Ο Γιάννης Πουλόπουλος ήταν ο πιο κινηματογραφικός τραγουδιστής της Φίνος Φιλμ

Μπορεί να είχε αποσυρθεί από το τραγούδι και την ενεργό καλλιτεχνική δράση εδώ και πάνω από 20 χρόνια, ωστόσο ο Γιάννης Πουλόπουλος παρέμενε στις μνήμες του κόσμου και τον ήξεραν και αγαπούσαν τη φωνή του και οι πιο νέοι. Η είδηση του θανάτου του στα 79 του χρόνια αργά το βράδυ της Κυριακής 23 Αυγούστου 2020 ενώ νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο «Αττικόν» (ήταν γεννημένος στις 29 Ιουνίου του 1941 στην Καρδαμύλη της Μεσσηνίας, στην περιοχή της Μάνης) λύπησε και συγκλόνισε το πανελλήνιο καθώς η φωνή του και η ευγενική παρουσία του συντρόφευσαν πολλές γενιές.

Δεν είναι τυχαίο, όπως διαβάσαμε πως ο Γιάννης Πουλόπουλος ήταν ο πιο κινηματογραφικός τραγουδιστής της Φίνος Φιλμ και όπως σοφά είχε διακρίνει ο αξέχαστος σκηνοθέτης Γιάννης Δαλιανίδης, πέρα από την αυθεντική λαϊκή φωνή του, ο Πουλόπουλος έγραφε πολύ καλά και στον κινηματογραφικό φακό.

Ερμήνευσε τραγούδια που έμειναν αξεπέραστα όπως το περίφημο «Άγαλμα» του σπουδαίου μας συνθέτη Μίμη Πλέσσα που ήταν το τέταρτο κομμάτι στη β’ πλευρά του δίσκου «Ο Δρόμος» που πρωτοκυκλοφόρησε από τη Lyra το 1969 και αποτέλεσε το πιο πετυχημένο τραγούδι του δίσκου αυτού.

Όπως έχει γράψει ο Μάκης Δελαπόρτας στο βιβλίο «Μίμης Πλέσσας, Ένας Δρόμος Χίλιες Νότες», ο Πουλόπουλος ερμήνευσε τραγούδια «ορόσημα» που νίκησαν το χρόνο όπως «Το Άγαλμα» και το «Θα πιω απόψε το φεγγάρι» επίσης του Πλέσσα που σφράγισε με την ερμηνεία του μια για πάντα.

«Όταν ο Μίμης Πλέσσας ξεκίνησε να γράφει πιο λαϊκά τραγούδια για τις ανάγκες των μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει τους ήδη καταξιωμένους λαικούς ερμηνευτές του είδους διότι ήθελε να καθιερώσει τους δικούς του ερμηνευτές. Ο Μίμης Πλέσσας ήθελε να βρίσκει τις δικές του φωνές καθώς η χροιά της φωνής τον ενέπνεε και για την ενορχήστρωση. Αγαπούσε τους τραγουδιστές. Έψαχνε λοιπόν ένα νέο καλλιτέχνη για την ταινία “Οι θαλασσιές οι χάντρες” του 1967 και του σύστησαν τότε τον Πουλόπουλο που είχε τραγουδήσει και ξεχωρίσει στο θεατρικό του Μίκη Θεοδωράκη “Η Γειτονιά των αγγέλων”. Διέκρινε αμέσως την ιδιαίτερη χροιά του και μία γνήσια, αυθεντική λαϊκή φωνή», αναφέρει ο Μάκης Δελαπόρτας.

Στη μεγάλη επιτυχία «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες» που προβλήθηκε μέχρι και στις Κάννες, ο Γιάννης Πουλόπουλος τραγούδησε το «Απόψε κάποιος θα χαθεί», το «Έκλαψα χθες» (στίχοι του Άκου Δασκαλόπουλου) ντουέτο με τη Μαίρη Χρονοπούλου και το «Πίσω απ’ το παράθυρο» σε στίχους Βαγγέλη Γκούφα.

