Αφορισμός: Τι είναι η ποινή που επέβαλε ο Αμβρόσιος σε Μητσοτάκη, Κεραμέως, Χαρδαλιά

Ο Μητροπολίτης πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος, το πρωί της Κυριακής ανέγνωσε «Μεγάλο» Αφορισμό για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως και τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας Νίκο Χαρδαλιά. Η κίνηση του Μητροπολίτη επί της ουσίας καταδικάστηκε από την Ιερά Σύνοδο, η οποία διευκρίνισε πως μόνο η ίδια μπορεί να επιβάλλει αυτή την ποινή.

Τι είναι όμως ο αφορισμός; Σύμφωνα με έναν σύντομο ορισμό ο αφορισμός αποτελεί εκκλησιαστική ποινή με την οποία μέλος ενός χριστιανικού δόγματος αποκλείεται εντελώς από τη χριστιανική κοινότητα, ως τιμωρία για πολύ σοβαρά αμαρτήματα στα οποία περιέπεσε.

Αναλυτικότερα όπως γράφει το ekklisiaonline.gr:

ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ: Θρησκευτικές ποινές είναι οι περιορισμοί που τίθενται από τις θρησκευτικές κοινότητες όταν ένα μέλος ή μια ομάδα μελών της δεν ανταποκρίνονται σε ουσιώδεις επιταγές της. Οι καταδίκες και οι κυρώσεις που έπονται μπορεί να περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την απομάκρυνση, τη διακοπή της επικοινωνίας, τη διαπόμπευση ή ακόμη και την θανάτωση του μέλους ανάλογα με την θρησκευτική ομάδα ή κοινότητα και την εποχή. Η πρακτική αυτή αποτελεί θρησκευτική καταδίκη με σκοπό την αποστέρηση ή την παύση της ιδιότητας του μέλους σε μια θρησκευτική κοινότητα.Θρησκευτικοί όροι όπως αφορισμός, ακοινωνησία, ανάθεμα, επιτίμιο, αποκοπή, “αποκλεισμός από την (επι)κοινωνία” (excommunicatio), “καθιστώ κάποιον αποσυνάγωγο” (χέρεμ), τακφίρ και γιάτι (ή βάρνα) είναι μερικοί μόνο από τους όρους που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν ελαφρύτερους ή σοβαρότερους περιορισμούς που βρίσκονται σε χρήση από ποικίλα θρησκεύματα.

”Η Βιβλική βάση του αφορισμού ή της αποκοπής από το σώμα της εκκλησίας είναι το ἀνάθεμα’. Οι σχετικές αναφορές βρίσκονται στην Επιστολή Προς Γαλάτας 1:8,

ΝΜΒ: «Αλλά κι αν εμείς ή ακόμη κι ένας άγγελος από τον ουρανό σάς κηρύξει ένα ευαγγέλιο διαφορετικό από το ευαγγέλιο που σας κηρύξαμε, αυτός να είναι ανάθεμα!» Επίσης, στην Πρώτη Επιστολή προς Κορινθίους 16:22 αναφέρεται:

«Όποιος δεν αγαπάει τον Κύριο Ιησού Χριστό ας είναι χωρισμένος από το σώμα της εκκλησίας». Το τελευταίο μέρος του εδαφίου άλλες μεταφράσεις το αποδίδουν «ας είναι καταραμένος».

Στην πρωτοχριστιανική εκκλησία, το ανάθεμα αποτελούσε μορφή ακραίας θρησκευτικής κύρωσης, πέρα από τον αφορισμό. Το παλαιότερο καταγραμμένο παράδειγμα ήταν το 306. Η Ρωμαιοκαθολική και η Ορθόδοξη εκκλησία χρησιμοποιούν ακόμα αυτή την κύρωση, αν και σπάνια εναντίον ενός ατόμου. Κάποιες σύγχρονες εκκλησίες αναφέρονται σε οποιαδήποτε μορφή αποκλεισμού ως ανάθεμα.

Στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, ανάθεμα και αφορισμός ταυτίζονται και αποτελούν βαρύτατη εκκλησιαστική ποινή.

Το αποτέλεσμα αυτής της ποινής είναι η αποκοπή από την εκκλησιαστική κοινωνία, η καταδίκη που παραδίδει το αποβληθέν μέλος στον Σατανά, ώστε να μπορέσει δια παιδαγωγικής τιμωρίας να σωθεί. Δηλαδή ο σκοπός του αφορισμού είναι η μετάνοια του αφορισμένου, και όχι η τιμωρία.