Έτσι θα σωθεί η οικονομία: να δανειστούν οι επιχειρήσεις όπως η ΝΔ και τα στελέχη της

Τι πρέπει να συμβεί για να σωθούν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που είναι αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της οικονομικής κατάρρευσης και του λουκέτου; Όχι κάτι εξωφρενικό, μήτε κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στη χώρα μας.

Να δανειστούν από τις τράπεζες με τους ίδιους όρους που δανείστηκε η Νέα Δημοκρατία ως κόμμα κάτι παραπάνω από 200 εκατομμύρια ευρώ, αλλά και οι βουλευτές και τα στελέχη της, ατομικά ως φυσικά πρόσωπα, από 200 χιλιάρικα μέχρι και 1.000.000 ευρώ έκαστος.

Πιο συγκεκριμένα, να μπορεί κάθε επιχειρηματίας όπως η Νέα Δημοκρατία, να παίρνει δάνεια για την επιχείρηση του με εγγύηση τη μελλοντική πιθανή κερδοφορία του. Αυτή την πιθανή κερδοφορία του δε, να την βάζει ως εγγύηση σε παραπάνω από ένα δάνεια και σε παραπάνω από μία τράπεζες. Όπως ακριβώς έκανε και η νυν κυβερνητική παράταξη, με τις μελλοντικές της κρατικές επιχορηγήσεις προβλέποντας αέναα υψηλότατα εκλογικά ποσοστά.

Κατόπιν οι τράπεζες να δανείζουν και να ξαναδανείζουν αυτές τις επιχειρήσεις, χωρίς οι τελευταίες να εξυπηρετούν τα προηγούμενα δάνεια τους. Και φυσικά να ψηφιστεί και ένας νόμος που θα απαλλάσσει κάθε τραπεζικό στέλεχος, αλλά και τον ίδιο τον επιχειρηματία, από οποιαδήποτε ποινική δίωξη, λόγω απιστίας. 

Τι λέτε; Αφού έχει συμβεί με τη Νέα Δημοκρατία, γιατί να μην συμβεί με τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες για να σταθεί στα πόδια της η οικονομία; Δίκαιο δεν ακούγεται;

Να μπορούν επιπλέον οι επιχειρηματίες ως φυσικά πρόσωπα να δανείζονται με τους ίδιους όρους με τον πρωθυπουργό τους, Κυριάκο Μητσοτάκη, και με τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και πρώην εντεταλμένο τηλεσχολιαστή της δεξιάς παράταξης, Γιάννη Λοβέρδο.  Αν δεν έχουν όπως ο Πρωθυπουργός μια αδερφή να τους δώσει 150.000 ευρώ, ας συνάψουν με μια τράπεζα ένα δάνειο όπως αυτό του Κήρυκα Χανίων. Να πάρουν δηλαδή 750 χιλιάρικα και για 11 χρόνια να μην καταβάλουν μισό ευρώ και οι τράπεζες φυσικά… να τους ξεχάσουν. Ούτε τηλέφωνο, ούτε μήνυμα, ούτε προφανώς  και οποιαδήποτε νομική διαδικασία απέναντί τους. Σωτήριο ακούγεται, έτσι δεν είναι;

Υπάρχει ωστόσο και η περίπτωση του Γιάννη Λοβέρδου. Με 80.000 ευρώ ετήσιο οικογενειακό εισόδημα το 2018, εμφανίζει τραπεζικές οφειλές λίγο κάτω από το 1.000.000 ευρώ! Η συντριπτική πλειοψηφία των χρεών προέρχεται δε από πιστωτικές κάρτες. Σε όσα δάνεια έχει πάρει, πλην ενός μικρού, 25, 10 και 7 χρόνια μετά, το χρέος του είναι μεγαλύτερο από το αρχικό ποσό. Εν ολίγοις, δεν πληρώνει, διαχρονικά, ούτε τους τόκους. Και ενώ δεν είναι καθόλου συνεπής, οι τράπεζες του εκδίδουν όλα αυτά τα χρόνια, πάντα νέα δάνεια. Να άλλη μια συνθήκη που θα μπορούσε να βγάλει από το τέλμα και τους μικρομεσαίους. Δανεισμός ακριβώς με τους όρους του κύριου Λοβέρδου.

Τέλος μια ακόμα καλή περίπτωση είναι και αυτή του Άδωνι Γεωργιάδη. Το 2007 σήκωσε δυο δάνεια από Εθνική και Alpha Bank, συνολικής αξίας 630.000 ευρώ. 13 χρόνια μετά, χρωστάει, 587.000 ευρώ. Το δε δάνειο της Εθνικής, από 100.000 το 2007 σήμερα έχει φτάσει στα 117.000. Ο κύριος Γεωργιάδης, όπως και ο Γιάννης Λοβέρδος, δεν πλήρωνε τόσα χρόνια ούτε τους τόκους. Και ξέρετε πως τον αντιμετώπισε η Εθνική Τράπεζα; Του έδωσε το 2017 και 30.000 ευρώ ακόμα! Γιατί αν δεν δανείσεις μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ έναν δανειολήπτη που επί μια 10ετία δεν σου έχει πληρώσει ούτε δόση για έτερο δάνειο του, ποιον θα δανείσεις; Μην το σκεφτόμαστε περαιτέρω, είναι και αυτή μια ιδανική περίπτωση για τους μικρομεσαίους.

Η λίστα με τη σκανδαλώδη σχέση της κυβερνητικής παράταξης και των στελεχών της με τους τραπεζικούς οργανισμούς δεν τελειώνει. Για να αξιολόγησε λοιπόν μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, ότι αυτοί μπορούν και πρέπει να κυβερνήσουν τη χώρα και να διαχειριστούν την οικονομία της, σημαίνει ενδεχομένως, μεταξύ άλλων, ότι είναι σύμφωνοι και με τον τρόπο που δανείζονταν εκατομμύρια ευρώ τόσα χρόνια, χωρίς να πληρώνουν δράμι. Ε να λοιπόν μια πρωτοβουλία που πρέπει να πάρουν από κοινού κυβέρνηση και τράπεζες, γιατί σε αυτές που έχουν ανακοινώσει μέχρι τώρα οι δανειολήπτες είτε άμεσα, είτε σε βάθος διετίας, θα κληθούν να ξεκινήσουν την αποπληρωμή των δανείων τους. Δεν είναι άδικο;