Πολλαπλή Σκλήρυνση: προστίθεται ένα ακόμα κομμάτι στο αιτιοπαθογενετικό πάζλ;

Η Πολλαπλή Σκλήρυνση είναι μια αυτοάνοση νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος που μπορεί να προκαλέσει σημαντική αναπηρία σε νέα άτομα. Παρότι τις τελευταίες δεκαετίες έχει απασχολήσει ιδιαίτερα ερευνητικές ομάδες από όλο τον κόσμο, ο μηχανισμός μέσω του οποίου προκαλείται παραμένει ασαφής. Η καλύτερη κατανόηση του μηχανισμού αυτού είναι εξαιρετικής σημασίας καθότι μπορεί να οδηγήσει στον σχεδιασμό ολοένα και πιο εξειδικευμένων θεραπειών με σημαντικά οφέλη για τους ασθενείς.

Η επιστημονική έρευνα έχει αναγνωρίσει πολλά διαφορετικά και αλληλοεπηρεαζόμενα “μονοπάτια” μέσα από τα οποία προχωρά η νόσος που μπορούν να ξεχωρίσουν χοντρικά σε έναν μηχανισμό αυτοάνοσης φλεγμονής και έναν παράλληλο και ταυτόχρονο μηχανισμό εκφύλισης και απώλειας κυττάρων. Σχηματικά δε, ο πρώτος φαίνεται να εμπλέκεται περισσότερο με τις τυπικές εστίες (“πλάκες”) που έδωσαν το όνομα στην νόσο και την συνηθέστερη κλινική πορεία των εξάρσεων και υφέσεων ενώ ο δεύτερος ενοχοποιείται πιο πολύ για την διάχυτη προσβολή του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος και την προοδευτική απώλεια λειτουργικότητας χωρίς ιδιαίτερα στοιχεία φλεγμονής που χαρακτηρίζει τις προϊούσες μορφές της νόσου. Είναι αυτό το δεύτερο, εκφυλιστικό, μέρος της αιτιοπαθογένεσης της Πολλαπλής Σκλήρυνσης που διαφεύγει περισσότερο των θεραπευτικών προσεγγίσεων των επιστημόνων και δένει τα χέρια των θεράποντων γιατρών.

Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Nature Immunology της 20ης Απριλίου (Giladi, A., Wagner, L.K., Li, H. et al. Cxcl10+ monocytes define a pathogenic subset in the central nervous system during autoimmune neuroinflammation. Nat Immunol 21, 525–534 (2020)) η ερευνητική ομάδα χρησιμοποιώντας ένα ευρέως αποδεκτό ζωικό πειραματικό μοντέλο για την Πολλαπλή Σκλήρυνση (EAE) αναγνώρισε μια συγκεκριμένη υπό-ομάδα μονοπύρηνων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που εκφράζουν μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη (CXCL10) και φαίνονται να εμπλέκονται περισσότερο στην χρόνια και εκφυλιστική φάση/μηχανισμό της νόσου. Πρόκειται για ένα ανοσολογικό “μονοπάτι” που δεν έχει καθόλου διερευνηθεί θεραπευτικά σε σχέση με την Πολλαπλή Σκλήρυνση μιας και η έρευνα μέχρι ώρας επικεντρώνεται σε λεμφοκυτταρικούς στόχους Τ και Β, τυπικότερους της αυτοάνοσης φλεγμονής.

Εφόσον τα αποτελέσματα των ερευνητών επιβεβαιωθούν – πράγμα ακόμα ωστόσο αβέβαιο μιας και είμαστε σε εξαιρετικά πρώιμο στάδιο της έρευνας – θα έχουμε προσθέσει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του πάζλ στην κατανόηση της νόσου και μάλιστα σε σχέση με την πλέον σκοτεινή της εκφυλιστική συνιστώσα. Στο απώτερο μέλλον θα μπορούσε λοιπόν να αποτελέσει θεραπευτικό στόχο, ιδίως για τις προϊούσες μορφές της Πολλαπλής Σκλήρυνσης.

Info :

Γεράσιμος Γραμματικόπουλος

NEURON, Πρότυπο νευρολογικό κεντρο

site: neuron-neurologist.business.site/

facebook : Neuron Πρότυπο Νευρολογικό Κέντρο