Έκτοτε, έχει πει ο Μίμης Πλέσσας, δεν υπήρχε ταινία μας που δεν εμφανίστηκε. «Τα τραγούδια μου χάρη στη φωνή του και την ιδιαίτερη ερμηνεία του αναδείχτηκαν και αγαπήθηκαν ιδιαίτερα. Αργότερα συνεργαστήκαμε και στο θέατρο και σε μεγάλες δισκογραφικές επιτυχίες. Λέγεται σήμερα πως ο Πουλόπουλος είναι ο τραγουδιστής με τα μεγαλύτερα “προικιά”. Αν σ’ αυτό συνέβαλε και η ταπεινότης μου, χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ο χρόνος έδειξε ότι τα τραγούδια μου βρήκαν το σωστό ερμηνευτή τους», ανέφερε ο Μίμης Πλέσσας.

Αξίζει να σημειωθεί πως «Ο Δρόμος» (μουσικής Πλέσσας, στίχοι Λευτέρης Παπαδόπουλος) θεωρείται σήμερα ίσως από τους πιο πολυτραγουδισμένους και ο πιο εμπορικός στη χώρα μας. Λέγεται πως ενθουσίασε τον θεατρικό παραγωγό Τάκη Μακρίδη και κατόπιν ανέβηκε ως μουσική παράσταση στο θέατρο Σινεάκ Παξινού.

Να θυμίσουμε πως ο Γιάννης Πουλόπουλος που ήταν και πολύ όμορφος και είχε κατακτήσει το γυναικείο κοινό, τραγούδησε στην ταινία «Μία Κυρία στα Μπουζούκια» του Γιάννη Δαλιανίδη το κομμάτι «Μη του μιλάτε του παιδιού» ενώ στις «Γοργόνες και μάγκες» επίσης του Δαλιανίδη το 1968 τραγούδησε σε μουσική Μίμη Πλέσσα τα θρυλικά πλέον «Καμαρούλα μια σταλιά» μαζί με τη Μαίρη Χρονοπούλου και «Θα πιω απόψε το φεγγάρι». Στην «Παριζιάνα» το 1969 είπε τα τραγούδια «Όταν μιλάς για χωρισμό» και «Τρεχαντήρι θ’ αρματώσω» και στη «Θεία μου η χίπισσα» του Αλέκου Σακελλάριου το 1970 το όμορφο κομμάτι «Στη φτωχιά μας την αυλή».

Ο Γιάννης Πουλόπουλος όπως ειπώθηκε είχε επιλέξει στο απόγειο της φήμης του και παρότι ένας σταρ τραγουδιστής να φύγει και από τη δισκογραφία και τις live εμφανίσεις. Ωστόσο είχε πάει για να διασκεδάσει το 2014 στο νυχτερινό κέντρο «Θέα» και η Πέγκυ Ζήνα που εμφανιζόταν εκεί, τον αντιλήφθηκε και έσπευσε κοντά του δίνοντας του και το μικρόφωνο.

Τέλος ο Γιάννης Πουλόπουλος είχε ερμηνεύσει κι ένα από τα όμορφα ερωτικά τραγούδια που έχουν γραφτεί στην Ελληνική μουσική, το κομμάτι «Ποια Νύχτα σε έκλεψε» που έχουν γράψει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο Μίμης Πλέσσας αλλά και το "Όλα δικά σου μάτια μου" των Πλέσσα - Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Στις αρχές του ’70 ο Πουλόπουλος παρ’ ολίγο να τον συλλάβουν τα όργανα της χούντας, μιας και το τραγούδι των Γιώργου Κατσαρού - Πυθαγόρα, "Πάμε για ύπνο Κατερίνα" που είπε, θεωρήθηκε αντιστασιακό.

Στις αρχές του ’80 είπε επίσης ένα κομμάτι που έμεινε, το «Φίλε έλα απόψε που πονάω», μία ελληνική μπαλάντα σε στίχους της Σάσας Μανέτα και μουσική Γρηγόρη Μπιθικώτση ενώ στο ξεκίνημα του είχε ερμηνεύσει και το "Μη μου θυμώνεις μάτια μου" του Σταύρου Κουγιουμτζή.

Στα τέλη του '70 ερμήνευσε στα ελληνική μία παραλλαγή επιτυχίας του Χούλιο Ιγκλέσιας με τίτλο "Αγάπε με" που επίσης έγινε μεγάλη επιτυχία ενώ ακόμα στην καριέρα του συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με τους συνθέτες Μάνο Λοίζο, Γιάννη Σπανό, Δήμο Μούτση, κ.α.

Επιμέλεια: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