρδιά σε ηλικία 51 χρονών. 

Νομίζω είναι καλύτερα έτσι, παρά να παρατηρείς  τη στιγμή που η ζωή σταματάει.

Σάββατο μετά το  Πάσχα. Το απόγευμα διαβάζω μια είδηση στο thebest.gr που με αναστατώνει: αυτοκίνητο χτύπησε 18χρονο ποδηλάτη σε κεντρικό δρόμο της Πάτρας, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.

Ένα παλικάρι μόλις 18 χρονών, έφυγε τόσο ξαφνικά, τόσο άδικα. «Λέω κι εγώ για τον καρκίνο, σκέψου αυτό το παλικάρι, σκέψου τους γονείς του» σκέφτομαι.

Πάντα υπάρχουν τα χειρότερα στη ζωή. Και αναμφίβολα, δεν υπάρχει χειρότερο από αυτό. Όσο άσχημα κι αν εξελιχθεί ο δικός μου καρκίνος, ακόμα κι αν «φύγω» σύντομα, τίποτα δεν συγκρίνεται με τον τόσο άδικο θάνατο ενός 18χρονου παλικαριού.

Αργότερα διαβάζω το όνομα του παιδιού. Είναι γιος ενός παλιού μου φίλου.

Συγκλονίζομαι ακόμα περισσότερο.

Τι κακό βρήκε τους ανθρώπους...

Σε αυτό το email [email protected] στείλτε μου τα μηνύματά σας (σκέψεις, συναισθήματα, εμπειρίες ή προβλήματα που αντιμετωπίζετε και θέλετε να ερευνήσουμε), ή το τηλέφωνό σας (αν θέλετε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά) και να είστε σίγουροι ότι η δύναμη που θα δώσει ο ένας στον άλλον θα είναι ένας ισχυρός σύμμαχος στη μάχη που δίνουμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΗΜΕΡΕΣ 309η-316η: ακόμα ένας 59χρονος "έφυγε" από καρκίνο

Δείτε όλο το Ημερολόγιο