Τι να πω στο παιδί μου για το άνοιγμα των σχολείων;

Από την αρχιτέκτονα - μηχανικό Αγγελική Τσονάκα λάβαμε το ακόλουθο κείμενο με τίτλο: Τι να πω στο παιδί μου για το άνοιγμα των σχολείων;

Το κείμενο έχει ως εξής:

Ας μού δικαιολογηθεί, αν είναι δυνατόν, στο πλαίσιο του δημοσίου διαλόγου, μια παρέμβαση σε προσωπικό τόνο.

Ως μητέρα ενός 13χρονου κοριτσιού, περίμενα με ανυπομονησία τις σημερινές ανακοινώσεις της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως για το άνοιγμα των σχολείων. Ακούγοντας την με ιδιαίτερη προσοχή, όπως εκτιμώ ότι θα έκαναν και χιλιάδες άλλοι γονείς, ομολογώ ότι δεν έχω και πολλά πράγματα να πω με σαφήνεια στην κόρη μου.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι όταν ανοίξουν με το καλό τα σχολεία, θα πρέπει να φορά υποχρεωτικά μάσκα. Έχουμε πλέον εντρυφήσει στο ζήτημα της προσωπικής ευθύνης, έτσι και αλλιώς…. Πόσο εύκολο, όμως, είναι να πείσεις ένα έφηβο κορίτσι για τη χρησιμότητα της, όταν στην διάρκεια των τελευταίων μηνών έχουμε ακούσει τόσες, διαμετρικά αντίθετες συστάσεις και εντολές από τους κυβερνώντες για τη χρήση και την χρησιμότητά της; Υπενθυμίζω ότι εκεί που η μάσκα μέχρι πρότινος, όχι μόνο δεν ήταν υποχρεωτική, αλλά μάς έλεγαν και ότι δεν προσφέρει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της πανδημίας, τώρα επιβάλλεται.

Και άντε, πες ότι τα καταφέρνω και την πείθω την κόρη μου για τη χρησιμότητα της μάσκας. Μήπως έχω να της δώσω απάντηση για το  πότε θα ανοίξουν τα σχολεία; Προφανώς όχι. Και δεν την έχω απάντηση, από τη στιγμή που δεν την έχει ούτε η αρμόδια υπουργός, η οποία, ίσως, θα είναι σε θέση να μάς διαφωτίσει επ’ αυτού την 1η Σεπτεμβρίου. Όταν, όπως είπε, θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις, για το αν θα ανοίξουν τα σχολεία στις 7 Σεπτεμβρίου ή στις 14 Σεπτεμβρίου. Εάν ανοίξουν και τότε…

Και όλα αυτά, ενώ η ίδια κυβέρνηση αγνόησε τις υποδείξεις των ειδικών και προχώρησε μετά το ξέσπασμα της πανδημίας στο πρόωρο άνοιγμα των  σχολείων, στην προσπάθεια της να δείξει ότι επιστρέφουμε σε μια (επίπλαστη) κανονικότητα.

Δυστυχώς, τη συνέχεια τη γνωρίζουμε και κυρίως τη βιώνουμε. Από τους συνεχείς, επικίνδυνους, αυτοσχεδιασμούς και τους ανεύθυνους ερασιτεχνισμούς των λεγόμενων «αρίστων», αντί για επιστροφή στην κανονικότητα επανήλθαμε πλέον σε μια δριμεία αντικανονικότητα, με απροσδιόριστες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.

Αυτοί έσπειραν τους ανέμους, εμείς, όμως, θερίζουμε τις θύελλες.

*Η Αγγελική Τσονάκα είναι Αρχιτέκτονας Μηχανικός, Μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Αχαΐας.